Tag: horror
Pagina 1/4
Alien: Romulus
Ik zag Alien op tv toen ik een jaar of 14 was. Ik was aan het oppassen en kon zelf bepalen wat ik keek. Maar alleen voor de tv in dat vreemde huis met een van de beste horrorfilms ooit bleek teveel. Ik heb m halverwege afgezet, te spannend. Een tijd later heb ik m alsnog gezien, al was ik eigenlijk te jong om de kracht ervan te herkennen. Toen ik 16 was zag ik de opvolger in de bioscoop, een film die de horror mengde met intense actie. Die timing van film en leeftijd bleek perfect. Aliens …
Lees meer
The Substance
Na afloop van Revenge scheef ik dat regisseur Coralie Fargeat wat mij betreft nog wel wat verder had mogen gaan. Er zit zeven jaar tussen dus het lijkt erop alsof ze heel goed nagedacht heeft over hoe ver ze dan moest gaan bij haar volgende. Nou, heeeeeeel ver. De vraag is of The Substance daarmee ook een betere film is. Schokkender en controversieler is hij zeker. Nog meer dan bij Revenge roept Fargeat hier heel veel associaties op met andere films. De meest intrigerende maar ook wat aanmatigende is die met Alfred Hitchcock’s Vertigo. De films zouden niet …
Lees meer
Revenge
Het ‘rape and revenge’ bestaat grofweg uit twee soorten: de wraak wordt uitgevoerd door het slachtoffer zelf, óf door iemand anders. Promising Young Woman is een voorbeeld van de laatste, de beste vriendin is hier de wreker. Ingmar Bergman’s The Virgin Spring (en Wes Cravens remake The Last House on the Left), Sam Peckinpah’s Straw Dogs en Michael Winners Death Wish zijn vroege voorbeelden van dit type, met de vader en de man van het slachtoffer als wraaknemers. Mannen die daarvoor niet (Dustin Hoffman) of wel (Charles Bronson) geschikt lijken. Three Billboards Outside Ebbing, Missouri is een recent …
Lees meer
Invasion of the Body Snatchers
Deze geweldige remake van het origineel van Don Siegel kijk ik als eerbetoon aan de onlangs overleden Donald Sutherland. Een acteur met een enorme dosis charisma, medemenselijkheid en humor die elke film waarin hij meespeelde iets extra’s gaf. Hier is hij Matthew Bennell, een inspecteur van de Voedsel en Warenautoriteit die op vreemde zaken stuit en zijn rationele brein aan moet zien te passen aan een nieuwe bizarre werkelijkheid. Regisseur Philip Kaufman veranderde de setting die Siegel hanteerde, een klein stadje, naar het grote San Francisco. Hij opent zijn film prachtig met ergens in outer space losgeworpen zaden/draden/sporen die …
Lees meer
Evil Dead Rise
Het origineel uit 1981 was baanbrekend maar ongelooflijk tam in vergelijking met wat er tegenwoordig mogelijk is met special effects. Ik dacht dat ik met Martyrs (2009 alweer zie ik) het meest extreme had gezien, maar het blijkt nog een graadje heftiger te kunnen. In deze reboot wordt gekozen voor een afgeleefd appartementencomplex, ergens in LA. Donker en vies biedt het de perfecte verstopplek voor het kwaad. Het is een welkome afwisseling van de cabin in the woods zoals die in I en II, de remake uit 2013 (die ik niet gezien heb) en de film The …
Lees meer
Nope
In de opening titles is het rennende paard te zien dat beroemd is gemaakt door de fotoserie van Eadweard Muybridge. Regisseur Jordan Peele weet die foto’s op sterke wijze te verbinden met zijn thematiek over de emancipatie van zwarte burgers. Als animal wrangler met een voorliefde voor paarden die woont op zijn ranch in Californië is OJ Haywood (Daniel Kaluuya) van zichzelf al een personage dat niet past in de comfortzone van een witte kijker. Maar zijn eigen comfortzone wordt ook flink op de proef gesteld. Het is natuurlijk een geweldige gimmick, die titel. OJ’s reactie op de bizarre gebeurtenissen …
Lees meer
Silver Bullet
