Tag: roadmovie
Pagina 1/2
Scarecrow
Twee acteerkanonnen in een film die vrijwel vergeten lijkt. Waar Al Pacino en Gene Hackman begin jaren 70 de bioscopen bestormden met The Godfather I en II, Serpico, Dog Day Afternoon, The French Connection, The Poseidon Adventure en The Conversation, wist hun samenwerking weinig mensen te trekken. Critici waren wat enthousiaster en ik snap wel waarom. Scarecrow is een kleine film over twee outcastst die samen op zoek gaan naar een beter leven, met allebei een droom maar allebei weinig hoop die te verwezenlijken. Veel van de scenes zijn deels geimproviseerd en regisseur Jerry Schatzberg (die met Al …
Lees meer
Civil War
Ik ben inmiddels zo geconditioneerd dat ik elk moment zombies denk te ontwaren. Het gesloopte Amerika dat in Civil War is te zien, is het decor zoals we dat kennen uit films en series als Dawn of the Dead, World War Z, The Walking Dead en The Last of Us, of de Britse tegenhanger 28 Days Later. Die laatste is geschreven door nu regisseur Alex Garland, waarmee voor hem de cirkel weer rond is. Hij liet met Annihilation, Ex Machina en Devs ook al zien dat hij zich goed thuisvoelt in het dystopische genre. …
Lees meer
Furiosa: A Mad Max Saga
George Miller heeft met zijn drie eerste Mad-Maxfilms en het geweldige vervolg Fury Road zijn eigen universum geschapen. Een wereld die volkomen gestoord is maar ook volkomen geweldig. Met Furiosa verdiept hij de saga door het hoofdpersonage uit Fury Road een background story te geven. Het is een film die zowel overeenkomt met de voorganger als ook een meer epische benadering heeft. Waar Fury Road in feite een lange achtervolging is van 2,5 uur, vertelt Furiosa in dezelfde tijd een leven van 15 jaar. Vanaf de ontvoering als klein meisje naar het kamp van Dementus tot de wraak …
Lees meer
Midnight Run
In maart van dit jaar overleed Yaphet Kotto en Charles Grodin volgde in mei. Ook las ik deze zomer een biografie van Robert DeNiro. Genoeg redenen om de film waarin ze samen speelden nog eens terug te zien. Midnight Run is de beste film van Grodin en een van de beste van Kotto en DeNiro. Voor die laatste wil dat wat zeggen met zo’n lange lijst achter zijn naam. Hier laat DeNiro zien dat hij grappig en likeable kan zijn, waarbij zijn heerlijke grijns uit Mean Streets regelmatig tevoorschijn komt. Boekhouder Jonathan ‘The Duke’ Mardukas nam de benen naar New …
Lees meer
Nomadland
Als Fern (Frances McDormand) tijdens haar nomadische bestaan gaat werken bij Wall Drug komt haar werkelijkheid op een vreemde wijze dichtbij. Ik was namelijk ook in Wall Drug, die enorme drugstore in South-Dakota waar elke passant daar als vanzelf naartoe getrokken wordt. Ook heb ik net als Fern het nabijgelegen Badlands National Park gezien en me verwonderd over de bizarre rotsformaties daar. Nomadland zelf heeft ook een bijzondere reis gemaakt. Van een kleine film door een Chinees-Amerikaanse regisseur en, afgezien van McDormand en David Strathairn (Good Night, and Good Luck, een cast die volledig uit ‘echte mensen’ bestaat. …
Lees meer
Greenland
Rampenfilms hebben een enorme aantrekkingskracht. De wereld ten onder te zien gaan op een scherm en vanuit je luie stoel heeft iets bevredigends. Omdat er niets tegen te doen is, of het gevaar nou komt van aliens of een natuurramp, komt de nadruk vooral te liggen op overleven. Of een poging daartoe. Er is eigenlijk altijd een held die dat lukt. Soms door eigen kracht, soms door puur geluk. John Garrity (Butler) is een bouwkundig ingenieur die geen verstand heeft van kometen maar wel ziet dat het helemaal mis dreigt te gaan. Als hij hoort dat hij en zijn (ex-)vrouw …
Lees meer
The Sugarland Express
