Tag: 2005
Good Night, and Good Luck
Journalistiek is in de VS een vak van uitersten. Dat gaat van nieuwsorganisaties als Fox News, die de naam hebben een verlengstuk van rechtse politieke partijen te zijn, tot media die de politiek het vuur aan de schenen leggen en optreden als waakhonden van de democratie. George Clooney maakte een film over een van de meest legendarische waakhonden: de journalist Edward R. Murrow. Murrow overleed al in 1965 maar hij is nog steeds beroemd in de VS. Scholen, onderscheidingen en symposia zijn naar hem genoemd. Hij was een nieuwsautoriteit die bekend werd door zijn radioreportages voor CBS tijdens de Tweede …
Lees meer
Kingdom of Heaven
Ridley Scott’s Kingdom of Heaven is wellicht een wat belerende en lang niet altijd accurate geschiedenisles, maar wel een les die met veel bravoure en diepgang verteld wordt. Zeker in deze 189 minuten durende directors cut. Het zwakste punt van dit verhaal van een dorpssmid die (tijdens de belegering in 1187) uitgroeit tot redder van de bevolking van Jeruzalem is die dorpssmid zelf. Orlando Bloom is gewoon geen geloofwaardige leider en hij mist het charisma om mensen aan zich te binden. Dat is uiteraard een belangrijk gemis maar voor de rest doet Scott heel veel goed. De bijrollen zijn …
Lees meer
Harry Potter and the Goblet of Fire
Na het sterke Prisoner of Azkaban is dit toch weer een tegenvallende Potter. De film is weliswaar nog donkerder dan nummer 3, waardoor ie voor mij op zich wel interessanter wordt, maar qua plotting, tempo en vooral samenhang is het een zooitje. Dat ligt niet direct aan het boek. Dat vond ik weliswaar minder interessant dan de Prisoner of Azkaban, maar er waren genoeg interessante verhaallijnen en verbindende stukken tussen alle hectiek om me bij de les te houden. Alles draait om het Triwizard Tournament, waaraan Harry deelneemt. Maar dat toernooi is een kapstok waar een overdaad aan subplotjes aan …
Lees meer
The Island
Om een of andere reden dacht ik dat dit, ondanks dat het een Michael Bay film is, best een leuk zou kunnen worden. Het concept sprak aan: een groep mensen wordt in een strak regime en onder klinische omstandigheden klaargestoomd voor een toekomst op een idyllisch eiland. Dat eiland heeft als enige een leefbaar klimaat na een niet nader genoemde ramp. Maar het blijkt allemaal een leugen. Ze zijn klonen, dubbelgangers van rijkaards die over een levende bron voor lichaamsdelen en organen beschikken. Klonen Lincoln Six-Echo (Ewan McGregor) en Jordan Two-Delta (Scarlett Johansson) weten te ontsnappen, op de hielen gezeten …
Lees meer
The Hitchhiker’s Guide to the Galaxy
Of het een natuurgetrouwe verfilming is weet ik niet. Het boek van Douglas Adams heb ik nooit gelezen. Al staat het wel netjes in de kast te wachten tot het zover is. De vele fans van het boek, en elk cultboek dat verfilmd wordt overigens, zullen destijds vast met angst en beven hebben zitten wachten wat de filmmakers met hun kindje gingen doen. Ik kan me niet voorstellen dat ze tevreden zijn met het resultaat. Hoewel ik het origineel dus niet ken weet ik wel dat het een rijkgevulde schat aan spitsvondigheden, filosofische bespiegelingen en absurdistische humor is. De film …
Lees meer
Aeon Flux
De film is een bewerking van de gelijknamige animatieserie en is een combinatie van The Matrix en Gattaca, met een vleugje Minority Report. Maar Æon Flux haalt het niveau van geen van die drie. Het verhaal is wel interessant maar de personages zijn zo plat als een dubbeltje en ook in de plot vallen geregeld gaten. Toch valt er veel te genieten in Æon Flux. Vooral vanwege de hele look van de film die gewoon erg cool is. Hij is opgenomen in Berlijn en omgeving en de makers hebben allerlei bijzondere locaties gevonden. …
Lees meer
Diep
Even afkicken na het IFFR, dus een paar dagen geen film. Overigens wel een serie, het vrij briljante alweer 16 jaar oude My So-Called Life. In Diep (Simone van Dusseldorp) worstelt de 14-jarige Heleen met de eerste gevoelens van verliefdheid in een tijd, midden jaren 70, waarin seks meer en meer losgekoppeld werd van liefde. Niet in het minst door haar ouders. Het scenario is nogal schetsmatig en er zit weinig plot of ontwikkeling in het verhaal. Toch zit ik steeds geboeid te kijken naar Melody Klaver. Door haar spel, waarin ze op bijzondere manier de onzekerheid overbrengt die bij …
Lees meer
Mr and Mrs Smith
