Erik Kersten

mail@erikkersten.nl
0619200114

Tag: boekverfilming

Pagina 5/8

The Lost Weekend

Hoeveel klassiekers kan een mens missen, zelfs als je jezelf een liefhebber noemt? Veel, zo blijkt geregeld. Ik heb al veel films van Billy Wilder gezien maar juist diegene voor wie hij zijn eerste Best Director Oscar kreeg niet. The Lost Weekend is een film over alcoholisme. Een van de eerste. Destijds was de film […]

Lees meer

Thirst

Een diepgelovige en intens goede priester sterft als hij zich vrijwillig aanmeldt voor een medisch experiment. Maar hij herrijst uit de doden, met een flinke behoefte aan bloed tot gevolg. En aan vleselijke lusten. Het is een wonderlijk uitgangspunt maar het werkt goed in deze sfeervolle horrorromance van Chan-wook Park, die doet denken aan de […]

Lees meer

Winter’s Bone

Het filmkijken schiet er nogal bij in de laatste tijd. Hopelijk is het van korte duur. Winter’s Bone is ook zo’n film waar ik al veel goeds over gehoord had maar die tot nu toe aan de aandacht is ontsnapt. De 17-jarige Ree woont met haar moeder en jongere broer en zus in een afgelegen […]

Lees meer

Submarino

Ik heb Jagten nog niet gezien. Eerst de vorige film van eeuwig Festen-talent Thomas Vinterberg. En dat blijkt een heftige ervaring. Twee jongens (Nick en zijn niet nader genoemde jongere broer) worden in een aangrijpende proloog geïntroduceerd als ze zo’n jaar of 10 en 8 zijn. Hun alcoholistische moeder laat ze aan hun lot over. Met gruwelijke gevolgen. Een […]

Lees meer

IFFR 2013

Het zit er weer op. Het zit er al een paar dagen op maar ik ben nog wat van slag. Lichamelijk maar ook geestelijk. Dat krijg je ervan. Het was een fijn festival maar geen topper, om het maar eens kort door de bocht te zeggen. Ik denk dat ik aardig kan oordelen over die […]

Lees meer

The Grapes of Wrath

Ik lees Reizen zonder John waarin Geert Mak 50 jaar na dato het pad volgt dat John Steinbeck nam in 1960. Steinbeck zocht naar wat er over is van het Amerika waarmee hij was opgegroeid en Mak doet hetzelfde. Tegelijkertijd reflecterend op de visie van de toch wel vaak sentimentele schrijver van oa Tortilla Flat, […]

Lees meer

The Hobbit: An Unexpected Journey

De opening van The Hobbit was prima, maar toen ik daarna anderhalf uur naar een groep dwergen, een niet geïnteresseerde Bilbo Baggins en een beminnelijk glimlachende Gandalf had gekeken stond ik bijna op het punt de zaal uit te lopen. ‘Gaat er nou nog wat gebeuren?’ De 3D-bril hielp ook niet echt. Voor mij geldt […]

Lees meer

Scaramouche

Een film die al zo lang bij me is als ik me kan herinneren, omdat ik m als kind al met pa zag en we er beiden verrukt over waren. Door de tijd waarin het verhaal speelde, door alle intriges, door de kostuums en de mooie vrouwen (met oa een prachtige Janet Leigh). Maar vooral […]

Lees meer

Jackie Brown

Ik geloof dat ik bij het herzien van Jackie Brown toch iets kritischer ben geworden dan destijds bij de release, en ook meer dan het geval is bij Pulp Fiction. Jackie Brown wordt vaak de meest volwassen film van Quentin Tarantino genoemd, en dat is ook terecht. Maar omdat Tarantino zelf nooit volwassen is geworden […]

Lees meer

Dr. No

Ik moest tot mijn schrik bekennen dat ik de eerste Bondfilm nooit gezien heb. Althans niet in zijn geheel. Uiteraard wel de iconische scene met Ursula Andress die als een moderne Venus van Botticelli oprijst uit de zee. Ook heb ik wat losse scenes gezien met Bonds Chinese tegenstander die zich teruggetrokken heeft op een […]

Lees meer

Harry Potter and the Half-Blood Prince

Wat geldt voor the Order of the Phoenix geldt nog sterker voor the Half-Blood Prince. De film is nog complexer en donkerder dan zijn voorganger. En ook hier schijnen wat drastische cuts gemaakt te zijn ten aanzien van het boek. Maar dat heb ik ditmaal toch echt niet gelezen, dus ik moet het van de […]

Lees meer

Harry Potter and the Order of the Phoenix

Ik had mezelf ten doel gesteld eerst de boeken te lezen voordat ik de films ging zien. Dat lukte aanvankelijk goed, maar bij deel 4 heb ik het toch maar opgegeven. Er zit toch echt teveel herhaling in de avonturen van Harry om me steeds opnieuw te boeien. In het geval van the Order of […]

