USA
Pagina 2/4
Dag 5: Steamboat Springs
Dat zou ons geen tweede keer overkomen. Horen dat er iets gaande is buiten de tent en dan toch alle actie missen. Dus laten we buitentent lekker open en de camera ligt in de aanslag. Middenin de nacht hoor ik weer geluiden, maar wat het is kan ik niet thuisbrengen. Dan dringt het tot me door dat er iets of iemand flink staat te urineren naast onze tent. Mens of dier is echter niet duidelijk. Ik staar in het donker en dommel dan weer in slaap. Om 6 uur ben ik klaarwakker. Laat de elk maar komen. Maar helaas, er …
Lees meerDag 4: Big elk en mosquito lake
Vannacht voor het eerst in ons tentje geslapen. Ergens middenin de nacht word ik wakker van diep gesnuif naast de tent. Her en der over de camping hoor je dingen omvallen, het kletterend geluid van aluminium pannen en plastic borden. Verstijfd lig ik in m’n slaapzak en durf niet te bewegen. Erik hoort niks want is in diepe slaap. M’n ogen wijd open zie ik schaduwen vlak langs de tent voorbij komen. Ik luister of ik ritsen van andere tenten hoor of het licht van schijnwerpers of zaklampen zie. Niks van dat al. Ik wil m’n tent opendoen om te …
Lees meerDag 3: Warm weerzien
En eindelijk zijn we terug, in het land dat vorige zomer zo’n indruk had gemaakt, en dat ik een beetje miste sinds we weer op eigen bodem stonden. Het land van de service, de refills, het aftellen bij de stoplichten, de rokende putdeksels in de stad, de trotse en kolossale vrachtwagens, het blindelings vertrouwen op de verkeersborden die je door elke verkeerssituatie leiden, de brievenbussen langs de weg die zo uit de Donald Duck gewandeld lijken, de skippy-pindakaas (!!), de kannen water die je automatisch krijgt bij je eten, en de preoccupatie met ijsblokjes… Bij alamo (de car rental) stond …
Lees meerDag 2: B-bikes en beers
Met de grootste moeite hebben we gisterenavond nog wat kunnen eten. Niet omdat er nix te krijgen was maar omdat de vermoeidheid flink toe ging slaan. Toen ik fris gedoucht op bed ging liggen was ik dan ook binnen 5 minuten vertrokken. Maar vanochtend waren we beiden behoorlijk opgeknapt, klaar voor een dagje Denver. Verdwalen in Amerikaanse steden is vrij onmogelijk weten we uit onze ervaringen van vorig jaar. Ook hier is een rechttoe rechtaan stratenpatroon getrokken. Zigzaggend bereiken we zo ons eerste doel: het Denver Museum of Art. Niet zozeer vanwege de inhoud maar vanwege het gebouw. Dat is …
Lees meerDag 1: een achterlijk dure koelbox en toch 400 dollar ‘winst’
Het drukste zomerweekend op schiphol, een kolkende mensenmassa en wij staan ertussen. Met onze trouwe metgezel van vorig jaar, de koelbox, die onderweg vanochtend nog zijn arm gebroken heeft. Als een baby dragen we hem op de arm. Dat kan makkelijk want er zit alleen maar plastic in: bekers, borden, bakjes, kommetjes. Kortom: keukenspul. Heel zorgvuldig bij elkaar gezocht met zelfs een theedoek en een rol wc-papier om het af te maken. Alles zit erin, en het weegt niks. De sfeer is zoals altijd goed onder de vakantiegangers die zich ontspannen overgeven aan lange wachtrijen en daarbij een passend gezicht …