Brangelina, de natte droom van elke roddelkrant en website, schijnt uit elkaar te zijn. Mooi moment om eens te kijken hoe ze ooit bij elkaar gekomen zijn en hoe de boedelscheiding vanaf nu uitgevochten zal worden. Mr and Mrs Smith is een onzinnige maar wel leuke actiefilm over twee top assassins die (toevallig) met elkaar getrouwd zijn. Ze hebben beiden een baan om de schijn op te houden dat ze normaal zijn, maar op een dag komen ze achter elkaars echte beroepen en vanaf dan is er ruzie in de tent. Nou ja, ze proberen elkaar eerst af te maken …
Lees meer
Bleak House
Deze 15-delige miniserie (totaal 8,5 uur dus dat is te overzien) is een bewerking van het gelijknamige boek van Charles Dickens. Een ouderwets kostuumdrama van de BBC, ideaal voor de dagen rond Kerst. Annemet en ik zijn er ingedoken na aan lang weekend in Utrecht waar we letterlijk niet uit konden vanwege de sneeuw. Maar de smart was gedeeld en het gaf ons gelegenheid nog langer van de gastvrijheid van M&M te genieten. En het was dus fijn thuiskomen met Bleak House. De intrige in Bleak House draait allemaal rond de wees Esther Summerson die …
Lees meer
Wolf Creek
Geïnspireerd door de genrefilms in Not Quite Hollywood besluit ik eens een moderne Australische horrorfilm te kijken. Wolf Creek gaat over een drie jongeren (twee jonge Britse toeristes en hun Australische vriend) die een roadtrip maken naar het natuurreservaat Wolf Creek. Op die plek is ooit een meteoriet ingeslagen die een gigantische krater heeft achtergelaten. Als ze daar na een lange reis door het Australische niemandsland aankomen scheiden zowel hun horloges als hun auto ermee uit. Er zit nix anders op dan de nacht in de auto door te brengen, maar dan duikt er in het holst van de nacht ineens …
Lees meer
Tideland
Terry Gilliam heeft een voorkeur voor het surreele en het bizarre. Soms pakt dat goed uit, soms verdwaalt hij in zijn eigen fantasie. Hij is een genie dat een beetje strak gehouden moet worden voor de beste resultaten. In Tideland heeft hij toch iets teveel ruimte gehad. Jeliza-Rose vertrekt na de dood haar gekke moeder met haar drugsverslaafde vader naar het huis van oma, ergens op het Amerikaanse platteland. Daar overlijdt pa al snel, en ze raakt dan onder invloed van de nog gekkere buurvrouw en diens achterlijke zoon Dickens. Terwijl het lijk van pa steeds …
Lees meer
Battlestar Galactica
Marcel en ik zijn inmiddels in seizoen 4 beland. Dat begon met de terugkeer van de doodgewaande Starbuck en het catapulteren van Gaius Baltar tot een soort nieuwe messias. Met deze 2 ontwikkelingen begeeft de serie zich steeds meer op religieus en paranormaal gebied. Baltars visioenen slaan bij steeds meer gedesillusioneerde burgers aan. En Starbuck is er zeker van dat ze de aarde kan vinden. Zij heeft namelijk ook visioenen gehad. Deze nieuwe koers biedt interessante aanknopingspunten (wanhopige mensen zoeken steun in religie, en waartoe leidt die vaak blinde steun), maar vooralsnog is allemaal nogal vaag. Maar ja, we hebben …
Lees meer
Into the West
Eerder uitgezonden op tv, maar toen gemist. Verwachtingen waren hooggespannen omdat ik hoopte een soort westernversie van Band of Brothers te gaan zien. Maar dat viel nogal tegen. Deze zesdelige serie vertelt in zo’n 9 uur de geschiedenis van het Wilde Westen. Of tracht dat te doen. Alle bekende verhalen worden weliswaar verteld, maar dat resulteert in een massa cliches waar je stil van wordt. En hoewel de makers hebben geprobeerd het aantal verschillende karakters overzichtelijk te houden door zoveel mogelijk mensen familie van elkaar te laten zijn, leidt deze zet alleen maar tot meer verwarring. De Indianen zijn allemaal …
Lees meerThank you for smoking
Als niet-roker is het kijken naar de constant rokende mannen in Mad Men nogal vervreemdend. Waarom steeds die stinkende staaf opsteken denk je dan. Thank you for smoking is een satire over een beminnelijke tabakslobyist die onvermoeibaar strijd voor het recht om er een op te steken. Erg grappig, zeker als de tabaksman tijdens zijn maandelijkse borrel met collegas uit de drank en wapensector bodycounts gaat vergelijken.
Lees meer
Tellen de oude Franse meesters nog mee?
Claude Chabrol (1930) en Bertrand Blier (1939) gaan al lang mee en het is veilig om te stellen dat hun beste werk achter ze ligt. Maar ondanks de afnemende relevantie van hun films lijkt het te vroeg om ze daadwerkelijk met pensioen te sturen. Thematisch blijven ze zichzelf trouw en het geeft nog steeds voldoening parallellen te trekken met hun andere films. Wie weet zit er nog een meesterstuk tussen. Het hart van Blier loopt overigens meer gevaar als hij door gaat, mits hij films blijft maken met de immer ravissante Monica Bellucci. L’ivresse de Pouvoir Claude Chabrol was een …
Lees meer