De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween

3/5 

Deze verfilming van het gelijknamige boek lijdt aan hetzelfde euvel als Anni felici, meer nog zelfs. De nostalgie en het suikergehalte zijn zo hoog dat ik verlang naar een ongeluk of een echt dramatische scene. Nu kabbelt deze roadmovie een beetje voort, op weg naar een zo mogelijk nog zoeter einde.

De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween doet vaak denken aan Forrest Gump, in de manier waarop de hoofdpersoon als een soort waarnemer van zijn eigen leven de meest wonderlijke dingen mee maakt. De leegheid van het landschap en de volksaard van de flegmatieke Zweden geven overigens wel een geheel eigen draai aan deze variant. Het gevaar van al die zoetheid is wel dat je alles met verwondering bekijkt maar dat het je niet echt raakt. Ik ben in het boek begonnen maar kwam er niet doorheen. Ik vond de schrijfstijl niks. De film heeft ook die niets-aan-de-handstijl, maar in beeld gaat het allemaal nog wel. Verwacht echter geen diepgang, karakterontwikkeling of dieperliggende thema’s. Het is best onderhoudend maar je bent het direct vergeten zodra je de zaal verlaat.