Tag: 1982
De stilte rond Christine M.
Het debuut van regisseuse Marleen Gorris trok in 1982 nogal de aandacht. Ze won er een Gouden Kalf mee en ook buiten Nederland had de film veel succes. De stilte rond Christine M. is een feministisch pamflet in de vorm van een psychologische thriller over drie vrouwen (Edda Barends, Nelly Frijda en Henriëtte Tol) die elkaar niet kennen en op klaarlichte dag een boetiekeigenaar vermoorden. Dat ze het gedaan hebben is nogal duidelijk, maar waarom ze het gedaan hebben is een raadsel. Geen whodunnit maar een whydunnit. Het is aan een vrouwelijke psychiater (Cox Habbema) om dat te onderzoeken. Of …
Lees meer
Q The Winged Serpent
Larry Cohen maakte naam als onafhankelijk producent, schrijver en regisseur van low budget horrorfilms als It’s Alive en God Told Me To. High concept films met een sterk basisidee waarin het minder gaat om het shockeffect van de film dan de aanval op heersende taboes. Toen hij in 1981 werd ingehuurd om de Mickey Spillane-verfilming van I the Jury te schrijven en te regisseren, wilde hij zijn eigen improviserende stijl daarop toepassen. Hij werd ontslagen maar sloeg direct terug door snel een nieuwe productie op poten te zetten. Dat werd Q, of Q The Winged Serpent. De film opende tegelijk …
Lees meer
Der Fan
Met dank aan George. Hij raadde me deze vrij obscure film, ik had er althans nog niet van gehoord, aan. Een horrorfilm volgens de diverse filmsites maar dat geldt dan alleen voor de eindscènes. En dan nog zijn die heel clean en is er nauwelijks bloed en nauwelijks echte spanning. Der Fan is vooral heel sfeervol en minimal. Désirée Nosbusch is de 16-jarige Simone, een meisje dat fan is van een popzanger. Daarvan zijn er heel veel maar toch is ze ook heel anders. Zo geobsedeerd door deze ‘R’ als zij is, is er geen een. Het eerste uur van …
Lees meer
Blade Runner
Als de zaallichten uit gaan in EYE, de openingscredits verschijnen en de fameuze score van Vangelis de zaal in stroomt, ben ik verkocht. Dan verdwijnt ook direct die immense legacy van Blade Runner (de beste SF-film ooit volgens velen) uit mijn hoofd en geef ik me over aan wat ik zie. Een film die uiterst precies en met ongelooflijke skills is gemaakt, maar ook een verrassend trage en kale film. Gewend geraakt aan het moordende tempo van moderne blockbusters met hun mitrailleurmontages en vele plotlijnen, is het wel even terugschakelen naar de normen van 1982. Maar dan heb je ook …
Lees meer
First Blood
En ik zit zowaar nog een Stallonefilm te kijken. First Blood is de eerste Rambofilm van wat uit zouden groeien tot een megalomane tetralogie. Het script van deze is gebaseerd op het gelijknamige boek van David Morrell. Morrell verkocht de filmrechten van zijn boek al in 1972, maar het zou 10 jaar en vele regisseurs, acteurs en producenten duren voordat de filmversie eindelijk gemaakt werd. Dat lag vooral aan Stallone. Die had sinds Rocky geen hit meer gehad (behalve het vervolg daarop) en hij zag in dit verhaal van de getraumatiseerde Vietnamveteraan John Rambo een mogelijkheid weer aan de …
Lees meer
E.T.
Sci-fi voor alle leeftijden. Vaak gezien maar het blijft leuk om met z’n allen naar een lieve alien te kijken en het jongetje dat voor hem wil zorgen. Spielberg gebruikt de extra terrestrial als metafoor voor de kracht van vriendschap en het overbruggen van verschillen. Hij kan als geen ander het smalltime America neerzetten waarin een heel gewoon gezin iets heel bijzonders overkomt. Dat deed hij oa in Close Encounters of the Third Kind, Poltergeist en Gremlins (als producent) en E.T. is wel het sterkste voorbeeld. Ik zat tijdens de film overigens vooral te letten op de effecten die voor …
Lees meer
White Dog
Samuel Fuller was al in de nadagen van zijn carrière toen hij er nog een laatste tour de force uitperste. Controversieel waren zijn films vrijwel altijd, en bij White Dog is dat niet anders. Een jonge actrice rijdt op een avond een hond aan. Ze laat hem oplappen bij de dierenarts en brengt hem mee naar huis. Ze doet een oproep naar de eigenaar maar als die niet op komt dagen besluit ze de hond te houden en hun band versterkt zich. Als de hond op een dag de benen neemt valt hij een man aan. Een zwarte man. De …
Lees meer
48 Hrs.
Tijdens de 8WEEKLY filmborrel kwam de naam Walter Hill voorbij. Nu regent het over het algemeen van de regisseursnamen tijdens zo’n avond (al dan niet voorzien van een Sight & Sound cover) maar om een of andere reden dook Hill weer op toen ik na moest denken over een film voor de zondagavond. 48 Hrs. is de film waarmee Eddie Murphy doorbrak naar het grote publiek, beginnend met zijn introductie waarin hij meegalmt met Roxanne. Ook met een heerlijk foute Lees meer