Bryce Canyon. we zijn hier maar 1 dag en doen alle wandelingen die uitgezet zijn. Dat zijn er in ons geval drie: de Navajo trail, Queen’s garden en de Peek-a-Booh trail. Die laatste, da’s een goed gekozen naam voor dit gebied. Want waar zijn we? We zijn zojuist geland op een andere planeet: ’the planet of the hoodoos *’. Een planeet waar kiekeboe de nationale hobby is, zo lijkt het wel. Overal hoofden op steeltjes die zoals Lang Nek uit de Efteling verder kunnen zien dan de hoogste berg. Deze planeet is niet van deze wereld. Het is een doolhof bestaande uit een bont gezelschap van grinnikende druipsteenkabouters, biddende mariabeeldjes, vruchtbare cycladenpoppetjes en zweverige grobbebollen. Een vallei die verder opgebouwd is uit schaakstukken. Alle soorten en maten die je maar kunt bedenken. Van glas, van steen, van marmer…. Zoveel kleuren, zoveel lagen…Sommigen zijn al uitgezet op het schaakbord en begonnen aan hun spel. Anderen staan vol verwachting klaar op hun startposities.

Alle inwoners van deze planeet hebben één ding gemeen: hun liefde voor paalzitten! rustig, afwachtend en uiterst onverstoorbaar zitten ze bovenop lange dunne fragiele pieken, een beetje te zitten in de zon. Hun leven kan elk moment voorbij zijn (ze bestaan nog maar maximaal 3 miljoen jaar en dat is peanuts op een stenen leven), maar ze laten zich niet uit het veld slaan. Dat is nog eens vredig sterven!

* Hoodoos zijn langwerpige rotsformaties (veelal met een hoedje op), zo lang en rank, een beetje a la Giacometti

Erik en ik lopen naar beneden het doolhof in. Eenmaal beneden is het soepel wandelen op een vriendelijk pad. Tussen alle hoodoos in, staan overal dennedomen, wat lekker schaduw geeft. We laten de menigte achter ons zodra we de Peek-a-Booh trail oplopen. We lopen in stilte, want er is zoveel te zien. De zon schijnt, m’n hoofddoek is vol water, het leven is mooi 🙂
[geo_mashup_map]