Lees meer
Nog 1 nachtje
Morgen vertrekken we voor 4 weken naar de VS: Colorado en Wyoming. Het dringt nog steeds niet echt door. Vorig jaar was ik al weken vantevoren bezig met inlezen en anderszins voorbereiden, maar nu heb ik veel meer een ‘we zien wel’ houding. Dat komt waarschijnlijk omdat het de laatste keer allemaal zo soepel liep. Het vertrouwen is hoog. Dat neemt niet weg dat ik stiekem toch wel van alles gedaan heb: Kaarten kopen (nix leuker dan via een kaart, geen routeplanner dus, een nieuw gebied te ontdekken) Reisgidsen van Colorado en Yellowstone/Grand Teton Nieuwe tent (en die is reeds …
Lees meerDag 42: Spinning door San Francisco
Wie weleens in een sportschool komt en zich waagt aan groepslessen, heeft vast weleens ‘spinning’ geprobeerd. Een intensieve workout op een fiets onder begeleiding van vaak harde beats die het goed doen in de top 40. Dan heb je zo’n instructeur die met jou een mini tour de france nabootst door net te doen alsof we actief klimmen en welverdiend afdalen in een later stadium. Net echt, want je voelt het zweet fanatiek uit alle gaten in je lijf stromen zodra je uit alle macht probeert de pedalen nog een beetje in beweging te houden. In San Francisco kan dit ook, …
Lees meerDag 41: terug naar San Francisco
Als we wakker worden in Gilroy (het plaatsje waar we gisteren beland zijn omdat Highway 1 dicht zat en we voor de 101 kozen) en daar koffie gaan halen bij het Indische mannetje aan de balie worden we opnieuw overvallen door de knoflooklucht die overal hangt. Navraag bij het mannetje leert dat Gilroy de ‘garlic capital of the world’ is (zijn woorden). Wat onderzoek op het internet leert dat ze er daar inderdaad veel mee bezig zijn. Ze hebben er zelfs een speciaal festival voor. Voordat we weer de freeway opgaan brengen we eerst nog een bezoek aan het Gilroy outlet center. Ook …
Lees meerDag 40: Zebra’s, stars & jellyfish
Ons laatste kampeer-avontuur. We laten ons hout achter voor een volgende bezoeker, en daarmee zal ook mijn geliefde ‘pook-stok’ wellicht in vlammen opgaan vanavond. Het is afbouwen, en we doen het rustig aan. Zo kan ik me voorbereiden op het feit dat mijn tent waarschijnlijk niet mee terug zal vliegen naar Nederland. Moeilijk om afscheid te nemen van een trouwe diender, maar een stoffig bestaan in een klamme kelder thuis is wellicht nog oneerbiediger (hou ik mezelf maar voor). We rijden weg, want we hebben een afspraak. Ook dat oefenen we vandaag weer voor het eerst. Om 10 uur hebben we …
Lees meerDag 39: op naar Hearst Castle
Het einde nadert, maar we moeten nog een eindje naar boven rijden. Op aanraden van velen willen we dat doen via Highway 1, de weg die langs een groot deel van de Californische kust slingert. Maar eerst hebben we een terugrit voor de boeg. Ik heb tijdens onze fijne rustdag mijn zonnebril aan het zwembad laten liggen. Terug in Calabasas blijkt ie daar op mij te wachten, en omdat we hier al op de 1 kunnen doen we dat. Bij Malibu bereiken we de kust en zetten koers naar het Noorden. Weg van LA en de drukte daar. Via Ventura …
Lees meerDag 38: Heaven !!!
