Er zijn 20 jaar verstreken sinds de release van Le pacte des loups en ik kan wel vaststellen dat de unieke mix van historisch drama, een vleugje kolonialisme, liefdesgeschiedenis, horror en martial arts, nog steeds net zo uniek is als het destijds al was. Het is geen meesterwerk maar wel een zeer onderhoudend en prachtig gefilmd avonturenverhaal over mythevorming en de strijd tussen de wereldlijke en geestelijke macht.
Brotherhood of the Wolf is gebaseerd op de echt gebeurde geschiedenis van het beest van Gévaudan. Dit was waarschijnlijk een zeer grote wolf die tussen 1764 en 1767 tientallen, misschien wel honderden, mensen doodde in de bergen van Margeride in Zuid-Centraal-Frankrijk. In de film wordt hier een verhaal omheen geweven over taxidermist/avonturier Grégoire de Fronsac die door koning Louis XV naar de Gévaudan wordt gestuurd om te assisteren bij het onderzoek. Hij wordt vergezeld door een Iroquois Indiaan die hij heeft ontmoet in Amerika. Ze ontmoeten daar een sceptische groep lokale edelen die zich in hun kastelen en de kerk hebben verschanst en alle hoop verwachten van een strenge geloofsbelijdenis. Het beest blijkt een ideaal middel om vrees in de harten van de locals te leggen en ze in boezem van de kerk te jagen. De Fronsac is er echter van overtuigd dat het geen wolf kan zijn en dat het beest wellicht door een mensenhand bestuurd wordt. Om de zaak wat ingewikkelder te maken wordt hij intussen verliefd op de dochter van een edelman, iets wat haar broer totaal niet kan waarderen. En dan is er ook nog een mysterieuze prostituee met een goed hart (in de prachtige vorm van Monica Bellucci) en een groep zigeuners die een band met het beest lijken te hebben.
De geloofwaardigheid is soms ver te zoeken, maar als je met een open blik in dit avontuur duikt dan staat je veel moois te wachten. Regisseur Christophe Gans is dol op slow-motion, een filmtruc die nogal eens misbruikt wordt, maar hier vaak prachtig uitpakt. De film zit vol met mooie locatie-opnames en beeldovergangen en is vaak een lust voor het oog. Het beest is af en toe echt eng en de cgi van 20 jaar geleden doet goed z’n werk. Le pacte des loups duurt in de director’s cut 2,5 uur. Het lijkt alsof Gans een soort carte blanche heeft gekregen destijds en hij gooit er echt alles in. Een rijk buffet aan filmgenres, kleurrijke personages em filmische krachtpatserij met op de achtergrond een historisch verhaal over de ondergang van het oude Frankrijk. Een land waar zowel het beest zelf als de adel en de kerk uiteindelijk het onderspit gaan delven.
