Omdat ik een tijd geleden het boek van Cormac McCarthy gelezen had, wist ik ongeveer wat me te wachten stond. Of het geschikt was voor een gezellige zaterdagavond met een biertje en wat te knabbelen is een ander verhaal.
In The Road volgen we een vader en zoon die door een post-apocalyptisch landschap trekken. Alles wat ze bezitten hebben ze aan of zit in een boodschappenkarretje dat ze voortduwen. Er wordt nergens uitgelegd wat er precies is gebeurd maar in elk geval is het superverwoestend geweest. De zon lijkt voorgoed verdwenen, alles is grijs en grauw, de mensheid en vrijwel alles wat verder ooit op deze aardkloot leefde is gedecimeerd. De twee zijn op weg naar de kust, in de stille hoop dat het daar anders is. Af en toe komen ze mensen tegen maar die hebben het zelden goed met ze voor. Eten is er vrijwel niet te vinden dus er wordt gevochten om alles.
Regisseur John Hillcoat heeft het boek goed weten te vertalen naar film en de wanhoop en desillusie maar ook de overlevingsdrang is in alles voelbaar. De USA die ik hier zie staat mijlenver af van het landschap dat ik daar net gezien heb en dat maakt de prestatie des te groter. Schitterend en tegelijk nauwelijks vol te houden is The Road een triomf.
Lees ook de sterke recensie van Marcel die ook uitlegt waarom het boek nog net wat beter is.