Al vaker gezien, deze heerlijke combi van drama en comedy, gevangen in één lange roadmovie. Dit officiele Spielbergdebuut, na zijn briljante tv-film Duel, is gebaseerd op het echtgebeurde verhaal van een Texaanse gevangene die ontsnapt en met zijn vrouw naar het dorpje Sugarland rijdt omdat ze bij hun zoontje willen zijn dat in een pleeggezin is geplaatst. Ze worden aangehouden door een politieagent en kidnappen de man in zijn eigen wagen. Een massale achtervolging door diens collega’s ontketenend. Lou Jean Poplin (een geweldige Goldie Hawn) is de drijvende kracht achter die beoogde hereniging met baby Langston. Haar man Clovis (William …
Lees meer
Vanishing Point
Nooit eerder gezien, deze toch best wel klassieke film. Klassiek omdat Vanishing Point vaak opduikt in artikelen, lijstjes en essays over mythische films die iets zeggen over een verdwijnend tijdperk of over eenzame helden die strijden tegen het establishment en de oprukkende beschaving. Barry Newman speelt de rol van ex-agent, ex-coureur en Vietnamveteraan Kowalski. Hij heeft een baantje als auto-afleveraar. Met hulp van speed houdt hij het dagen vol om met topsnelheid door het desolate Amerika te scheuren. Zijn laatste klus is het afleveren van een witte Dodge Challenger R/T (een opgevoerde versie) van Denver naar San Francisco, binnen vijftien …
Lees meer
The legend of Billie Jean
Voor een korte periode was Helen Slater een superheldin, een all-american girl die de wereld weet te redden. Dat deed ze in Supergirl (1984), in een bijpassend kostuum, maar ook in deze toffe classic van een jaar later. Weliswaar zonder passend pakje en superkrachten, maar deze Billie Jean is wel bezig met een strijd. Gevolgd door een enorme schare bewonderaars die ze in korte tijd om zich heen weet te verzamelen is ze op zoek naar gerechtigheid. Fair is fair! Cheesy en ongeloofwaardig is The legend of Billie Jean zeker, maar ook onweerstaanbaar. Billie Jean woont samen met broer Binx …
Lees meer
Magic Mike XXL
De sequel van Magic Mike moet het stellen zonder regisseur Steven Soderbergh (hij nam wel de camera in de hand), zonder male entertainment guru Dallas (Matthew McConaughey), zonder een verhaal (nou ja, nauwelijks) en de dansroutines van de heren zijn wat mij betreft ook wat minder. Ginuwine’s Pony (HET stripnummer) komt weliswaar even voorbij, maar dat wordt weggezet als een relict uit oude tijden. Toch heeft de film wel wat. Waar deel 1 op leuke wijze de rivaliteit tussen en de beslommeringen van een groep strippers wist te mengen met de persoonlijke zoektocht van Mike zelf, ligt hier de …
Lees meer
J Kessels
Fear and Loathing in Las Vegas. Maar dan in Tilburg en Hamburg. Frank Lammers is echter geen Benicio del Toro. Waar die weg kwam met nauwelijks een verstaanbaar woord irriteert het gebrek aan tekst uit de mond van de immer rokende Brabander. En als hij spreekt is het vaak in net-niet lekker lopend Engels. Lammers kan met veel weg komen, maar hier had wat meer richting en inhoud wel gemogen. Daar staat dan wel weer een ijzersterke Fedja van Huet tegenover. De dialogen van de film trekken me niet over de streep, maar de sfeer, locaties en personages doen dat …
Lees meer
Mad Max is een feminist
Mad Max: Fury Road is met groot enthousiasme onthaald door critici en publiek, in binnen- en buitenland. Regisseur George Miller triomfeert, 36 jaar na de eerste film. Maar dat doet er allemaal niet toe. Millers film moet namelijk zo snel mogelijk de zalen uit. Hij blijkt namelijk een paard van Troje. Een vehikel van feministen om hun visie op te dringen aan echte mannen. Dat is de teneur van een debat dat in de VS woedt, een land dat vol zit met gefrustreerde conservatieve mannen die hun machokant niet kwijt kunnen. Ze voelen zich verbonden in gedeelde waarden als het …
