Tag: 1968
Petulia
Het is raden wie er echt achter de stuurknuppel heeft gezeten in dit swinging 60’s filmfeest: regisseur Richard Lester of cameraman Nicholas Roeg. Lester maakte eerder de Beatles vehikels A Hard Day’s Night en Help! Petulia is heel anders. Dat lijkt vooral te danken aan Roeg. Die zou samen met hoofdrolspeelster Julie Christie tot grote hoogten stijgen in Don’t look now. Vergeleken daarmee is dit een stuk luchtiger. Maar het dromerige camerawerk en de staccato stijl die zijn eigen films kenmerken is hier al aanwezig. Petulia is een ongelukkig getrouwde rijkeluisvrouw in San Francisco. Haar man misbruikt haar, maar het is …
Lees meer
The Swimmer
Dit is toch wel een van de vreemdste films die ik ooit gezien heb. Burt Lancaster (uitstekend in de titelrol) is Neddy Merrill, een graag geziene gast in een rijkeluisenclave boven New York. Het is zomer en Neddy besluit om vanuit de tuin van een bevriend echtpaar naar huis te zwemmen. Hij ontdekt namelijk dat er een serie zwembaden ligt tussen dat van zijn verre buren en dat van hemzelf. Wat begint als een enigszins gek maar wel realistisch plan wordt allengs vreemder. Neddy duikt onder in de zwembaden maar ook in zijn eigen onderbewustzijn. De ontmoetingen die hij heeft …
Lees meer
The Odd Couple en Hopscotch
Hoe ik erbij kwam weet ik niet maar ik had ineens zin om Walter Matthau weer eens te zien. Een acteur die geboren leek om de enigszins droevige komiek te spelen maar die toch wel meer in z’n mars bleek te hebben. The Odd Couple (naar het toneelstuk van Neil Simon) heb ik al vaker gezien, maar het blijft een genot om getuige te zijn van de chemie tussen Matthau en zijn tegenspeler in 10 (!) films Jack Lemmon. Hopscotch daarentegen was volkomen nieuw. Hierin is Matthau CIA-agent Miles Kendig die met vervroegd pensioen gestuurd wordt maar dat niet pikt. …
Lees meer
Madigan
Don Siegel heeft zich in zijn carrière van allerlei soorten genres bediend, maar een springt er echt bovenuit: de politiethriller. De strijd tussen goed en kwaad die hier zo op de voorgrond treedt fascineerde hem mateloos en hij wist er vele sterke films over te maken. Vooral omdat de scheidslijn bij hem nooit eenduidig was. Agenten moesten zich vaak van dezelfde tactieken bedienen als hun tegenstanders om een kans te hebben en de politie vocht in alle rangen en standen een strijd uit om aan de goede kant van wet te blijven. Vaak lukte dat niet. Madigan gaat over agenten …
Lees meer