Misschien nog wel beter dan al die andere toppers van Wes Anderson. Rushmore blijft mijn favoriet maar deze komt dichtbij.
Zoals altijd creëert Anderson een volledig kunstmatig universum dat toch volledig echt aan doet. Hij neemt zijn wereld volstrekt serieus waardoor je er als kijker gemakkelijk in mee kan gaan. Ditmaal is dit een fictief Oost-Europees land, in de jaren 30. Ik moest steeds denken aan het Syldavie van Herge, in het Kuifje album de Scepter van Ottokar.
Anderson gaat ver in zijn kunstmatigheid en balanceert soms op de grens van slapstick, maar hij gaat er nooit overheen. Veel van zijn vaste acteurs keren terug, niet altijd in even geslaagde rollen trouwens. Ralph Fiennes is de nieuwe lead en hij doet dat fantastisch.