Filmdagboek
Pagina 1/40
1917
In Atonement, de verfilming van het gelijknamige boek van Ian McEwan, zit een scene waarin Robbie Turner en zijn maten worden gevolgd als ze langs talloze wachtende en uitgeputte soldaten lopen op het strand van Duinkerken. Het is een tracking shot dat vijf minuten duurt, waarbij de camera steeds vloeiend meebeweegt om je als kijker onder te dompelen in deze bizarre situatie. De scene werd destijds gezien als echt uitzonderlijk. Hoewel hij ook nu nog steeds indruk maakt, is er sindsdien veel veranderd in cameratechniek en voelt de scene nu bijna archaisch. 1917 is daarvan een schitterende illustratie. Deze oorlogsfilm …
Lees meer
Conclave
De paus is dood dus dat is het beste moment om naar Conclave te kijken. 100 kardinalen bij elkaar opsluiten, net zolang totdat ze het eens zijn over wie de nieuwe paus moet worden, lijkt niet echt een basis om een fijne film mee te maken. Maar door uiteenlopende visies op waar de katholieke kerk voor staat, misstappen in het verleden, onderlinge afgunst en een konijn uit de hoge hoed (in de vorm van een Mexicaanse kardinaal die actief is in Kabul) wordt het toch spannend. Ik heb de voorkeur voor de lichtere toon in de paus-series van Paolo Sorrentino …
Lees meer
Patriots Day
De meeste van de personages hier hebben echt bestaan maar het hoofdpersonage is fictief. Toch is juist Mark Wahlberg overal bij betrokken, tot aan het einde van de klopjacht, wat zijn personage direct al vrij ongeloofwaardig maakt. Wel mooi hoe Wahlberg hier een agent speelt met issues en een lichaam dat eigenlijk niet meer wil. Het is ver verwijderd van de macho’s die hij vaak speelt. Ik was de aanslagen tijdens de Boston marathon in 2013 eigenlijk alweer vergeten maar deze film laat nog eens zien hoe groot de impact was. De makers stellen slim een aantal personen …
Lees meer
Hallelujah – Leonard Cohen, a Journey, a Song
Mooie docu over de legendarische Canadese dichter en artiest over zijn carrière en zijn beroemdste nummer. Aan de hand van archiefmateriaal van bijzondere concerten en radio- en televisie-interviews en gesprekken met mensen die een belangrijke rol speelden in zijn leven en dat van Hallelujah. Net als veel van mijn generatiegenoten kende ik het nummer in eerste instantie door de geweldige versie van Jeff Buckley. Pas later leerde ik meer over Leonard Cohen zelf en over het nummer. Hij werkte er zeven jaar aan en uiteindelijk kwam hij tot meer dan honderdvijftig coupletten. Het verscheen in 1984 op het album Various …
Lees meer
Call Girl
Ik zag Call Girl tijdens het IFFR in 2013. Ik was destijds flink onder de indruk en wilde de film nog wel eens herbeleven. En ook nu komt dit verhaal van een seksueel losgeslagen land in de vrijgevochten jaren 70 flink binnen. Het verhaal kende ik nog dus ik kon me meer concentreren op de diepere verbanden en het inventieve camerawerk van Hoyte van Hoytema. Call Girl laat zien hoe schizofreen het vrije Zweden functioneerde destijds met veel aandacht voor kansen voor de werkende vrouw aan de ene kant en minachting van minderjarige meisjes en welig tierende prostitutie aan de …
Lees meer
Ferrari
Het was gemakkelijk geweest om een succesverhaal te maken rond de carrière van Enzo Ferrari, een legende in de autosport. Het merk sportauto dat hij in 1947 startte is al sinds het begin enorm succesvol en wist talloze overwinningen te halen in wedstrijden als de Mille Miglia en de 24 uur van Le Mans en in de Formule I. Maar de film concentreert zich op een moeilijke periode in de geschiedenis van het merk en van de man zelf. Daarmee is het een heel andere film dan Ford vs Ferrari, die een kleine tien jaar na deze speelt. Dat …