Ieder mens kent dat wel, van die onvervulde kinderlijke verlangens die je maar niet ontgroeit. Die vroeger hardnekkig huis hielden in je, en vandaag de dag nog steeds aanwezig zijn. Voor mij zijn dat pretparken. Met zo’n bandje om je pols de hele dag in allemaal ‘schudmachines’ ervaar ik als een onuitputtelijke bron van vermaak. Dan had je vroeger van die reclames op tv over Bobbejaanland en Walibi, met van die boomstammen die in een waterval naar beneden denderden, en dan gingen we er maar niet naartoe. Ja weleens naar de Efteling of naar Legoland, of Tivoli, ook allemaal blij …
Lees meerDag 37: Een hele dag in de Goodnite inn
Het was heerlijk. Een hele dag zonder plan, zonder ook maar iets in je hoofd van wat gaan we doen. Zelfs geen was. Ook ontbijt hoefden we niet te regelen alleen op te halen van het ‘speedbuffet’, een efficiënte vorm om toch iets te eten voor de dag begint. Er was een -voor Amerikaanse begrippen- mini hotelkamer met een bed, een badkamertje en een bureau. Perfect om de hele dag een beetje te internetten, tv te kijken en dutjes te doen. Voor instante outdoorbehoeften was er een pool en een spa/ hottub, en voor het dempen van gaten in de …
Lees meerDag 36: Hollywood
Als ik ergens in LA heen wil dan is dat uiteraard Hollywood. De naam roept bij mij zoveel filmassociaties op dat ik het ook wel eens echt mee wil maken. De vraag is alleen wat er werkelijk van te zien zal zijn en of dat dan overeenkomt met mijn visie erop. We pakken de boel in op onze camping in de bergen boven de stad. Het is maandagochtend en het is hier inmiddels helemaal uitgestorven. Dit is duidelijk een plekje waar stadsbewoners in het weekend komen om even te ontspannen. Doordeweek is het vrijwel leeg. Het is te merken dat …
Lees meerDag 35: Zoek de zon
De dag is begonnen in de caravan van de buurman. Een leuke libanees die vol verwondering is over de wereld waar hij in leeft. Vooral over regels is zijn verbazing onbevangen groot, als zijn creatieve geest daar tegenaan loopt. Mooie verhalen, en lekkere koffie. We rijden in de richting van LA en moeten nodig tanken. Bij het tankstation bestellen we opnieuw koffie en terwijl we dit buiten opdrinken veranderen de benzineprijzen terstond. De jongen van het tankstation komt de cijfers op het bord verwisselen, en tot onze verbazing gaan ze omlaag. Zitten we daar met een volle tank een beetje …
Lees meerDag 34: On the road
Een dag vol kilometers. Het doel is Los Angeles. Er komt langzaamaan een einde aan onze trip. We gaan terug naar de West coast en onze laatste week gaat in. We staan op in Las Vegas, uit een heerlijk bed. Daar zijn ze goed in in Amerika: bedden in hotels. We klikken de tv even aan en zien boeiende reclames voorbijkomen over viagra achtige middelen en iets om een lekkende blaas mee te voorkomen (zodat je a la sex in the city, ongemoeid elke dag kunt shoppen tot je erbij neervalt). Naast lachende vriendinnen en mannen vol muscles en een …
Lees meerDag 33: Las Vegas revisited
Omdat we een flinke afstand hebben af te leggen richting LA besluiten we om een extra nachtje Las Vegas te boeken. Dat geeft Annemet ook de gelegenheid nog een langs die DKNY winkel te gaan bij Caesar’s Palace. Sinds ze daar een paarse omslagjurk heeft gezien en gepast denkt ze aan weinig anders meer. We pakken de boel in op de camping in Zion en rijden richting het Zuidoosten. De rit verloopt heel voorspoedig en voor de klok van 12 zijn we weer terug in deze ‘city of sin’ waar we eerder met zoveel eensgezindheid afscheid van hadden genomen. Het …
Lees meerDag 32: Erik aan de wandel
Vandaag dan toch: de berg op. Angel’s landing, een 4 uur durende tocht volgens de standaard informatie, en je moet geen hoogtevrees hebben. In een half uur rennen we weer naar boven tot het punt waar het smal wordt en kettingen je verder naar de top begeleiden. Erik is in de hemel. Klimmen en klauteren: ” da’s leuk ” grijnst hij van oor tot oor. Ik volg een beetje minder gelukkig. Stamp wel redelijk goed door, maar de fun goes away. Aan weerszijden zie ik een afgrond (900 feet aan de ene kant en 1200 aan de andere kant) terwijl ik een …
Lees meerDag 31: Uitstel van Angel’s Landing
