Erik Kersten

mail@erikkersten.nl
0619200114

Tag: fantasy

Pagina 1/3

The Lord of the Rings: The Rings of Power

Met de 1 miljard dollar die Amazon Studios erin heeft gepompt (voor twee seizoenen), is dit officieel het duurste tv-project dat ooit is gemaakt. Daarmee kwam ook direct de vraag: zou het wat zijn? Omdat het bedrijf van de rijkste man op aarde erachter zit, was de scepsis groot. Te commercieel, te gelikt. Bezos is […]

Lees meer

Beau is Afraid

Het lijkt erop dat Ari Aster in de klassieke valkuil is gevallen van de maker die succes heeft aan het begin van zijn carrière (Hereditary en Midsommar), vervolgens een grote pot met geld krijgt en carte blanche en daarna ten onder gaat in de zee van opties. Beau is Afraid is een veel te lange […]

Lees meer

Giovanni Battista Piranesi

Op 9 november 1778 stierf Giovanni Battista Piranesi, de Italiaanse kunstenaar en architect die wordt beschouwd als de grootste graficus van zijn tijd. Zijn faam dankte hij in eerste instantie aan zijn Vedute di Roma, een serie etsen met indrukwekkende gezichten op de ruïnes en monumenten van Rome. Maar het zijn vooral Piranesi’s befaamde fantasieprenten […]

Lees meer

Gräns

Origineel sprookje over de heel goed ruikende Tina die duidelijk niet helemaal op haar plaats in de samenleving met haar uiterlijk van een Neanderthaler. Ze werkt als grenswacht ergens tussen Zweden en Noorwegen en ze is zo gevoelig dat ze het merkt als mensen een schuldgevoel hebben of iets te verbergen. Als de verdacht uitziende […]

Lees meer

Game of Thrones, seizoen 7 en 8

In een sessie van ongeveer 2 jaar heb ik de laatste seizoenen gezien. Het kwam er gewoon niet van om te kijken, hoeveel zin ik ook had in meer Westeros. Daardoor is alles wat gefragmenteerd binnen gekomen, mede ook door de vele publiciteit rond de serie. Wat recht overeind staat, is de pure kwaliteit van […]

Lees meer

De Relativiteit van Lone Sloane

Philippe Druillet, geboren op 28 juni 1944, staat bekend om zijn barokke tekeningen en bizarre sciencefictionverhalen. Na een paar jaar als fotograaf te hebben gewerkt, debuteerde hij in 1966 met Lone Sloane, le Mystère des Abîmes, een stripboek dat was geïnspireerd door Druillets favoriete schrijvers H.P. Lovecraft en A.E. van Vogt. Druillet zou later nog […]

Lees meer

Mandy

High on style, low on substance. De reputatie was de film al vooruitgesneld en visueel maakt Mandy het ook waar. Hallucinerend en trippy, met veel scenes die als levende schilderijen ogen. Een helletocht in spectaculaire kleuren. Daar staat dan weer een doorsnee verhaal tegenover en een cult die eerder vermoeiend oogt dan gevaarlijk. De leider […]

Lees meer

Annihilation

Tijdens mijn werk bij Escher in Het Paleis kom ik regelmatig in aanraking met de twee Alice boeken van Lewis Carroll. Escher had groot respect voor de auteur en in zijn werk zijn veel overeenkomsten te vinden met Alice in Wonderland en Through the Looking Glass. Maar eigenlijk zijn er ook sterke overeenkomsten met deze […]

Lees meer

American Gods, seizoen 1

Ik heb het boek van Neil Gaiman jaren geleden gelezen, maar bij het kijken van de verfilming helpt dat weinig. Ik ben het meeste vergeten. Wat ik wel weet is dat het een meeslepend verhaal is waarin je echter geregeld de draad kwijt raakt. In de serie is dat niet anders. Veel maakt het niet […]

Lees meer

Thor Ragnarok

Deze nieuwe Thor-film lijkt veel meer een spinoff van Guardians of the Galaxy dan van The Avengers of andere films uit het Marvel Cinematic Universe. Dat komt omdat Thor Ragnarok eenzelfde soort over the top humor en ironie heeft als de 2 Guardian films. Dat begint al met de grappige openingsscène en dat houdt niet […]

Lees meer

IFFR 2018

1 dag. Dat was het. Maar dan wel een goeie met 5 films. De 31e jan was van tevoren vrij willekeurig gekozen zonder dat ik wist wat er zou draaien. Het resultaat is dan ook wisselend, al sprong er een op voorhand uit vanwege het zwik Oscarnominaties dat Del Toro wist binnen te hengelen. Pororoca […]

Lees meer

Mother!