Het gaat over een weerwolf dus het valt onder horror, maar Silver Bullet is toch vooral een film over smalltown America, community, vriendschap en opgroeien. Echt eng is hij in elk geval niet, al zitten er wel een paar jump scares in. Als weerwolffilm is dit niet best, echt stukken minder dan The Howling, An American Werewolf in London (mijn persoonlijke favoriet) of Wolfen. Silver Bullet is vooral leuk vanwege de nostalgie en dat smalltown America met stadjes met daaromheen een eindeloze ruimte, bekrompen mensen, de altijd aanwezige Kerk en een overdaad aan alcoholisten. Het is een verfilming van …
Lees meer
Moloch
Prima Nederlandse griezelfilm die aansluit bij de folkhorrortrend zoals die in Midsommar en The Witch. Door het te plaatsen aan de rand van een veenmoeras ergens in Drenthe en er een lokale legende bij te halen over Witte Wieven, wordt die traditie overtuigend vertaald naar ons platte land. Van de bevolkingsdichtheid is hier niets te merken, dit gaat over mensen in een besloten gemeenschap die genoeg hebben aan zichzelf. De veenlijken die opgegraven worden, worden ter kennisgeving aangenomen. Alleenstaande moeder Betriek (een uitstekende Sally Harmsen, die ik zag in De Stamhouder) denkt er het hare van maar …
Lees meer
Talk to Me
Een horrorfilm maken is niet zo moeilijk (hoor mij nou), je moet gewoon voldoen aan een serie cliche’s en zorgen voor flink wat schrikeffecten. Maar dat maakt het des te moeilijker om boven de middelmaat uit te stijgen. De Australische tweelingbroers Danny en Michael Philippou hebben daarom eerst flink geoefend, met hun YouTube-kanaal RackaRacka. Een verzameling bizarre filmpjes die met enorm veel enthousiasme en nul budget zijn gemaakt. Dat er nu wel wat geld was, is te zien. Echte acteurs, echte locaties, echt camerawerk, echte make-up en effects. Het verhaal van Talk to Me gaat over een groep jongeren …
Lees meer
Titane
Julia Ducournau liet met Raw al zien dat ze in staat is om arthouse te combineren met horror. Echte horror. Je moet haar natuurlijk om haar kwaliteiten als regisseur waarderen en het feit dat ze een vrouw is negeren. Maar je kunt je niet aan het oordeel onttrekken dat haar vrouw zijn juist een grote rol speelt. Titane is een film over gender, over de male gaze, over wat het betekent om een man of een vrouw te zijn of iets daartussenin. Titaan (Titanium) is een glanzend metaal, zilver van kleur en onverwoestbaar. Als kind krijgt Alexia een auto-ongeluk …
Lees meer
Possessor
Vader David Cronenberg zal trots zijn geweest. Zoon Brandon leverde met Possessor een film af die naadloos in zijn eigen oeuvre zou passen. Zo naadloos dat je je ook af kan vragen of Brandon niet te veel naar pa heeft gekeken. Tasya Vos (Andrea Riseborough, die ik oa ken van The Death of Stalin, Mandy en ZeroZeroZero , haar Oscargenomineerde To Leslie heb ik nog niet gezien) is een contract killer met een uitstekende reputatie. Ze voert haar opdrachten uit door het lichaam van iemand met toegang tot het slachtoffer over te nemen, de klus te klaren …
Lees meer
The Menu
De wereld van de toprestaurants leent zich natuurlijk uitstekend voor satire en zwarte humor. Een wereld waarin gerechten bewierookt worden in de mooiste woorden, eten nooit zomaar eten is en waarin een meergangendiner een levensveranderende ervaring is. Het restaurant in The Menu slaat daarin alles, met een menuprijs van 1200 dollar, een locatie op een eiland, personeel dat je het idee geeft dat je het eigenlijk niet waardig bent om daar te dineren en een chef die het spektakel met harde hand bestuurt. Niemand had echter gerekend op Margot (Anya Taylor-Joy, The Witch,The Queen’s Gambit en The …
Lees meer
Alien
