3.5/5
Park weet niet helemaal de balans te bewaren tussen die menselijke driften en de romance tussen de priester en de verwaarloosde vrouw van zijn zieke vriend en diens controlerende moeder. Het voelt allemaal wat als los zand. Maar Thirst zit vol met inventieve en intense scenes en vaak prachtig camerawerk. Hoofdrolspeler Kang-ho Song is altijd goed maar de revelatie van de film is Ok-bin Kim die met haar performance werkelijk van het scherm af spat.
Het schijnt overigens een bewerking te zijn van een roman van Emile Zola uit 1867: Thérèse Raquin. Als ik de plot daarvan lees zie ik inderdaad de parallellen.