Lees meer
A Complete Unknown
In een van de eerste scènes van A Complete Unknown brengt Bob Dylan een bezoek aan Woody Guthrie, die in het ziekenhuis ligt. Pete Seeger is er ook, zijn collega die nog wel heel actief is maar wiens hoogtijdagen erop zitten. Dylan stelt zich voor en zingt een zelfgeschreven lied voor Guthrie. Ik heb er geen research naar gedaan maar ik kan me niet voorstellen dat dit echt zo is gegaan. Het is een scène die alleen een scenarioschrijver bedacht kan hebben. Dylan adepten zullen er waarschijnlijk van gruwen maar ik vind het helemaal prima. Voor mij is een biopic …
Lees meer
The Brutalist
Het is toch vreemd hoe dat werkt. The Brutalist is een sterke film maar door de brute (pun intended) lengte wordt hij nog eens op een hoger niveau getild. En kom je ineens in beeld bij The Academy en regent het Oscarnominaties. Die lengte is overigens wel gerechtvaardigd. Die stelt regisseur Brady Corbet in staat om diep in de ziel van Holocaustoverlever László Tóth (Adrien Brody, The Pianist, Summer of Sam, Predators) te duiken en in die van het kille kapitalistische naoorlogse Amerika. Een plek waar Tóth kansen krijgt maar nooit echt geaccepteerd wordt. Voor de oorlog was Tóth …
Lees meer
Scarecrow
Twee acteerkanonnen in een film die vrijwel vergeten lijkt. Waar Al Pacino en Gene Hackman begin jaren 70 de bioscopen bestormden met The Godfather I en II, Serpico, Dog Day Afternoon, The French Connection, The Poseidon Adventure en The Conversation, wist hun samenwerking weinig mensen te trekken. Critici waren wat enthousiaster en ik snap wel waarom. Scarecrow is een kleine film over twee outcastst die samen op zoek gaan naar een beter leven, met allebei een droom maar allebei weinig hoop die te verwezenlijken. Veel van de scenes zijn deels geimproviseerd en regisseur Jerry Schatzberg (die met Al …
Lees meer
Pusher
Dit klassieke debuut van Nicolas Winding Refn is een soort Deense versie van Mean Streets met een vleugje Trainspotting en Reservoir Dogs. Maar waar MS typisch New Yorks is, TS typisch Schots en RD typisch Tarantino, daar is Pusher geworteld in Kopenhagen, met Deense criminelen en een geimmigreerde Joegoslaaf als nemesis. De film speelt zich in het tijdsbestek van een week, aangekondigd door titelkaartjes. Frank (Kim Bodnia, The Bridge) is een straatdealer die zijn deals doet met zijn beste maat Tonny, waarbij de twee genoeg tijd vinden om fink te lachen en over seks te praten. Al is …
Lees meer
Dawn of a New Day: The Man Behind VHS
Retro tech, dit verhaal over de ontwikkeling van wat de allereerste VHS videorecorder zou worden. Het Japanse Victor (JVC) heeft het moeilijk begin jaren 70 en als een soort strohalm wordt er een team van engineers op een project gezet dat of totaal verlieslijdend of de redding van het bedrijf moet worden. Aan de leiding komt engineer Kagatani Shizuo die die leiding eigenlijk helemaal niet wil hebben maar zich langzaamaan de rol eigen maakt. In dezelfde periode werkt Sony ook aan eigen systeem en hun Betamax komt zelfs een jaar eerder op de markt. Het lijkt erop dat ze …
Lees meer
Twilight of the Warriors: Walled In