Het is eigenlijk nauwelijks te bevatten dat Alien pas de tweede film van Ridley Scott was. Een letterlijke en figuurlijke monsterproductie met een complexe voorgeschiedenis, in een genre waar de meeste filmliefhebbers vooral op neerkeken, met een team waarop constant enorme spanning stond vanwege die voorgeschiedenis en de verwachtingen van producent 20th Century Fox, gemaakt door een regisseur die zich tot in detail voorbereidde, zelf zijn storyboards tekende en een echte visie bleek te hebben. Het resultaat is een meesterwerk dat talloze navolgingen heeft gekregen, maar nooit is geëvenaard en bij elke vertoning alleen maar beter lijkt te worden. Waarom …
Lees meer
Us
In mijn stuk over Barbarian had ik het erover dat horror aan elkaar hangt van clichés en dat die ook nodig zijn. Maar er zijn filmmakers die deze clichés gebruiken om verontrustende films te maken die zich onttrekken aan het genre. Jordan Peele liet in Get Out zien dat hij horror weet te vermengen met maatschappijkritiek, zonder op een van die terreinen ook maar iets in te leveren of tekort te schieten. In opvolger Us gaat hij nog wat stappen verder en opnieuw weet hij te overtuigen met deze mix. Al moet hij opletten dat hij niet teveel …
Lees meer
Barbarian
Horror is zowel een eenvoudig als een complex genre. Eenvoudig is het om mensen schrik aan te jagen, moeilijk is het om dat op een originele manier te doen. Het genre hangt volledig aan elkaar van clichés en dat is ook goed. Het horrorpubliek is daarmee opgegroeid en juist met die ingebakken verwachtingen kun je spelen als filmmaker. Je kunt signalen sturen (afgelegen huis, kelder, kapot licht, sleutel, gang, krantenartikel, boekomslag, stank, beduimeld bed, surveillance camera, etc) en daar iets mee doen wat kijkers niet verwachten. Barbarian is de horrorhit van dit jaar en dat komt omdat de film een …
Lees meer
The Evil Dead
Het debuut van Sam Raimi uit 1981 wordt alom erkend als een horrorklassieker. Met minimale middelen maakte hij een film met maximale impact. Maar veertig jaar en talloze navolgers later, is die impact toch anders. De special effects waren erg goed voor het budget waar Raimi mee werkte, maar ze zijn ook wel erg amateuristisch. Een horrorfilm hoort eng te zijn en dat is The Evil Dead niet. Hij is vooral silly en ook met veel liefde voor het genre gemaakt. Wat mij betreft, heeft het zeven jaar oudere The Texas Chain Saw Massacre de tijd beter doorstaan. Het …
Lees meer
Memory: The Origins of Alien
Obsessief. Zo zou je deze duik in de geschiedenis van Ridley Scotts sciencefictionklassieker wel kunnen duiden. De makers zien Alien als een film die niet alleen door schrijvers, acteurs, technici en de regisseur is gemaakt, maar is geboren uit een soort collectief onderbewustzijn. Als een natuurkracht die wel naar buiten MOEST komen, net als de alien uit de buik van Kane. Niet dat er geen individuele sterren zijn te benoemen. Naast het visuele genie Ridley Scott en de meesterlijke HR Giger, die de wereld de xenomorph schonk die zo boordevol met connotaties zit dat er een hele trits films over …
Lees meer
Archive 81, seizoen 1
Het restaureren van beschadigde videobanden uit 1994 en die vervolgens bekijken, is natuurlijk vragen om problemen. Zeker als Dan Turner die klus aanneemt van een geheimzinnige CEO van een enorm bedrijf en hij die moet klaren in een brutalistisch bunkercomplex op een afgelegen en omheinde locatie. Die banden zijn destijds gemaakt door geschiedenisstudente Melody Pendras, als afstudeerproject. Ze interviewt de bewoners van The Visser, een appartementencomplex op Manhattan waar ze in is getrokken. Tijdens haar onderzoek begint ze te vermoeden dat er een sekte actief is in het gebouw, een sekte die een oude demon terug naar het heden (van …
Lees meer
