Dystopische cinema kan vele vormen aannemen. Vaak is er sprake van een wasteland, een gesloopt landschap waar het leven uit is verdwenen en overlevers elkaar naar het leven staan om de resterende voedsel- en andere bronnen (Max Max en remake en sequel, The Road, The Book of Eli, The Well). Soms komt daar nog een virus bij dat geinfecteerden moordlustig maakt of anderszins onbruikbaar (The Last of Us), of worden de overlevers ook nog eens belaagd door monsters (A Quiet Place, Monsters, District 9) Soms is de aarde er zo slecht aan toe dat er geen leven meer mogelijk is en de overlevers de planeet hebben verlaten (Oblivion, Aniara, Silent Running). Of draait het, in een eigen subgenre, alleen nog om jongeren (The Hunger Games, The Maze Runner, Divergent). En soms is er op het eerste gezicht weinig veranderd en gaat het vooral om de psychische effecten die een catastrofe heeft op de overlevenden (Station Eleven, The Leftovers). En dan is er nog een scenario als The Handmaids Tale of Arcadia waarin het vooral over repressie gaat.
Silo is een variant waarin de overlevers ondergronds zijn gegaan. De serie is gebaseerd op de post-apocalyptische boekenreeks Wool en speelt zich af in een ondergrondse silo waar duizenden en duizenden mensen samenleven in een streng gereguleerde, enigszins Orwelliaanse gemeenschap. Wat er in het verleden ooit is gebeurd en waardoor ze gedwongen ondergronds leven, weten ze niet. Ze weten ook niet of die buitenwereld echt zo gevaarlijk is of slechts een concept om zo de controle in stand te houden. Iedereen moet de regels volgen zodat iedereen kan overleven. Het doet denken aan Arcadia, waarin ook strenge regels gelden en een overheidsdienst iedereen in het gareel moet houden. Als kijker heb je de neiging om te denken dat die controle te strict en te sturend is en dat de straffen voor regelbrekers te zwaar zijn. Maar versoepelen van die regels zou zomaar tot een catastrofe kunnen leiden. Wat Silo sterk doet is het balanceren op dit snijvlak.
Sheriff Holston en zijn vrouw Allison krijgen de mogelijkheid om zwanger te worden, iets dat ook streng gereguleerd wordt. Als het uiteindelijk niet lukt nemen ze een drastisch besluit. Later volg ik Juliette (Rebecca Ferguson), een ingenieur die op het laagste niveau de generatoren aan de praat moet houden die de atmosfeer reguleren. Ze besluit Holston op te volgen om er zo achter te komen wat er met haar vriend is gebeurd, aan wiens zelfmoord ze sterk twijfelt, en om de geheimen van de silo bloot te leggen.
Met de geweldige looks, sterke cast (vooral een geweldige Tim Robbins die zowel beminnelijk en mysterieus als gevaarlijk is) en een mysterie dat ontrafeld moet worden, heeft Silo veel in huis. Minpunt is rol van Common, de enforcer van Judicial die houterig over komt en nooit geloofwaardig wordt. Een ander probleem is dat het tempo nogal ongelijk is. Na een erg sterke start in de eerste drie afleveringen wordt het middenstuk nogal traag met het onderzoek van Juliette dat maar moeizaam vordert. Gelukkig wordt dat goed gemaakt met een geweldig slot waarin vragen beantwoord worden maar nieuwe vragen zich ook aandienen.