Headhunters

3.5/5 

Deze titel mag letterlijk en figuurlijk opgevat worden. Headhunters gaat over de zeer succesvolle recruiter Roger Brown die zijn lifestyle – mooie villa, mooie vrouw (een kop groter, dat wel), mooie auto – niet alleen met zijn werk financiert maar ook met een lucratieve handel in zelfgeroofde kunst. Totdat hij een kandidaat voor een baan tegenkomt die zijn hele leven overhoop haalt.

Het verhaal is nogal vergezocht maar als je je suspension of disbelief wat aan zet valt er veel te genieten. Het scenario zit ingenieus in elkaar en wisselt verbale uitwisselingen af met achtervolgingen, schietpartijen, sfeervolle beelden van het Noorse landschap en de droge humor die zo typisch is voor Scandinavische cinema. Zwak punt is dat er eigenlijk maar een personage is dat goed is uitgewerkt; dat van Roger. Maar acteur Aksel Hennie maakt er wel een ijzersterke rol van waardoor dat toch niet zo’n probleem is. Hij gaat van hoge toppen door zeer diepe dalen in zijn vlucht voor nemesis Clas Greve, en vindt daarbij tevens wat zelfinzicht.