[xrr rating=4/5]Bigger, louder, bloodier. Seizoen 5 is het allemaal. En bekender. Ik wist al lang voordat ik het ook daadwerkelijk zag dat Jon Snow de pijp uit zou gaan. Dat komt door al die vooruitgesnelde trivia rondom de razend populaire show. GOT is ver gekomen  sinds de aarzelende (qua publieksbereik, niet qua inhoud) start in 2011.

Dat is natuurlijk terecht. Het is een supergoed gemaakt serie vol fascinerende personages, machtige gevechten, spannende intriges en een vleugje seks. Toch kabbelt dit spel ook wel af en toe. Zo hangt Daenerys wel erg lang rond in Mereen, kunnen de avonturen van Arya in Braavos me maar matig boeien en is zelfs intrigant Tyrion dit seizoen minder op dreef. Maar er blijft gelukkig genoeg over. Hoewel de plotlijn rond Daenerys wat kabbelt, is die wel van groot belang voor de voortgang. Dat voel je als kijker ook wel. En er zijn een paar uiterst gewelddadige maar ook mooie scenes in Mereen die me wel bij de les houden. Ook het verhaal rond Cersei en haar boetedoening is intrigerend, met de schitterende walk of shame als afsluiting. Het hele seizoen heeft vergeleken met eerdere jaren wat meer urgentie, alsof alles nog eens extra aangezet wordt.

En in seizoen 5 begint het dodenleger dat zich boven de north wall aan het vormen is eindelijk van zich af te bijten. Seizoenen lang was dit als een dreiging op de achtergrond aanwezig, maar als kijker bleef het bij een enkele scene. Maar nu komt het echt los. Dat moet in seizoen 6 zeker vuurwerk op gaan leveren.