Lees meer

Airport

In de jaren 70 raakte Hollywood in de ban van de rampenfilm. De combinatie van soapachtige verhaallijnen, veel personages, een serie steracteurs en een zich langzaam maar zeker ontvouwende ramp bleek een garantie voor succes. De eerste van deze serie was Airport. Al is de term ‘rampenfilm’ hier nog niet echt van toepassing. Het vliegveld […]

Lees meer

Headhunters

Deze titel mag letterlijk en figuurlijk opgevat worden. Headhunters gaat over de zeer succesvolle recruiter Roger Brown die zijn lifestyle – mooie villa, mooie vrouw (een kop groter, dat wel), mooie auto – niet alleen met zijn werk financiert maar ook met een lucratieve handel in zelfgeroofde kunst. Totdat hij een kandidaat voor een baan […]

Lees meer

The Hunger Games

Het onvermijdelijke gevolg van het bekijken van een boekverfilming is altijd, mits je het boek gelezen hebt, dat de film vergeleken wordt met het boek. Dat valt vaak ten nadele uit van de film. Zo ook hier. Dat komt in dit geval vooral omdat de makers een vrij letterlijke vertaling van het boek hebben gemaakt, […]

Lees meer

The Color of Money

Het blijft toch enigszins cynisch dat Paul Newman een Oscar kreeg voor zijn rol als Fast Eddie Felson in het vervolg op The Hustler, de film waarvoor hij 25 jaar eerder al genomineerd was. Newman had al 6 (!) nominaties op zak toen de Academy eindelijk besloot hem die dan ook maar eens te geven. Net […]

Lees meer

American Psycho

Deze verfilming van het beruchte en legendarische boek van Bret Easton Ellis kiest voor een satirische toon waardoor hij toegankelijk is voor een groter publiek. Het nadeel is wel dat het cynisme en de gruwelijkheid van het boek een stuk minder naar voren komen. Maar daar staat veel moois tegenover. Nou is het ook geen […]

Lees meer

The Descendants

Alexander Payne blijft groeien. Zijn vroege films (Citizen Ruth en Election) konden nog wel eens een overdaad aan satire bevatten waardoor het dramatische element wat achter bleef. Hij wist die satire vervolgens goed vast te houden in zijn dramedy’s About Schmidt en Sideways, waardoor die films sterke visies op menselijke relaties waren zonder in melodrama te […]

Lees meer

John Carter

Hoewel de film tot de grootste flops ooit gerekend schijnt te kunnen worden, bezoekers massaal wegbleven en ook de kritiek niet mals was heb ik uitermate genoten van John Carter, Man from Mars. De belangrijkste plus daarin is de mate waarin de makers de enorme bak aan special effects hebben weten te combineren met een […]

Lees meer

Stanley Kubrick: The Exhibition + retrospectief

Tussen 21 juni en 9 september besteedt EYE aandacht aan de legendarische regisseur Stanley Kubrick in de vorm van een unieke tentoonstelling en een uitgebreid retrospectief. Ik kijk terug op de carrière van een man die net zo boeiend is door wat hij niet heeft gemaakt als wat wel. ‘If I had my way I would shoot a […]

Lees meer

On the Road

Eerlijk gezegd heb ik de wereldberoemde roman nooit gelezen. Maar voor het bekijken en waarderen van de verfilming maakt het volgens mij niet zoveel uit. Ik ken de diepere thema’s van het boek niet, althans niet van het lezen, maar die komen in verfilmingen toch nooit echt uit de verf. In dit geval zou dat […]

Lees meer

A Night to Remember

Het is dit weekend 100 jaar geleden dat de Titanic zonk en ter gelegenheid daarvan kijk ik naar die andere verfilming van de ramp. Op special effects gebied verliest A Night to Remember het uiteraard van James Cameron, maar dat is ook niet gek voor een film uit 1958. Maar voor de rest bewijst deze […]

Lees meer

A Dangerous Method

Bij het verlaten van de zaal wist ik niet echt wat ik van de nieuwe Cronenberg moest vinden, en nu eigenlijk nog steeds niet. De groeiende band en het opkomende  conflict tussen Freud en Jung is boeiende materie, maar de manier waarop het verwoord wordt draagt wat mij betreft niet echt bij aan het begrip […]

Lees meer

War Horse

Hoewel Steven Spielberg, in tegenstelling tot bv Martin Scorsese, wat mij betreft al jaren over z’n hoogtepunt heen is, wil dat niet zeggen dat ik niet kan genieten van zijn films. Op spektakelgebied is hij nog steeds een van de grootsten. En hij bewees met Tintin dat hij, al was dit in samenwerking met Peter […]

Lees meer