Twilight of the Warriors speelt zich af in Hongkong in de jaren 80, een tijd waarin mensen als Jet Li en Jackie Chan de martial arts-film opnieuw uitvonden. Regisseur Soi Cheang grijpt terug naar de hoogtijdagen van dat genre, een keuze die ook logisch is omdat de voormalige kolonie nerveus uitkijkt naar de dag dat het onder Chinese controle zou komen. Het geeft het verhaal extra urgentie, een verhaal over vluchteling Lok die ontsnapt met een tas vol Triad-drugs naar Kowloon Walled City. Een soort verticale favela, een donkere, vervallen wirwar van betonnen gebouwen die zelden daglicht zien en die …
Lees meerIFFR 2025
Eén dag, drie films. Dat was prima zo. Er is een speciaal programma rond de rol van video en videotheken waarvan ik vandaag 2 films zag en nog best meer had willen zien. Dawn of a New Day: The Man Behind VHS Twilight of the Warriors: Walled In Video Nasty
Lees meer
The Green Knight
Gawain (Dev Patel) is een neef van Koning Arthur maar het ridderbestaan is nog ver weg voor hem. Hij brengt zijn dagen door met drinken en het verspillen van geld aan de wulpse Essel (Alicia Vikander) terwijl hij er ergens toch wel van van droomt ridder te worden. Die kans biedt zich aan als de Green Knight tijdens het kerstmaal met de koning binnenstapt en een krijger eist om een onheilspellende uitdaging aan te gaan. Gawain stapt naar voren maar als de tegenstander hem zijn nek aanbiedt en er na afloop met zijn eigen hoofd vandoor gaat, blijk het al …
Lees meer
Love Lies Bleeding
Kristen Stewart maakt al zo lang deel uit van de filmwereld dat ze de laatste jaren flink tegen de grenzen aan is gaan schoppen. Ze begon ooit als dochter van Jodi Foster in Panic Room, worstelde zich daarna door een serie films om het vak te leren, belandde als 16-jarige in Into the Wild en brak door met de Twilight-films. Dat was even leuk maar al snel had ze daar genoeg van. Ze zocht een uitdaging en vond die in films als On the Road, Camp X-Ray, Clouds of Sils Maria en Personal Shopper. Sinds haar …
Lees meer
Alien: Romulus
Ik zag Alien op tv toen ik een jaar of 14 was. Ik was aan het oppassen en kon zelf bepalen wat ik keek. Maar alleen voor de tv in dat vreemde huis met een van de beste horrorfilms ooit bleek teveel. Ik heb m halverwege afgezet, te spannend. Een tijd later heb ik m alsnog gezien, al was ik eigenlijk te jong om de kracht ervan te herkennen. Toen ik 16 was zag ik de opvolger in de bioscoop, een film die de horror mengde met intense actie. Die timing van film en leeftijd bleek perfect. Aliens …
Lees meer
Anatomy of a Fall
De val uit de titel is die van Samuel, vanuit het zolderraam van een chalet in de bergen boven Grenoble. Hij ligt dood in de sneeuw en wordt daar gevonden door zijn 11-jarige zoon Daniel. De grote vraag is dan of hij gevallen, gesprongen of geduwd is. Dat wordt uitgezocht tijdens een rechtzaak tegen Sandra (Sandra Hüller), de Duitse vrouw van Samuel die hem geduwd zou hebben. Anatomy of a Fall is niet zozeer een rechtbankdrama of een thriller maar vooral een analyse van een relatie. Sandra en Samuel zijn uit elkaar gegroeid, zijn beiden gefrustreerd over die slechte relatie …
Lees meer
Gladiator II
Ik dacht voortdurend dat Ridley Scott een grap aan het uithalen was. Een hele dure grap. Wat als ik mijn eigen film uit 2000 nou eens helemaal opnieuw maak, met wat kleine wijzigingen, maar dan alles wat groter in sets en overdadiger in actie maar kwalitatief toch een stuk minder. Natuurlijk, als je een vervolg maakt op Gladiator verwacht je deze strijders in het colosseum, verwacht je Romeinse legioenen en verwacht je intriges met senatoren en ook een daad van verraad. Maar dat het zo obvious is allemaal, zo in your face, dat is nogal aanmatigend. Het handje grint uit …
