Tag: satire
Pagina 1/3
The Menu
De wereld van de toprestaurants leent zich natuurlijk uitstekend voor satire en zwarte humor. Een wereld waarin gerechten bewierookt worden in de mooiste woorden, eten nooit zomaar eten is en waarin een meergangendiner een levensveranderende ervaring is. Het restaurant in The Menu slaat daarin alles, met een menuprijs van 1200 dollar, een locatie op een […]
Lees meer
Beau is Afraid
Het lijkt erop dat Ari Aster in de klassieke valkuil is gevallen van de maker die succes heeft aan het begin van zijn carrière (Hereditary en Midsommar), vervolgens een grote pot met geld krijgt en carte blanche en daarna ten onder gaat in de zee van opties. Beau is Afraid is een veel te lange […]
Lees meer
The Offer
Deze tiendelige serie over het maken van The Godfather duurt langer dan de speelduur van de drie Godfatherfilms samen. Je zou dus kunnen stellen dat The Offer zichzelf iets te belangrijk vindt. Maar als het met zoveel humor en bravoure wordt gebracht, wie ben ik dan om te klagen? Een natuurgetrouwe weergave van het proces […]
Lees meer
The White Lotus, seizoen 2
Je kon erop wachten. Het eerste seizoen was gemaakt in COVID-tijden, als opdracht door HBO aan producer/director Mike White. White moest iets bedenken dat gemaakt kon worden binnen de epidemiebeperkingen. Het antwoord was een afgelegen en gesloten set, maar dan wel een heel luxe, waar een gezelschap rijken zich vermaakte. Het enorme succes van dat […]
Lees meer
Triangle of Sadness
De rijken der aarde hebben het ook niet gemakkelijk. En dan moet je ook nog dealen met al dat personeel en de bedienden die constant om je heen scharrelen en niet eens op alle vragen antwoord hebben. Het is een boodschap die vol glanzende ironie was verpakt in het eerste seizoen van The White Lotus […]
Lees meer
Don’t Look Up
De discussie rond deze film gaat vooral over de metaforische kwaliteiten ervan. De dreigende ondergang van de aarde ten gevolge van de naderende klimaatramp en in hoeverre de verbeelding daarvan realistisch is. Don’t Look Up is een satire over het einde van de wereld en satire is een tricky subject. Een van de eerste en […]
Lees meer
In the Loop
Ik kende Armando Iannucci niet voordat ik The Death of Stalin zag, maar die film noopte mij eens wat verder in zijn carrière te duiken. The Thick of It en Veep (waar hij ook achter zat) heb ik niet gezien en dat gaat waarschijnlijk ook niet gebeuren. Maar een film moet kunnen. In the Loop […]
Lees meer
The Death of Stalin
Charlie Chaplin en Ernst Lubitsch wisten al tijdens WOII dat een dictator maar het beste geparodieerd kan worden. The Great Dictator en To Be or Not to Be zijn vroege voorbeelden van een satire over een megalomaan leider van een totalitair regime. Woody Allen deed er met Bananas (over een fictieve Castro-achtige leider) nog een […]
Lees meer
The White Lotus
Langzaam in kracht toenemende drums, disharmonische fluiten en een palet van dierengeluiden wervelen over een tropisch behang vol rottend fruit en stervende vis. Het opening thema zet de toon voor een serie die betovert en verontrust. Het paradijselijke Hawaï verwordt hier tot een decor voor alles wat er mis gaat in de wereld. Mike White […]
Lees meer
Velvet Buzzsaw
Leuke titel, niet al te beste film. Ik heb m vooral gekeken vanwege de omgeving waarin deze horrorsatire zich afspeelt: de kunstscene in LA. En omdat de regisseur Dan Gilroy en hoofdrolspeler Jake Gyllenhaal eerder samen Nightcrawler maakten. In VB wordt een net overleden en tot dan toe onbekende kunstenaar ontdekt en binnen no time […]
Lees meer
The Beach Bum
The Big Lebowski is het net niet, maar deze beach bum komt een heel eind. Waar Lebowski zichzelf half onder zeil hield met White Russians doet deze Moondog (Matthew McConaughey) dat met elke vorm van drugs die hij kan vinden. Verder doet hij weinig. Die lifestyle kan hij vol houden omdat hij een rijke vrouw […]
Lees meer
The Favourite
Barry Lyndon meets Monty Python. Heerlijke absurditeit aan het Britse hof begin 18e eeuw, waarin manipulatie, machtsmisbruik, seks, jaloezie, verraad en vulgariteiten de dagelijkse agenda bepalen. Koningin Anna is omgeven door clowns maar ze is ook een getraumatiseerde vrouw die overal buiten wordt gehouden en snakt naar liefde. Liefde die moet komen van haar belangrijkste […]
Lees meer
The Square
De wereld van de moderne kunst is een makkelijk doelwit voor satire. De pretenties en wollige taal vragen om erom geridiculiseerd te worden. In de openingsscène van The Square wordt de Zweedse museumdirecteur Christian (Claes Bang) geïnterviewd door Amerikaanse journaliste Anne (Elizabeth Moss). Zij stelt hem juist die vraag: wat betekenen die wazige teksten over […]
Lees meer
Thor Ragnarok
Deze nieuwe Thor-film lijkt veel meer een spinoff van Guardians of the Galaxy dan van The Avengers of andere films uit het Marvel Cinematic Universe. Dat komt omdat Thor Ragnarok eenzelfde soort over the top humor en ironie heeft als de 2 Guardian films. Dat begint al met de grappige openingsscène en dat houdt niet […]
Lees meer
Fargo, seizoen 3
Het blijft toch bijzonder hoe de makers van de serie al drie seizoenen lang de wereld van de film kunnen herscheppen, gevuld met personages die ook in de voorganger hadden kunnen zitten. In dit geval zijn dat de broers Ray en Emmit Stussy, Ray’s vriendin Nikki Swango, politievrouw Gloria Burgle, Emmit’s zakenpartner Sy Feltz en […]
Lees meer
Get Out
De tamtam had zijn werk al gedaan: de verwachtingen waren hoog voor deze debuutfilm (!) van Jordan Peele. Get Out is een prachtige mix waarin horror- en thrillerelementen worden gecombineerd met romantic comedy en keiharde sociale kritiek. Echo’s van Rosemary’s Baby en The Stepford Wives maar deze film weet daar iets heel bijzonders aan toe […]
Lees meer
Toni Erdmann
Ik moest er even in komen, maar vanaf het moment dat Winfried Conradi zijn dochter Ines volgt naar Roemenië ben ik hooked. Prachtig hoe die twee om elkaar heen draaien en de koele werkelijkheid van Ines botst met het absurdisme van pa. Niet dat Ines hem niet door heeft. Ze heeft gewoon even geen zin in de […]
Lees meer
Fargo, seizoen 2
Hoewel ik best blij was met het eerste seizoen van Fargo, ontbrak er toch wat. Noem het de juist combi van absurdisme, wereldvreemdheid, alledaagsheid, domheid, liefde en geweld. Seizoen 2 maakt dat helemaal goed. De magische mix is gevonden. Seizoen 2 start in 1979, ruim 25 jaar voor de gebeurtenissen in het eerste. Er is een relatie tussen personages te […]
Lees meer