Vandaag is vandaag: woensdag 12 augustus 2009. We hebben een nacht vol wind achter de rug, en vanochtend viel voor ons de tweede regenbui deze vakantie. Heerlijk om je zo weggeblazen te voelen en afgeblust te worden met vers regenwater. Alleen: ons plan om Angel’s Landing te beklimmen is daardoor uitgesteld. We waren al onderweg met de shuttle-bus (het is echt genieten om Erik’s enthousiasme hiervoor mee te maken) toen de bui door de open dakramen van het busje naar binnen kletterde, dus we zijn omgekeerd om onze binnentent ook van een buitentent te voorzien. De eerste keer sinds lange …
Lees meerDag 30: Hiking the Narrows
Het was nog even wikken en wegen of we nog een tweede hikingdag in Bryce zouden doen, maar uiteindelijk besluiten we beiden dat onze wandeling van gisteren niet meer overtroffen kan worden. Wat ook meespeelt is dat ze zee van tijd die voor ons lag toen we uit San Francisco wegreden inmiddels een klein meertje is geworden. Waar we in Yosemite nog rustig 4 dagen uittrokken om het park te ontdekken daar begint in Bryce en Zion de tijdsdruk mee te spelen. We willen immers ook nog richting Los Angeles en wellicht San Diego, en ook nog eens de tijd …
Lees meerDag 29: Bryce, Planet of the Hoodoos
Bryce Canyon. we zijn hier maar 1 dag en doen alle wandelingen die uitgezet zijn. Dat zijn er in ons geval drie: de Navajo trail, Queen’s garden en de Peek-a-Booh trail. Die laatste, da’s een goed gekozen naam voor dit gebied. Want waar zijn we? We zijn zojuist geland op een andere planeet: ’the planet of the hoodoos *’. Een planeet waar kiekeboe de nationale hobby is, zo lijkt het wel. Overal hoofden op steeltjes die zoals Lang Nek uit de Efteling verder kunnen zien dan de hoogste berg. Deze planeet is niet van deze wereld. Het is een doolhof …
Lees meerDag 28: Maple syrup mountains
Moab (en Arches en Canyonlands) was fijn, maar we moeten door. So much to see, so much to do, so little time. Nou ja, 6 weken is best lang. Ten Westen van Canyonlands ligt Capitol Reef. Ook een mooi National Park. Om daar te komen moeten we een eindje omrijden want tussen de 2 parken ligt niets dan woestenij. Capitol Reef is een park dat onderdeel vormt van de zogenaamde Waterpocket Fold, een enorme kreukelzone van zo’n 100 mijl die dwars door Utah loopt. In de tijd van de eerste ‘settlers’ die van Oost naar West trokken op zoek naar …
Lees meerDag 27: A trip called Arches
Ze zeggen dat mensen die niet zeker weten of ze wel iets hebben met ‘national parks’ het best kunnen beginnen in Arches. Het is niet zo groot, er zijn maar een paar niet al te lange wandelingen, en het is duidelijk wat je kunt verwachten: Arches. Toch is dat niet helemaal waar. Zeker voor mensen met een rijke fantasie en een soepel associatief vermogen is er veel en veel meer te zien dan wat de naam alleen suggereert. Je hebt geen pilletje nodig om je voor te stellen dat hier een park ligt vol creaties. Leeuwen, draken, honden, olifanten….slapend en …
Lees meerDag 26: Rafting the Colorado river
Het is 8.15. We rijden met een oude ronkende schoolbus een prachtige route langs de Colorado rivier. We zijn op weg naar de plek waar de bootjes te water worden gelaten en we ‘en groupe’ zullen instappen, om met een peddel in de hand koers te zetten richting lunch. Ondertussen bedwingen we op 5 plekken een ‘rapid’ in de categorie 1-2. Dat is niet erg hoog, dus hoewel we een formulier hebben getekend dat iedere injury of evt. death op eigen risico is, is de verwachting vandaag toch vooral een beetje dobberen op de rivier en genieten van de zon. …
Lees meerDag 25: Canyonlands
Na een heerlijk ontbijtje bij het plaatselijke Eklectica besluiten we om van de 2 parken eerst Canyonlands te bezoeken. Het park wordt doorsneden door 2 rivieren die ergens middenin bij elkaar komen, de Green River en de Colorado River. Hierdoor is het in 3 afzonderlijke delen verdeeld, en je kunt niet van het ene naar het andere deel zonder een flinke omweg te maken. Het stuk waar wij binnenkomen heet Island in the Sky. Een goed gekozen naam omdat dit het hoogste deel van het park is waarvandaan we een fantastisch uitzicht hebben over de woestenij onder ons. De andere …
Lees meer