Tag: Ridley Scott
Gladiator II
Ik dacht voortdurend dat Ridley Scott een grap aan het uithalen was. Een hele dure grap. Wat als ik mijn eigen film uit 2000 nou eens helemaal opnieuw maak, met wat kleine wijzigingen, maar dan alles wat groter in sets en overdadiger in actie maar kwalitatief toch een stuk minder. Natuurlijk, als je een vervolg maakt op Gladiator verwacht je deze strijders in het colosseum, verwacht je Romeinse legioenen en verwacht je intriges met senatoren en ook een daad van verraad. Maar dat het zo obvious is allemaal, zo in your face, dat is nogal aanmatigend. Het handje grint uit …
Lees meer
Napoleon
Ik heb begrepen dat de Fransen niet echt blij zijn met de manier waarop Napoleon wordt geportretteerd in deze verfilming door Ridley Scott en Joaquin Phoenix. Ik geef ze geen ongelijk. Er schijnen honderden biografieen te bestaan over de Corsicaanse generaal en ook meerdere films, maar ik had nog niks gelezen of gezien. Het is dus de vraag hoe hij daarin werd neergezet maar het zal vast anders zijn dan de manier waarop het hier gebeurt. Een man die geobsedeerd was door twee dingen: Josephine (Vanessa Kirby, erg sterk) en oorlog voeren. In die volgorde. Al bij de eerste succesvolle …
Lees meer
Alien
Het is eigenlijk nauwelijks te bevatten dat Alien pas de tweede film van Ridley Scott was. Een letterlijke en figuurlijke monsterproductie met een complexe voorgeschiedenis, in een genre waar de meeste filmliefhebbers vooral op neerkeken, met een team waarop constant enorme spanning stond vanwege die voorgeschiedenis en de verwachtingen van producent 20th Century Fox, gemaakt door een regisseur die zich tot in detail voorbereidde, zelf zijn storyboards tekende en een echte visie bleek te hebben. Het resultaat is een meesterwerk dat talloze navolgingen heeft gekregen, maar nooit is geëvenaard en bij elke vertoning alleen maar beter lijkt te worden. Waarom …
Lees meer
All the money in the world
De angst voor het nageslacht. Dat zou je de centrale thematiek kunnen noemen achter dit waargebeurde drama. En hoe groter de rijkdom, des te groter de angst. De rijkdom kon niet groter zijn dan die van J.P Getty, die in de decennia voor zijn dood de rijkste man op aarde was. Wat zullen de kinderen en kleinkinderen doen met het fortuin, zijn ze het wel waard? Getty had grote bedenkingen, al sprak hij zich lovend uit over kleinzoon Paul. Getty had veertien kleinkinderen, maar Paul was de favoriet. Desondanks gaf hij niet thuis toen de zestienjarige John Paul Getty III …
Lees meer
Alien: Covenant
Hij is beter dan Prometheus maar dat komt vooral omdat Ridley Scott zich iets meer in houdt als het gaat om de mythologische en spirituele kant van zijn monstersaga. Scott probeerde in de voorganger met allerlei rare gedachtesprongen en gegoochel met de levenscyclus (maar wie heeft deze monsters dan ooit gecreëerd?) iets diepzinnigs toe te voegen aan wat in de kern gewoon een horrorfilm is. Dat werkte in Prometheus totaal niet voor mij en ook hier staat het de beleving vooral in de weg. De ironie van de saga is dat die begon als een horrorfilm waarin een diepzinnige …
Lees meer
The Martian
‘I’m gonna have to science the shit out of this’. Deze quote van Matt Damon (astronaut/botanicus Mark Watney) figureert prominent in de trailer en is inderdaad een pracht van een oneliner. Matt sciencet ook flink wat shit, letterlijk zelfs, in dit avontuur over een astronaut die moet zien te overleven op Mars, contact moet leggen met het thuisfront en zo zijn terugkeer mogelijk moet maken. Maar die science komt in zulke grote getale en Damon holt zo hard van het ene crisismoment naar het andere, dat het al met al nogal ongeloofwaardig wordt. Hoe Mars er in het echt uit ziet weet volgens mij …
Lees meer
Blade Runner
Als de zaallichten uit gaan in EYE, de openingscredits verschijnen en de fameuze score van Vangelis de zaal in stroomt, ben ik verkocht. Dan verdwijnt ook direct die immense legacy van Blade Runner (de beste SF-film ooit volgens velen) uit mijn hoofd en geef ik me over aan wat ik zie. Een film die uiterst precies en met ongelooflijke skills is gemaakt, maar ook een verrassend trage en kale film. Gewend geraakt aan het moordende tempo van moderne blockbusters met hun mitrailleurmontages en vele plotlijnen, is het wel even terugschakelen naar de normen van 1982. Maar dan heb je ook …
Lees meer
Kingdom of Heaven
Ridley Scott’s Kingdom of Heaven is wellicht een wat belerende en lang niet altijd accurate geschiedenisles, maar wel een les die met veel bravoure en diepgang verteld wordt. Zeker in deze 189 minuten durende directors cut. Het zwakste punt van dit verhaal van een dorpssmid die (tijdens de belegering in 1187) uitgroeit tot redder van de bevolking van Jeruzalem is die dorpssmid zelf. Orlando Bloom is gewoon geen geloofwaardige leider en hij mist het charisma om mensen aan zich te binden. Dat is uiteraard een belangrijk gemis maar voor de rest doet Scott heel veel goed. De bijrollen zijn …
Lees meer
Prometheus
Prometheus in IMAX 3D is, los van de film zelf, al een bijzondere ervaring. Doordat ik wat verder van het scherm zat dan destijds bij Avatar leidde het 3D-effect in elk geval niet zo enorm af. En door de gemengde ontvangst van de film in de diverse recensies die ik gelezen had waren de verwachtingen al wat bijgesteld. Desondanks viel het tegen. Ridley Scott verdient credits voor zijn poging het Alien-universum uit te rekken en het te voorzien van een visie die tegen alles in gaat waar de films in eerste instantie om leken te draaien. In Prometheus blijkt het …
Lees meer
Black Hawk Down
Het was de bedoeling om naar True Grit in de nieuwe Pathe City te gaan, maar we waren te laat om onze gereserveerde kaarten op te halen. Dus dan maar een Blu-Ray erin, en wat past dan beter dan een testosteronfilm als Black Hawk Down? Ridley Scotts bewerking van Mark Bowdens boek is een actiespektakel dat weliswaar de hand van producent Jerry Bruckheimer verraadt (Leave no man behind als belangrijkste thema en met een ongeloofwaardig sentimentele aanloop) maar Scott laat zich daardoor niet ringeloren. Als de actie in Mogadishu eenmaal is begonnen ramt hij in een keer door naar het …
Lees meer
Robin Hood
Robin Hood in Oostende. In de Rialto welteverstaan. Het viel niet mee. Zeker, aan Ridley Scott kun je het wel overlaten om een historisch spektakel te maken met belegeringen, massale gevechten en epische shots van het engelse landschap zoals dat er in de twaalfde eeuw uit moet hebben gezien. Maar hoe prijzenswaardig zijn initiatief ook is om de geboorte van de legende te laten zien, het werkt niet. Ten eerste omdat Russell Crowe totaal niet het type is dat ik associeer met Robin, en zeker niet de jonge versie daarvan. …
Lees meer