Erik Kersten

mail@erikkersten.nl
0619200114

Recente artikelen

The Diplomat, seizoen 2

In mijn stuk over seizoen 1 had ik het over een aantal amoureuze verwikkelingen die de personages bezig hielden, naast de vele politieke intriges. Het lijkt erop alsof de makers voor seizoen 2 hebben gedacht dat deze toch wat afleiden. Zo zijn Eidra Park en Stuart Heyford uit elkaar, wordt het contact tussen Kate en […]

Lees meer

Feud: Bette and Joan

Joan Crawford en Bette Davis. Beroemde namen maar ook vergeten namen. In een montage van overleden Hollywoodsterren tijdens de Oscars in 1978 krijgt Joan Crawford 3 seconden schermtijd. Bette Davis kijkt ernaar en constateert dat niets zo vluchtig is als een mensenleven. Zelf zou ze het tot 1989 volhouden maar ook zij is al lang […]

Lees meer
Gladiator II

Gladiator II

Ik dacht voortdurend dat Ridley Scott een grap aan het uithalen was. Een hele dure grap. Wat als ik mijn eigen film uit 2000 nou eens helemaal opnieuw maak, met wat kleine wijzigingen, maar dan alles wat groter in sets en overdadiger in actie maar kwalitatief toch een stuk minder. Natuurlijk, als je een vervolg […]

Lees meer

Poor Things

Het begon met de Gouden Leeuw in Venetië, waarna er nog een stortvloed aan prijzen volgde voor de laatste film van wonderregisseur Yorgos Lanthimos. De lof is wat mij betreft terecht maar het blijft ook vreemd dat zo’n bizarre film – met vaak expliciete scènes en die een open blik en geest vereisen om hem […]

Lees meer

Kneecap

Beginnen met een voice-over zou je als een teken van zwakte kunnen zien, maar hier werkt het. Het Noord-Ierland hier is niet het Noord-Ierland van de troubles en dat wordt even heel kort duidelijk gemaakt. Dit is de generatie die is geboren na het bestand, wat niet wil zeggen dat er geen onderdrukking meer is. […]

Lees meer

Civil War

Ik ben inmiddels zo geconditioneerd dat ik elk moment zombies denk te ontwaren. Het gesloopte Amerika dat in Civil War is te zien, is het decor zoals we dat kennen uit films en series als Dawn of the Dead, World War Z, The Walking Dead en The Last of Us, of de Britse tegenhanger 28 […]

Lees meer

Mr. and Mrs. Smith

In 2005 waren Brad Pitt en Angelina Jolie het eerste echtpaar Mr. & Mrs. Smith, in een actiekomedie die veel lading kreeg door hun chemie en de daaruit ontstane relatie na de film. In de plot waren ze al gehuwden en deze serie is een variant waarin de hoofdpersonages elkaar juist leren kennnen. Ook hier […]

Lees meer

Marco Polo, seizoen 1 en 2

En bij deze twee seizoenen bleef het. Met 90 miljoen dollar voor de tien afleveringen van seizoen 1 was Marco Polo een van de duurste series ooit gemaakt. Hij moest dus wel heel succesvol worden, maar dat viel nogal tegen. Harvey Weinstein was de producent en samen met Netflix hoopte hij de Chinese markt open […]

Lees meer

Slow Horses, seizoen 1, 2 en 3

De langzame paarden uit de titel (de serie is gebaseerd op boeken van Mick Herron) zijn MI5-agenten die ergens in het verleden geblunderd hebben en nu hun dagen slijten met kleine zaken in een afgelegen pand in Londen dat de toepasselijke naam Slough House heeft. Deze parkeerplek voor uitgerangeerde spionnen staat onder leiding van Jackson […]

Lees meer

Pumping Iron

Het is eigenlijk nogal zielig. Pumping Iron volgt een aantal bodybuilders in de aanloop naar de verkiezing van Mr. Universe en Mr. Olympia in 1975. Arnold Schwarzenegger had de overall titel al vijf keer gewonnen en ging op voor zijn zesde. Hij had zeker concurrentie maar in de film is goed te zien hoe weinig […]

Lees meer

De Joodse Raad

Ik laat me niet uit over het waarheidsgehalte van deze serie. Daarvoor weet ik te weinig van het onderwerp en de personages. Er zullen zeker zaken niet kloppen en er zijn altijd mensen die hun eigen waarheid hier niet terug zien, zoals bv al eerder gebeurde bij De Oost. Maar als drama is De Joodse […]

Lees meer

The Big Fix

Richard Dreyfuss was on a roll in de jaren 70, met kassuccessen als American Graffiti, Jaws en Close Encounters of the Third Kind achter zijn naam en een groot kritisch succes met The Goodbye Girl (waar hij als 30-jarige een Oscar voor won). Maar het leek erop alsof hij voorvoelde dat dit niet zo door […]

Lees meer

The Substance

Na afloop van Revenge scheef ik dat regisseur Coralie Fargeat wat mij betreft nog wel wat verder had mogen gaan. Er zit zeven jaar tussen dus het lijkt erop alsof ze heel goed nagedacht heeft over hoe ver ze dan moest gaan bij haar volgende. Nou, heeeeeeel ver. De vraag is of The Substance daarmee […]

Lees meer

Revenge

Het ‘rape and revenge’ bestaat grofweg uit twee soorten: de wraak wordt uitgevoerd door het slachtoffer zelf, óf door iemand anders. Promising Young Woman is een voorbeeld van de laatste, de beste vriendin is hier de wreker. Ingmar Bergman’s The Virgin Spring (en Wes Cravens remake The Last House on the Left), Sam Peckinpah’s Straw […]

Lees meer

Invasion of the Body Snatchers

Deze geweldige remake van het origineel van Don Siegel kijk ik als eerbetoon aan de onlangs overleden Donald Sutherland. Een acteur met een enorme dosis charisma, medemenselijkheid en humor die elke film waarin hij meespeelde iets extra’s gaf. Hier is hij Matthew Bennell, een inspecteur van de Voedsel en Warenautoriteit die op vreemde zaken stuit […]

Lees meer

The Fifth Element

Het helpt enorm om een stripliefhebber te zijn om maximaal te kunnen genieten van The Fifth Element. Er zijn maar weinig speelfilms geweest die zo stripachtig zijn als deze. Regisseur Luc Besson was al van jongs af aan een liefhebber en nam het werk van twee van Frankrijks populairste striptekenaars – Jean Claude Mézières (van […]

Lees meer

10

Ik was vrijwel alles vergeten van 10, de mannelijke menopauze-komedie van Blake Edwards. Op twee dingen na: Bo Derek die in slow-motion over het strand jogt in badpak en seks met diezelfde Derek op de Bolero van Ravel. Een muziekstuk dat dé ideale seksuele soundtrack werd voor mannen (en vrouwen) van middelbare leeftijd die een […]

Lees meer

Godzilla Minus One

Het monster met de naam Godzilla is zo mythisch dat het een eigen genre heeft gekregen met steeds nieuwe versies van een nauwelijks veranderend verhaal. Daarin zijn personages eigenlijk irrelevant, het gaat er vooral met hoeveel geweld en aangerichte schade het monster tekeer gaat. In Godzilla Minus One is dat anders. Het menselijke verhaal staat […]

Lees meer