USA
Pagina 1/4
USA 2014: Washington, Oregon en Californie
Het verslag van onze USA-reis 2014 door drie onder elkaar liggende staten en een stukje Nevada. Drie weken, landend in Seattle en vervolgens op slingerende wijze langs steden, natuurparken en steeds veranderende landschappen naar San Francisco. Het was machtig mooi. Dag 1: een lange vlucht en onze allereerste AirBNB Na 10 uur vliegen en een zachte landing op SEATAC airport zijn we terug in het land van de onbegrensde mogelijkheden. Het land waar we beiden vaker zijn geweest, maar pas een keer eerder samen. Dat was een week in New York en Philadelphia, waarbij Irene het grootste deel van de …
Lees meerDag 30: Laatste dag
Lieve mensen, onze koffers zijn gepakt. Erik heeft vandaag nog een rondje Denver gedaan, gewandeld en gefietst, ik ben het hotel niet uitgeweest. G.I Jane, Obsessed en the Breakfast Club hielden me aan de buis gekluisterd. Heerlijk zo een beetje rommelen de laatste dag. Morgen pakken we het vliegtuig en dinsdag komen we aan in Nederland. Dan zijn we weer bij jullie in de buurt en precies op tijd voor de pleinbios (Jis en Andrea ;-). We hebben genoten van jullie reacties op dit blog en hoewel wij stoppen met berichten uit de VS, kun je hier altijd het filmdagboek …
Lees meerDag 29: Viva Patagonia
Het is zover: tijd om te shoppen! We gaan naar een outlet centre en een shopping mall, met allebei ongeveer dezelfde winkels. Net zoals bij ons elk stadscentrum bestaat uit een Etos, een Hema, een Didi enz. heb je hier de Zumiez, Banana Republic en the Gap die je overal tegenkomt. Prima winkels, maar ik heb mijn slag die ochtend al geslagen in de Patagonia. Wat een winkel, wat een feest! Het kostte vijf minuten om m’n honger te stillen en drie outdoor jurken rijker lopen we de hoek om naar de Denver bookstore. Nog zoiets waar de Amerikanen goed …
Lees meerDag 28: saunagrotten, Aspen en de tuin van de Goden
De nacht verliep wat onrustig in ons hippiehostel. Er werd flink doorgefeest om ons heen. Maar dat hoort erbij als we eens op zo’n klassiek we-doen-hier-alles-samen-plekje zijn. Behalve dat wij dan niet echt meedoen. Uit de Rough Guide pikken we een ontbijtadresje op dat z’n vermelding inderdaad waar maakt. Daarna wachten de Vapor Caves. Vapor Caves? Glenwood Springs is de zoveelste plaats die we passeren met de ‘springs’ in de naam. Maar dit is wel een bijzondere omdat bekend is dat de Indianenvolken uit deze streek hier al eeuwen geleden naar toe kwamen om zich in aan de natuurlijke warme …
Lees meerDag 27: roadwork romance
We verlaten Salt Lake en de Mormonen om weer koers te zetten naar Denver. Hoe we precies gaan rijden weet ik nog niet, maar dat is nu net de fun. In elk geval pakken we eerst een stukje van de US70 omdat we dan langs Tanger Outlets komen. Daar maken we een rondje langs alle shops. De buit blijft bescheiden maar we krijgen nog een nieuwe kans bij Caste Rock. Daarna gaan we van de snelweg af en nemen de 40 die dwars door Noord-Colorado richting Denver loopt. Annemet vindt het prima want als we die weg blijven volgen komen …
Lees meerDag 26: Clean, cut and shaven
Salt Lake City: heilig centrum van de mormonen. Er is geen stad waar een vriendelijke glimlach zo gemakkelijk te wantrouwen is. Je kunt ze goed herkennen, de mormonen, met een bijbel onder de arm zien ze er allemaal zwaar steriel uit, in gesteven pakken, witte blouses, nette rokken, en met een goed geolied kapsel. Onberispelijk, dat is het woord. En dat straalt je tegemoet, hoeveel je ook op afstand blijft, en hoe lang je die ochtend zelf ook onder de douche hebt gestaan. Met een Duits stel uit het hostel gaan we het tempelterrein op. In het museum lezen we …
Lees meerDag 25: Beautiful Bear Lake