Lees meer
Poor Things
Het begon met de Gouden Leeuw in Venetië, waarna er nog een stortvloed aan prijzen volgde voor de laatste film van wonderregisseur Yorgos Lanthimos. De lof is wat mij betreft terecht maar het blijft ook vreemd dat zo’n bizarre film – met vaak expliciete scènes en die een open blik en geest vereisen om hem echt te kunnen waarderen – zoveel bewondering heeft weten te oogsten. Deels komt dat omdat het filmpubliek al flink heeft kunnen wennen aan de wereld van Lanthimos. In films als Dogtooth, het door hem geproduceerde Attenberg, Alps, The Lobster, The Killing of …
Lees meer
Kneecap
Beginnen met een voice-over zou je als een teken van zwakte kunnen zien, maar hier werkt het. Het Noord-Ierland hier is niet het Noord-Ierland van de troubles en dat wordt even heel kort duidelijk gemaakt. Dit is de generatie die is geboren na het bestand, wat niet wil zeggen dat er geen onderdrukking meer is. De stem is die Mo Chara, een derde van de Ierse rapgroep Kneecap. Die brak een aantal jaar geleden door met raps in hun moedertaal Iers, een succes dat niemand had verwacht. Het Iers werd lang niet erkend door de Britse regering, er werd zelfs …
Lees meer
Civil War
Ik ben inmiddels zo geconditioneerd dat ik elk moment zombies denk te ontwaren. Het gesloopte Amerika dat in Civil War is te zien, is het decor zoals we dat kennen uit films en series als Dawn of the Dead, World War Z, The Walking Dead en The Last of Us, of de Britse tegenhanger 28 Days Later. Die laatste is geschreven door nu regisseur Alex Garland, waarmee voor hem de cirkel weer rond is. Hij liet met Annihilation, Ex Machina en Devs ook al zien dat hij zich goed thuisvoelt in het dystopische genre. …
Lees meer
Pumping Iron
Het is eigenlijk nogal zielig. Pumping Iron volgt een aantal bodybuilders in de aanloop naar de verkiezing van Mr. Universe en Mr. Olympia in 1975. Arnold Schwarzenegger had de overall titel al vijf keer gewonnen en ging op voor zijn zesde. Hij had zeker concurrentie maar in de film is goed te zien hoe weinig hem dit lijkt te raken. Arnold blaakt van het zelfvertrouwen en heeft altijd het hoogste woord. Het charisma druipt er van af en hij is de ster van elke ruimte waar hij binnen treedt. De andere bodybuilders steken er maar bleekjes bij af. De enige …
Lees meer
The Big Fix
Richard Dreyfuss was on a roll in de jaren 70, met kassuccessen als American Graffiti, Jaws en Close Encounters of the Third Kind achter zijn naam en een groot kritisch succes met The Goodbye Girl (waar hij als 30-jarige een Oscar voor won). Maar het leek erop alsof hij voorvoelde dat dit niet zo door kon gaan: het onderwerp van The Big Fix is een periode die voorbij is en nooit meer terugkomt. Dreyfuss is Moses Wine, een privédetective (of gumshoe, die mooie Amerikaanse vertaling) en een gescheiden vader die voortdurend te laat is met het betalen van alimentatie aan …
Lees meer
The Substance
Na afloop van Revenge scheef ik dat regisseur Coralie Fargeat wat mij betreft nog wel wat verder had mogen gaan. Er zit zeven jaar tussen dus het lijkt erop alsof ze heel goed nagedacht heeft over hoe ver ze dan moest gaan bij haar volgende. Nou, heeeeeeel ver. De vraag is of The Substance daarmee ook een betere film is. Schokkender en controversieler is hij zeker. Nog meer dan bij Revenge roept Fargeat hier heel veel associaties op met andere films. De meest intrigerende maar ook wat aanmatigende is die met Alfred Hitchcock’s Vertigo. De films zouden niet …
Lees meer