Tag: 1978
The Big Fix
Richard Dreyfuss was on a roll in de jaren 70, met kassuccessen als American Graffiti, Jaws en Close Encounters of the Third Kind achter zijn naam en een groot kritisch succes met The Goodbye Girl (waar hij als 30-jarige een Oscar voor won). Maar het leek erop alsof hij voorvoelde dat dit niet zo door kon gaan: het onderwerp van The Big Fix is een periode die voorbij is en nooit meer terugkomt. Dreyfuss is Moses Wine, een privédetective (of gumshoe, die mooie Amerikaanse vertaling) en een gescheiden vader die voortdurend te laat is met het betalen van alimentatie aan …
Lees meer
Invasion of the Body Snatchers
Deze geweldige remake van het origineel van Don Siegel kijk ik als eerbetoon aan de onlangs overleden Donald Sutherland. Een acteur met een enorme dosis charisma, medemenselijkheid en humor die elke film waarin hij meespeelde iets extra’s gaf. Hier is hij Matthew Bennell, een inspecteur van de Voedsel en Warenautoriteit die op vreemde zaken stuit en zijn rationele brein aan moet zien te passen aan een nieuwe bizarre werkelijkheid. Regisseur Philip Kaufman veranderde de setting die Siegel hanteerde, een klein stadje, naar het grote San Francisco. Hij opent zijn film prachtig met ergens in outer space losgeworpen zaden/draden/sporen die …
Lees meer
The Driver
Kaler kan een film niet zijn. Alle personages hier zijn gepolijste abstracties. De Driver zelf, de Speler (Isabelle Adjani) en de Detective (Bruce Dern) zijn naamloos en hebben geen ander bestaan dan dat van hun professie. De bestuurder rijdt, de speler speelt en de detective jaagt. De bestuurder is goed in zijn werk en duldt niemand die dat niet is; er is weinig anders dat regisseur Walter Hill het publiek wil laten weten over zijn hoofdpersonage. Hill brengt iedereen samen in een plot dat de bestuurder volgt terwijl hij een overval pleegt, er door de detective wordt ingeluisd om bij …
Lees meer
Pastorale 1943
4 en 5 mei: ik kijk naar een (liefst Nederlandse) oorlogsfilm. Pastorale 1943 heb ik tig jaar geleden gezien en bevat in mijn geheugen vooral veel seks. Dat valt mee. De film is vooral erg kneuterig, knullig en slecht geacteerd. Aan het einde van de film laat Rutger Hauer nog even zien hoe het wel moet. In een klein rolletje als de Duitse officier die zijn broer uit de penarie komt helpen weet hij meer indruk te maken dan de rest van de cast bij elkaar. De enige die iets laat zien wat er op lijkt is hoofdrolspeler Frederik de Groot. …
Lees meer
Piranha (1978 en 2010)
Tijd voor een experimentje. Vergelijk de 2 films met dezelfde titel over een school roofvissen die zich voedt met alles menselijks dat in hun buurt komt. De versie uit 1978 is van Joe Dante, die net als vele collega regisseurs begon bij cultproducer Roger Corman. James Cameron maakte 3 jaar later het vervolg, ook onder de vleugels van Corman. De versie uit 1978 moet het niet van de special effects hebben. De dreiging van de piranha’s wordt vooral gesuggereerd met hectische camerabewegingen en een bizar geluid dat hun feeding frenzy moet verbeelden. Dante kiest voor de tongue in cheek aanpak …
Lees meer
Blue Collar
Indrukwekkend regiedebuut van scenarioschrijver (oa Taxi Driver) Paul Schrader over het uitzichtloze leven aan de lopende band van een autofabriek in Detroit. Het salaris is klote, de werkdruk enorm, het leven eentonig en de vakbond die de arbeiders bij zou moeten staan is in handen van de maffia. Het driemanschap Zeke (Richard Pryor), Smokey (Yaphet Kotto) en Jerry (Harvey Keitel) drinkt de frustraties van zich af in de kroeg tegenover de fabriek, en springt samen af en toe uit de band tijdens feestjes bij Smokey thuis. In een wanhopige poging iets te doen aan hun geldzorgen besluiten ze in te …
Lees meer
Gates of Heaven
Errol Morris is de afgelopen jaren flink doorgebroken met The Fog of War (over Robert S. McNamara) en Standard Operation Procedure (over Abu Ghraib). Hij is echter al lang bezig en maakte al in 1976 zijn eerste documentaire: Gates of Heaven. Hierin interviewt hij huisdiereigenaren die hun geliefde maatje verloren zijn en begraven hebben op een dierenkerkhof. Daartegenover zet hij een aantal exploitanten van zo’n kerkhof die in alle ernst vertellen over hun onderneming, de manier waarop ze er hun geld mee verdienen en het gedoe dat …
Lees meer
Capricorn One
Hollywood werd in de jaren zeventig overspoeld door een serie paranoiathrillers, over de strijd van het individu tegen een naamloze en gezichtsloze machtige tegenstander. Dat leverde een aantal zeer sterke films op (The Conversation, All The President’s Men, Klute, The Parallax View, 3 Days of the Condor bv), vooral omdat de regisseurs speelden met anonimiteit van de antagonist. In menige scene wordt de journalist (het zijn vaak journalisten) belaagd door iets of iemand, maar hij weet niet door wie en niet waarom. Het waren cynische tijden. De val van Nixon en de hopeloze Vietnamoorlog sloegen diepe gaten in het …
Lees meer
Starcrash
Voordat ik me in het high culture-geweld van het IFFR stort leek het een mooi moment om iets lows te kijken. En veel lager dan Starcrash krijg je ze niet. In de nasleep van het succes van Star Wars kwam er een hoop scifi films uit die in wilden haken op de adventures in space hype. Deze is door Italianen gemaakt en is werkelijk afgrijselijk slecht. Zo slecht dat het weer leuk wordt. Met een immer in space bikini gehulde Lees meer