Ergens voorbij Paris en Montpellier liggen Fish Haven en Garden City. De een nog in Idaho, de ander al in Utah. Een ding hebben ze gemeen: allebei kijken ze uit over Bear Lake, een oneindig azuurblauw zoetwatermeer dat fel afsteekt tegen de saaibruine droge bergrand erachter. ‘The Wonder’ van Sonic Youth en ‘Aerodynamic’ van Daft Punk begeleiden ons langs het water terwijl we onze verbazing blijven uitspreken. Ik wil blijven. Skip Salt Lake, ik wil erin. Halverwege slaan we af, het strand op. Net als vroeger in Oostvoorne, rij je hier tot aan de waterrand. Erik zoekt een WC op …
Lees meerDag 24: Wildlife talks
De teller staat op drie. Drie beren, elke dag een, dat is de score tot nu toe. Zo werkt dat hier. Wil je een praatje maken met een onbekende, is dat het eerste wat je vraagt: ‘Did you see any wildlife yet?’. Succesvolle uitwisseling gegarandeerd! Zo hebben we gisteravond wat zitten babbelen met een ouder stel uit New Zealand die -net als wij- in de lobby wachtten tot we aan tafel konden. Over wildlife dus, hoeveel beren en Elk zij en wij gezien hadden en waar en hoe dichtbij. Standaard zeg je dan -als een gespotte beer genoemd wordt- ‘Oh, …
Lees meerDag 23: Bison behaviour en bange bikers
Erik is geobsedeerd door bisons. Hij wil ze zien rennen dus trekken we door Hayden en Lamar valley in de hoop dat ze worden opgejaagd door wolven. Dit heeft hij onlangs nog gezien in ‘how the West was won’ en dat beeld blijft hem achtervolgen. Bisons zijn hier overal en mating season is in volle gang. Bronstige mannetjes dringen zich op aan onverschillige vrouwtjes. Net duiven. Ze maken daarbij een woest proestend en keelgrommend geluid. Heel aantrekkelijk. Voor onze neus speelt zich een drama af. Een vrouwtjesbison steekt de weg over, direct achtervolgd door een mannetje dat proest, gromt en …
Lees meerDag 22: meer geysers en een camping
Het is gelukt. We hebben een campround voor 2 nachten aaneen, een ongekende luxe in dit park. We zitten op Norris, een eindje ten westen van Canyon. Een prachtige plek aan een meanderend riviertje, met gras en schaduw. Bij de ingang stond een duidelijk bericht: FULL. We zijn toch naar binnen gereden en de vrouw die de zaak daar bestiert kwam naar ons raam met de opmerking: You’re in luck! Na ons wat gesetteld te hebben rijden we weer terug naar het zuiden, richting Old Faithfull. Daar wacht ons wifi, maar onderweg komen we nog een hele serie geisers tegen. …
Lees meerDag 21: de huiskamer
Wat is het toch leuk om een vuurtje te maken. We zijn net aangekomen bij 4R2, onze slaapplek van vanavond. Een firepit met een paar boomstammen er omheen en een bearproof luggage pole verwelkomen ons en met zo’n gastvrij onthaal voel je je snel thuis. Nu alleen dat vuurtje nog, goed voor de warmte (we zijn in een thunderstorm en hagelbui hier naartoe gelopen) en de rook verjaagt de muggen. Hout is nat, dus gaan we op zoek naar droge plekjes onder bomen en boomstammen. Toen we aankwamen was er een soort schuilkamertje onder drie dennebomen waar we konden schuilen …
Lees meerDag 18/19/20: No bears, just bugs
Grappig is dat, hoe je verbeelding op hol kan slaan. Toen we vertrokken naar ’the great outdoors’ waren we ‘bearproof’, zoals ons door iedereen was aangeraden. Alle ‘odors’ in dubbel afgesloten zakjes, een touw om je bagage mee op te hangen (aan de daarvoor bestemde paal) en we hebben ons zelfs tot bear spray laten verleiden. Zingend en klappend lopen we heel bewust steeds dieper de wildernis in en begeven ons hoe langer hoe meer in ‘bear management area’. Met een ‘mammal guide’ in de hand (een kaart waarmee je voet-/knaag- en poepsporen kunt definieren) loop ik achter Erik aan, …
Lees meerDag 17: Bear aware
