Filmdagboek
Pagina 1/49
The Menu
De wereld van de toprestaurants leent zich natuurlijk uitstekend voor satire en zwarte humor. Een wereld waarin gerechten bewierookt worden in de mooiste woorden, eten nooit zomaar eten is en waarin een meergangendiner een levensveranderende ervaring is. Het restaurant in The Menu slaat daarin alles, met een menuprijs van 1200 dollar, een locatie op een […]
Lees meer
Beau is Afraid
Het lijkt erop dat Ari Aster in de klassieke valkuil is gevallen van de maker die succes heeft aan het begin van zijn carrière (Hereditary en Midsommar), vervolgens een grote pot met geld krijgt en carte blanche en daarna ten onder gaat in de zee van opties. Beau is Afraid is een veel te lange […]
Lees meer
Mank
Herman J. Mankiewicz behoorde tot wat filmcriticus Pauline Kael in haar beroemde essay Raising Kane de Algonquin-to-Hollywood groep noemde. Cynische New Yorkse literaire types die naar de westkust werden gelokt om scenarioschrijver te worden. Mankiewicz had er al een carriere als briljant publicist en scenarist alsmede notoir gokker en alcoholicus op zitten toen hij door […]
Lees meer
Everything Everywhere All at Once
Toen deze film vorig jaar in de bioscopen draaide, had ik nooit gedacht aan de Oscars. Een anarchistische parabel over het vinden van jezelf in een serie bizarre afsplitsingen van je eigen saaie leventje. Everything Everywhere All at Once is een soort kruising tussen The Matrix, Groundhog Day, Lola Rennt, The Fountain en de films […]
Lees meer
Tár
Regisseur Todd Field begint zijn film waar de meeste anderen eindigen: bij de aftiteling. Vaak loopt het publiek al weg tijdens die aftiteling, maar nu moet het wel kijken naar die lange lijst namen. Daarmee vraagt Field aandacht voor het feit dat het maken van een film een groepsproces is. Tegelijkertijd benadrukt deze keuze ook […]
Lees meer
Alien
Het is eigenlijk nauwelijks te bevatten dat Alien pas de tweede film van Ridley Scott was. Een letterlijke en figuurlijke monsterproductie met een complexe voorgeschiedenis, in een genre waar de meeste filmliefhebbers vooral op neerkeken, met een team waarop constant enorme spanning stond vanwege die voorgeschiedenis en de verwachtingen van producent 20th Century Fox, gemaakt […]
Lees meer
Licorice Pizza
De San Fernando Valley (met plaatsen en wijken als Sherman Oaks, Encino, Receda, Van Nuys en Tarzana) ligt aan de andere kant van de wereld maar toch voelt het volledig vertrouwd. Zelfs als de gebeurtenissen zich 50 jaar geleden afspelen. De Valley is het habitat van regisseur Paul Thomas Anderson die dit gebied eigenlijk bij […]
Lees meer
Aftersun
Eind jaren negentig worden Calum (30) en Sophie (11) tijdens hun vakantie in Turkije voor broer en zus aangezien. Jeugdig is Calum zeker, maar het komt ook door de gemakkelijke en samenzweerderige manier waarmee vader en dochter met elkaar om gaan. Hoewel zijn opvoedingsvaardigheden af en toe haperen, probeert Calum zijn dochter altijd te beschermen […]
Lees meer
Instinct
In film bestaat het begrip ‘suspension of disbelief’. Ga je als kijker mee in het verhaal, ook al klinkt het niet bepaald plausibel of kan het eigenlijk helemaal niet? Op het regiedebuut van Halina Reijn is het ook van toepassing en ik moet zeggen dat het uitstellen van het ongeloof niet helemaal is gelukt. In […]
Lees meer
RRR
Van de ene drie uur durende spektakelfilm naar de andere drie uur durende spektakelfilm. Tot zover de overeenkomsten tussen de laatste Avatar en dit geweldige avontuur uit India. Van Hollywood naar Bollywood, of Tollywood moet ik eigenlijk zeggen. Films die gemaakt worden in de regio rond Haiderabad waar de taal Telugu wordt gesproken. De grote […]
Lees meer
Avatar: The Way of Water
A Titanic Alien Abyss vol Avatars. Je kunt stellen dat een filmmaker mag jatten, zeker van zichzelf. Maar het kijken van Avatar: The Way of Water voelt drie uur lang als een deja-vu van eerdere Cameronfilms. Ten eerste Avatar zelf, waarvan hij het verhaal min of meer opnieuw vertelt. Maar ook die andere films zijn […]
Lees meer
Tightrope
De beroemde scenarioschrijver William Goldman zei ooit: ‘Here is one of the basic lessons a screenwriter must learn and live with: stars will not play weak and they will not play blemished, and you better know that now.‘ Hoewel dat tegenwoordig wellicht minder het geval is, is de rol die Clint Eastwood hier speelt er […]
Lees meer
Babylon
John Gilbert, Douglas Fairbanks, Louella Parsons, Clara Bow, Anna May Wong, Josef von Sternberg, Irving Thalberg. Juist omdat ik deze namen ken, zou je kunnen zeggen dat ik niet erg onder de indruk moet zijn van deze hommage aan het eerste gouden tijdperk van de film. Al deze personen komen in een fictieve vorm voor […]
Lees meer
The Warriors
Ik las vorig jaar het boek Can’t Stop Won’t Stop: A History of the Hip-Hop Generation. Daarin gaat auteur Jeff Chang vooral in op de politieke en sociaal-economische aspecten van het ontstaan van hiphop. De locatie is precies te bepalen, de South Bronx in New York. Daar gingen eind jaren ’60 en begin jaren ’70 […]
Lees meer
Moneyball
Het is eigenlijk best vreemd dat een sport waarover zoveel statistische gegevens bekend zijn geen gebruik maakt van die gegevens om teams mee te formeren of om opstellingen te maken. Dan komt het aan op ervaring van de coach en het onderbuikgevoel van een serie zeer ervaren scouts. Dat is althans het beeld wat hier […]
Lees meer
The Game
Het is wel toepasselijk om deze film te kijken rond Kerstmis. The Game is namelijk een variant op A Christmas Carol, de allegorie over de vrek Ebenezer Scrooge die in de nacht voor Kerstmis een aantal dromen heeft en daardoor tot inkeer komt. Hier is de vrek investeringsbankier Nicholas Van Orton (Michael Douglas). Zijn inzicht […]
Lees meer
Triangle of Sadness
De rijken der aarde hebben het ook niet gemakkelijk. En dan moet je ook nog dealen met al dat personeel en de bedienden die constant om je heen scharrelen en niet eens op alle vragen antwoord hebben. Het is een boodschap die vol glanzende ironie was verpakt in het eerste seizoen van The White Lotus […]
Lees meer
Us
In mijn stuk over Barbarian had ik het erover dat horror aan elkaar hangt van clichés en dat die ook nodig zijn. Maar er zijn filmmakers die deze clichés gebruiken om verontrustende films te maken die zich onttrekken aan het genre. Jordan Peele liet in Get Out zien dat hij horror weet te vermengen met […]
Lees meer