De angst voor het nageslacht. Dat zou je de centrale thematiek kunnen noemen achter dit waargebeurde drama. En hoe groter de rijkdom, des te groter de angst. De rijkdom kon niet groter zijn dan die van J.P Getty, die in de decennia voor zijn dood de rijkste man op aarde was. Wat zullen de kinderen en kleinkinderen doen met het fortuin, zijn ze het wel waard? Getty had grote bedenkingen, al sprak hij zich lovend uit over kleinzoon Paul. Getty had veertien kleinkinderen, maar Paul was de favoriet. Desondanks gaf hij niet thuis toen de zestienjarige John Paul Getty III door Calabrische gangsters uit de straten van Rome werd weggerukt en 17 miljoen dollar losgeld eisten. Waarom hij niet wilde betalen? Omdat hij geen precedent wilde scheppen en misdaad niet wilde belonen? Omdat hij vermoedde dat Paul een plan had bedacht om hem op te lichten? Of omdat hij gewoon geen zin had om ook maar een cent af te staan? Pas als het oor van Paul wordt afgesneden en opgestuurd, komt het chequeboekje op tafel. Niet voordat hij de aftrekbaarheid van het betalen van losgeld heeft onderzocht overigens.

Ondanks die keiharde mentaliteit is Getty wel verreweg het interessantste personage in de film. Christopher Plummer mocht op het laatste moment invallen vanwege het #metoo schandaal rond Kevin Spacey en dat doet hij fenomenaal. Hij geniet duidelijk van zijn aanwezigheid in de film. Het personage past hem dan ook perfect. De combinatie van sluwheid, kwaadaardigheid en ondeugendheid, met ook een dosis misantropie, is Plummer op het lijf geschreven. Regisseur Ridley Scott is zelf ook een oudere man dus wellicht lag de identificatie ook voor hem dichtbij.

Grootste minpunt van de film is de rol van Mark Wahlberg als Getty’s oliemannetje Chase. Wahlberg kan niet echt goed acteren en meestal is dat prima. Zijn stoïcijnse kop doet het gewoon goed, mits de rol niet teveel van hem vraagt. Hier leidt die kop vooral af. Michelle Williams, als de ex van John Paul II en moeder van het slachtoffer, doet het echter prima. Ze zit gevangen tussen de meedogenloosheid van de ontvoerders en die van haar voormalige schoonvader. Om de ontvoerders een gezicht te geven wordt Cinquanta geïntroduceerd, een man die meeleeft met het lot van de jongeling.

Ontvoeringen waren er alom in de jaren 70. Een jaar nadat Paul Getty werd ontvoerd, gebeurde hetzelfde met de uitgeverserfgename Patty Hearst. Door het Stockholm-syndroom zou ze de revolutionaire ideeën van haar ontvoerders gaan steunen. Paul overkomt dat niet maar er wordt wel gesuggereerd dat de Brigate Rosse hier een rol gespeeld hebben. Maar uiteindelijk was deze ontvoering toch vooral een botsing tussen een man met heel veel geld en een maffiaorganisatie die daarvan wat wilde hebben. Met Paul als slachtoffer. Die zou weliswaar vrijkomen, niet zonder een oor te verliezen overigens, maar de oude zou hij nooit meer worden. All The Money in the World is de film van Christopher Plummer die een geweldige combi van schurk en magnaat neerzet, in een parabel over geld en wat het niet kan kopen.