Brotherhood of the Wolf
Er zijn 20 jaar verstreken sinds de release van Le pacte des loups en ik kan wel vaststellen dat de unieke mix van historisch drama, een vleugje kolonialisme, liefdesgeschiedenis, horror en martial arts, nog steeds net zo uniek is als het destijds al was. Het is geen meesterwerk maar wel een zeer onderhoudend en prachtig gefilmd avonturenverhaal over mythevorming en de strijd tussen de wereldlijke en geestelijke macht. Brotherhood of the Wolf is gebaseerd op de echt gebeurde geschiedenis van het beest van Gévaudan. Dit was waarschijnlijk een zeer grote wolf die tussen 1764 en 1767 tientallen, misschien wel honderden, …
Lees meer
Q The Winged Serpent
Larry Cohen maakte naam als onafhankelijk producent, schrijver en regisseur van low budget horrorfilms als It’s Alive en God Told Me To. High concept films met een sterk basisidee waarin het minder gaat om het shockeffect van de film dan de aanval op heersende taboes. Toen hij in 1981 werd ingehuurd om de Mickey Spillane-verfilming van I the Jury te schrijven en te regisseren, wilde hij zijn eigen improviserende stijl daarop toepassen. Hij werd ontslagen maar sloeg direct terug door snel een nieuwe productie op poten te zetten. Dat werd Q, of Q The Winged Serpent. De film opende tegelijk …
Lees meer
The Terror, seizoen 1
Ik bleek twee verkeerde aannames bij deze serie te hebben: ik dacht aan een miniserie van 5 afleveringen en ook dat het een eenmalige serie was. Maar The Terror bestaat uit 10 afleveringen en er is zelfs een tweede seizoen. Dat ik in die verwarring verkeerde, is niet zo vreemd. De serie is gebaseerd op het gelijknamige boek van Dan Simmons en bij een boekverfilming lijkt een miniserie logischer en verwacht je ook geen tweede seizoen. Boek en serie gaan over de zoektocht naar de Northwest Passage, de zeeroute van de Atlantische naar de Stille Oceaan in de Poolcirkel boven …
Lees meer
The Invisible Man
Ik schreef ooit een stuk over de Dark Side van Big Tech. Dat is dit ook een beetje maar ook heel anders. De donkere kant zit vooral in de door zijn vriendin geobsedeerde tech-nerd die zijn technische vaardigheden inzet voor verkeerde doeleinden. The Invisible Man is losjes gebaseerd op HG Wells’ gelijknamige boek maar heeft meer overeenkomsten met Paul Verhoevens Hollow Man (waarin Sebastian Caine zijn uitvinding misbruikt) en de thriller Sleeping with the Enemy dan met psychologische thrillers waarin iemand door waanbeelden belaagd wordt. Het begrip gaslighting is hier zeker van toepassing (psychologische manipulatie om iemand zo in …
Lees meer
Crawl
Ik heb ooit een biografie over Don Simpson gelezen, met als titel High Concept. Simpson was als producent, samen met Jerry Bruckheimer, verantwoordelijk voor films als Flashdance, Beverly Hills Cop, Top Gun en Beverly Hills Cop II. Dat boek gaat vooral over Simpson zelf en de volledige focus op geld en succes in Hollywood in de jaren 80, maar de titel slaat op Simpsons voorkeur om films te maken die een simpel concept hebben. Ofwel, een sterk basisidee dat in 1 zin te vatten is (denk ook aan …
Lees meer
The Perfection
Met haar grote Bambi ogen past Allison Williams ‘perfect’ in het horrorgenre. Lief, onschuldig en zachtaardig. Dat zijn de eigenschappen waaraan ik denk en waarmee ze me dus mooi op het verkeerde been kan zetten. In deze variant op het genre ‘voormalig protegee neemt wraak op de nieuwe protegee’ is ze een celliste die ooit de topstudent was van een fameuze cello-academie. Daar heeft ze afstand van gedaan omdat haar moeder ziek werd en haar plek werd ingenomen door een nieuw supertalent. Als ze elkaar treffen tijdens de selectie van een nieuwe lichting studenten, haar moeder is overleden en ze …
Lees meer