4.5/5
A Night to Remember concentreert zich vooral op het op een zo correct mogelijke wijze vertellen van wat er nu precies gebeurde die fatale nacht. De film start bij een onderofficier die op weg is naar Southampton en een grap maakt over de luxe op het schip. Via hem wordt een deel van het verhaal vertelt maar een echte hoofdrolspeler kun je hem niet noemen. De makers laten heel veel passagiers en personeel zien, en via al die verhalen en visies krijg je een beeld van het leven op zo’n grote oceaanstomer en van de verschillende manieren waarop je om kan gaan met het nieuws dat het onzinkbare schip toch echt tenonder zal gaan. Waarbij de Britten aan boord vooral Brits blijven en vooral oog hebben voor decorum en bij wie paniek de meest lage emotie is. Prachtig om te zien hoe al die mooi geklede mensen met zachte hand in de reddingsboten gedirigeerd worden. Ondertussen moet het volk benedendeks rustig wachten op het sein dat ook zij naar boven mogen komen.
De Titanic zelf is als model nagemaakt en dat is duidelijk te zien. Water kun je namelijk niet op schaal maken, dus dan zien de golven die tegen het model klotsen er al snel onrealistisch uit. De film is volledig opgenomen in de fameuze Pinewood studios, en dat kan uiteraard prima voor de binnenscenes en die op het dek. Terwijl het schip langzaam onder water verdwijnt kijken de geredden in de boten ontredderd naar het tafereel. Zich vooral drukmakend over hun bezittingen die mee de golven in verdwijnen en niet beseffend dat met het schip en die spullen zo’n 1500 passagiers zouden verdrinken.
Wat in deze versie wel duidelijk naar voren komt zijn de vele waarschuwingen over afgedreven ijsschotsen die het schip ontving en de rol die de nabijgelegen Californian speelde. Die lag op zo’n 10 mijl en de bemanning kon duidelijk zien dat de Titanic vele noodvuurpijlen de lucht in schoot. Maar ze gingen ervan uit dat die nooit konden betekenen dat het schip in nood was. De Titanic kon immers niet zinken..