Lees meer
Sorcerer
William Friedkin’s Sorcerer was niet bepaald een boxoffice succes. Ook door critici werd de film niet binnengehaald als het nieuwe meesterwerk van de maker van The Exorcist en The French Connection. Maar bijna veertig jaar later durf ik Sorcerer wel onder Friedkins beste te scharen. Schitterend. Sorcerer ging vlak na Star Wars in premiere. Het publiek liet zijn nihilistische en angstaanjagende visie op de nietsontziendheid van de mens links liggen en trok massaal naar het escapisme van het ruimte-epos van George Lucas. Sorcerer is een Hollywoodfilm, een samenwerking tussen Paramount en Universal zelfs, maar wat ik als kijker zie is mijlenver …
Lees meer
Locke
Het is moeilijk voor te stellen dat je een spannende en aangrijpende film kunt maken van een man in een auto, maar toch is dat hier fantastisch gelukt. In een vergelijkbare opzet als in The Last Conversation volg ik hier Ivan Locke, een voorman van een constructie-onderneming die op de avond voor zijn grootste klus ooit ineens besluit naar Londen te rijden. Zijn collega’s, baas en gezin in vertwijfeling achterlatend. Maar waar TLC het een beetje af laat weten als het om de dramatische impact gaat, weet Locke dat wel te laten zien. Het wordt al snel duidelijk waarom …
Lees meer
Nebraska
Vijf sterren. Het is een eenvoudige film maar Alexander Payne levert misschien wel zijn beste af met dit meesterlijke avontuur van een gedesillusioneerd man die achter een pot met goud aan gaat, naar een regenboog die moet eindigen in Lincoln, Nebraska. Of all places. Ik zou echt niet weten wat hier nog aan te verbeteren valt. Payne weet als geen ander drama en komedie te mengen, een mix waarmee je niet snel Oscars wint maar die uiterst moeilijk is om te maken. Payne lijkt het achteloos te doen en maakt een roadmovie waarin een vader en zoon elkaar hervinden. Ondertussen komen …
Lees meer
De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween
Deze verfilming van het gelijknamige boek lijdt aan hetzelfde euvel als Anni felici, meer nog zelfs. De nostalgie en het suikergehalte zijn zo hoog dat ik verlang naar een ongeluk of een echt dramatische scene. Nu kabbelt deze roadmovie een beetje voort, op weg naar een zo mogelijk nog zoeter einde. De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween doet vaak denken aan Forrest Gump, in de manier waarop de hoofdpersoon als een soort waarnemer van zijn eigen leven de meest wonderlijke dingen mee maakt. De leegheid van het landschap en de volksaard van de flegmatieke Zweden geven …
Lees meer
The Hobbit: The Desolation of Smaug
Het is ook niet gauw goed. Zat ik bij de eerste film te klagen dat er in het eerste uur niets gebeurde, bij nummer 2 denk ik geregeld ‘kan het alsjeblieft wat minder allemaal!’ Zeker in IMAX 3D dendert deze lang uitgesponnen roadmovie over je heen. Waarbij de vraag of wel slim was dit verhaal over 3 films uit te smeren eigenlijk niet gesteld hoeft te worden. Hoewel Peter Jackson zich inmiddels ruimschoots bewezen heeft zal hij zichzelf ook geregeld afgevraagd hebben waaraan hij begonnen was. The Hobbit, zowel deel 1 als 2 en naar te verwachten ook deel 3, …
Lees meer
Mad Max trilogie
De meeste grote filmsterren hebben een ding gemeen: hun doorbraak hebben ze te danken aan één film. Dit geldt ook voor Mel Gibson, al is het eigenlijk een trilogie. De saga van de road warrior is het verhaal van een man met een missie die zich nergens door laat afstoppen. Onder Gibsons vroege successen vallen ook films als Gallipoli en The Year of Living Dangerously, maar het zijn toch vooral de Mad-Maxfilms die zijn naam hebben gevestigd. De zwijgzame strijder die zonder veel omhaal of machtsvertoon zaken recht zet in een wereld waaruit alle leven verdwenen lijkt. Het post-apocalyptische genre is in fictie al …