De nieuwe Aronofsky is een film om te haten of om enorm te bewonderen. Er leek geen tussenweg als ik de recensies mocht geloven. Toch ervaar ik dat zelf wel zo. De film bevat alle elementen van een klassieke spookhuishorror en mixt die met wat Rosemary’s Baby. Ik moest ook sterk denken aan de bedelaars […]

Lees meer

Game of Thrones, seizoen 6

GoT 6 is meer van hetzelfde. Dat klinkt niet best, maar in dit geval is dat vooral meer van het goede. De Starks vechten met de Boltons, Jon Snow wordt King in the North, Tyrion probeert Meereen te runnen terwijl Daenerys door Dothrakis gevangen wordt gehouden, de Tyrells staan tegenover de High Sparrow en Cersei […]

Lees meer

Guardians of the Galaxy II

Ik vond m eigenlijk nog leuker dan deel I. Beide delen van GotG zijn een soort videoclips van 2 uur met een enorm hoog tempo, een hele trits aan one-liners, veel flauwe grappen en heel veel 70’s muziek. Dat begint al bij de heerlijke openingstitles van deel II waarin Groot danst op ELO’s Mr. Blue […]

Lees meer

Game of Thrones, seizoen 5

Bigger, louder, bloodier. Seizoen 5 is het allemaal. En bekender. Ik wist al lang voordat ik het ook daadwerkelijk zag dat Jon Snow de pijp uit zou gaan. Dat komt door al die vooruitgesnelde trivia rondom de razend populaire show. GOT is ver gekomen  sinds de aarzelende (qua publieksbereik, niet qua inhoud) start in 2011. Dat […]

Lees meer

The Wailing

Ik heb horror, fantasy, religie en thriller als tags bij The Wailing gezet. Dit verhaal van mysterieuze gebeurtenissen in een Koreaans dorp overschrijdt genres en is zeldzaam intens. Toch heb ik er wat gemengde gevoelens over. Regisseur Na Hong-jin maakte eerder twee sterke films: The Chaser en The Yellow Sea. Ook die waren zeer intens maar met […]

Lees meer

Le tout nouveau testament

Luchtiger dan zijn meesterwerk (wat mij betreft, de filmkijker liet het afweten) Mr Nobody, maar qua thematiek en stijl zijn er veel overeenkomsten tussen deze films van Jaco van Dormael. Van Dormael is erg goed in het mengen van dagelijkse beslommeringen en een zekere banaliteit en een flink dosis surrealisme. Hier doet hij dat opnieuw. […]

Lees meer

The Hobbit: The Battle of the Five Armies

Peter Jackson heeft geluisterd naar mijn klachten over deel 1 en deel 2. Daar had ik echt het gevoel dat het niet opschoot en kon ik die dwergen en Bilbo wel een schop onder hun kont geven terwijl ik ze toe riep: ‘Ga die berg bezetten, versla die draak en reclaim je kingdom. En vlug […]

Lees meer

Game of Thrones, seizoen 4

Over seizoen 3 zei ik dat er een dodenleger was dat al aan het einde van seizoen 2 was aangekondigd, maar daarna eigenlijk niet meer te zien was. In dit 4e seizoen is dat nog steeds zo. Als ‘the evil that is growing in the dark‘, een zin die zo vaak in Lord of the Rings te […]

Lees meer

The Grand Budapest Hotel

Misschien nog wel beter dan al die andere toppers van Wes Anderson. Rushmore blijft mijn favoriet maar deze komt dichtbij. Zoals altijd creëert Anderson een volledig kunstmatig universum dat toch volledig echt aan doet. Hij neemt zijn wereld volstrekt serieus waardoor je er als kijker gemakkelijk in mee kan gaan. Ditmaal is dit een fictief […]

Lees meer

Harry Potter and the Deathly Hallows

In twee zittingen gezien want de laatste 2 delen beslaan samen ruim 5 uur. Van die 5 uur hadden er best een paar geschrapt kunnen worden. Vooral deel 1 voelt als een lange opeenvolging van scenes die nergens naar toe lijken te gaan. De film is af en toe echt saai en dat had ik […]

Lees meer

The Hobbit: The Desolation of Smaug

Het is ook niet gauw goed. Zat ik bij de eerste film te klagen dat er in het eerste uur niets gebeurde, bij nummer 2 denk ik geregeld ‘kan het alsjeblieft wat minder allemaal!’ Zeker in IMAX 3D dendert deze lang uitgesponnen roadmovie over je heen. Waarbij de vraag of wel slim was dit verhaal […]

Lees meer

Game of Thrones, seizoen 3

Het  tweede seizoen eindigde met een immens leger aan ondoden (white walkers) dat richting de Great Wall en verder naar het zuiden oprukte. Dat leger is seizoen 3 echter nergens in beeld. Pas aan het eind keren ze terug, als een dreiging op de achtergrond die heel Westeros uiteindelijk toch het hoofd zal moeten bieden. […]

Lees meer

Moonrise Kingdom

Deze melancholische eiland-idylle speelt zich af in 1965 maar zoals meestal het geval is bij films van Wes Anderson is dat jaartal in feite volkomen irrelevant. Het universum van de zeer inventieve regisseur is er een dat volkomen bij elkaar gefabuleerd is, zowel qua tijd als plaats. Dat maakt het zo heerlijk erin te duiken. […]

Lees meer