Lees meer
Sightseers
Het is een beetje vreemd wellicht om de nieuwste van Ben Wheatley als uitnodigende folder voor een zomervakantie te zien, maar dat is wel een beetje zoals het gegaan is. ‘Die wil ik wel zien, want het gaat over een kampeervakantie in Engeland. En hij lijkt me ook wel grappig.’ Aldus Irene. Wetende dat deze constatering voor een deel waar is greep ik de kans dan ook met beide handen aan om Sightseers samen te gaan zien. Maar als het eerste slachtoffer van Chris’ oncontroleerbare woede valt moeten we allebei toch wel even slikken. Wheatley deinst niet terug voor het …
Lees meer
The Grapes of Wrath
Ik lees Reizen zonder John waarin Geert Mak 50 jaar na dato het pad volgt dat John Steinbeck nam in 1960. Steinbeck zocht naar wat er over is van het Amerika waarmee hij was opgegroeid en Mak doet hetzelfde. Tegelijkertijd reflecterend op de visie van de toch wel vaak sentimentele schrijver van oa Tortilla Flat, Of Mice and Men, The Grapes of Wrath en East of Eden. De kans dat ik een van die boeken nog eens ga lezen is klein, maar ik heb vele verfilmingen om uit te kiezen. John Ford’s versie van The Grapes of Wrath verscheen al …
Lees meer
Premium Rush
De plot van Premium Rush is niet zo interessant: een filmkaartje staat symbool voor een hoop geld waar zowel de Chinese gok- en smokkelwereld als een plaatselijke politiedetective achteraan zitten en waar een aantal fietskoeriers als drager (letterlijk) tussen zitten. Maar de manier waarop die jacht in beeld wordt gebracht en hoe er wordt gespeeld met de tijd is prachtig. Joseph Gordon-Levitt (zijn personage heet Wile E. Coyote, jaja) heeft vast nooit eerder op zo’n fixie gezeten maar hij past er uitstekend op. De adrenaline die bij de job hoort weet hij uitstekend over te brengen. Vastbesloten als hij is zich …
Lees meer
On the Road
Eerlijk gezegd heb ik de wereldberoemde roman nooit gelezen. Maar voor het bekijken en waarderen van de verfilming maakt het volgens mij niet zoveel uit. Ik ken de diepere thema’s van het boek niet, althans niet van het lezen, maar die komen in verfilmingen toch nooit echt uit de verf. In dit geval zou dat zijn: de zoektocht naar betekenisgeving en je roots in een wereld die vijandig staat ten opzichte van individualisme en afwijkend gedrag, en van alle kanten bedreigd wordt. Het zoeken van de protagonisten gaat letterlijk: ze gaan op reis zonder een echt doel te hebben. …
Lees meer
The Book of Eli
Film ziet er mooi uit maar de plot is zo slordig en ongeloofwaardig dat de balans toch negatief wordt. Denzell Washington speelt een man die in een postapocalyptische wereld op weg is naar het Westen met in zijn rugzak een zeer kostbaar bezit: het laatste overgebleven exemplaar van de bijbel. En dat boek wil Carnegie (een lekker over de top acterende Gary Oldman), de baas van een stadje met overlevers, heel graag hebben. The Book of Eli gooit diverse genres door elkaar en dat werkt niet. Zeker niet als de Hughes broers (het regieduo) helemaal voor de style over substance …
Lees meer
Rabat
Het was een voorspelbare film qua plot maar ik heb wel genoten van Rabat. De film heeft een vibe die echt aanvoelt en de dialogen ook. Tuurlijk is de rolverdeling tussen de voorspelbaar en kun je wachten op de louterende confrontatie aan het eind. In die zin doen de makers alles volgens het boekje. Maar als je daaraan voorbij kan kijken biedt Rabat veel moois. Door de roadmovie opzet blijf je als kijker steeds geinteresseerd kijken naar wat er nu weer op hun pad komt. Het spel met stereotiepen dat de makers spelen pakt hier goed uit. Het feit dat …
Lees meer