Lieve mensen, morgen vertrekken wij naar Heart Lake, volgens de rough guide een van de ‘must do’s’ in het park. Het is een tocht van 35 mile en we overnachten twee maal in the wilderness. Via een backcountry permit staan we geregistreerd, dus als we niet terugkomen, dan is ieg duidelijk waar het ongeveer is misgegaan 😉 Er is nl. ‘a lot of grizzly activity’ in that area, zo vertelt iedereen ons bemoedigend als de tocht ter sprake komt. En wat is`dat toch met dat woord ‘grizzly’ daar gaan je haren gelijk mee overeind staan. Sinds de attack van vorige …
Lees meerDag 16: Stokjes, zwaveldampen en proestende geisers in Yellowstone
We zijn vroeg vertrokken en komen aan in Yellowstone. Een gekke gewaarwording want de eerste paar mijl staat vol met stokjes. Wat eerst bomen waren staat er nu een beetje naakt en zwart wit bij. Er is brand geweest, zonder twijfel, en niet zo’n beetje ook. Omdat de stokjes zo dicht op elkaar staan geeft dat een mistig effect, zeker waar ze boven een bergwand uitsteken. Als de kleinste nerven van een bruin en plat gedroogd blad. Wel mooi … ook mooi. We rijden een hoek om en ruiken zwavel. Weer een hoek om en we zien rookwolken uit Yellowstone …
Lees meerDag 15: Dwars door Wyoming
De campground in Buffalo heeft wifi, dus terwijl wij een wasje draaien wordt er nog even flink op de laptop gewerkt. Schrijven en fotos bijwerken. En koffie drinken uiteraard. Liters. Vandaag wordt een dag van rijden, want we willen liefst in een keer door naar Yellowstone. Wel kiezen we zoveel mogelijk voor binnenwegen, omdat je dan het meeste meekrijgt van het landschap. Direct als we Buffalo verlaten rijden we de Big Horn Mountains in. Wederom een prachtig gebied dat flink naar ons lonkt om daar de tent op te zetten en een flinke hike te gaan doen. Maar nee, we …
Lees meerDag 14: Devil’s Tower en een veld vol prairie-dogs
Devil’s Tower. We zijn vlak in de buurt en net als in de film ‘close encounters of the third kind’ gaat er een raar soort aantrekkingskracht vanuit. We hebben er zin in en haasten ons over de 14. Dorpjes als Aladin (met 15 inwoners) kunnen ons niet bekoren, we moeten door. En ineens is ie daar dan, een soort haaievin middenin het landschap, waar we gebiologeerd achteraan gaan. Een soort ongecontroleerd enthousiasme a la Steve Irwin maakt zich van ons meester, als we steeds dichterbij komen. Wat een uitzondelijk ding, dat zomaar, als een soort schoorsteen uit de aarde oprijst. …
Lees meerDag 13: Donder en bliksem
Het is 21 uur en bijna donker in Black Hills, het gebied waar veel scenes van Dances with wolves zijn opgenomen. Onze tent staat en ons vuurtje brandt. Erik praat met de buurman (die wel 10 x herhaalt ‘I don’t mean to interupt’) en ik zit op een steen en staar in de vlammen. De rook is welkom want het muggen gevaar is nog altijd niet geweken. Erik heeft zich volgespoten met ‘OFF’ een soort anti-mug wc-reiniger. We hebben net gegeten in een All American Diner uit the Rough Guide met world famous Indian Taco’s. Je moet het gewoon bedenken …
Lees meerDag 12: cavequeing, buffalo chaos en Rushmore
Wind Cave national park heeft een cave. Nogal wiedes. Dus wij er heen. Je kan verschillende tours doen en we kiezen gewoon voor de meest populaire. Een lief parkmeisje in onbevlekt uniform met lange vlecht van onder haar ranger hoed, blijkt onze gids. Ze heet Mary-Beth, echt zo’n fijne (christelijke?) naam waarvan je weet dat ze goed is opgevoed. Dat blijkt als ze ons keurig uitlegt waarom die Wind Cave zo bijzonder is. De hele grot zit namelijk vol met een soort rasterstructuur die is gevormd door de voortdurend waaiende wind (‘boxwork’). Daar gaat een heel geologisch proces mee gepaard …
Lees meerDag 11: Encounters at Torrington
In Wyoming is vanalles te weinig, maar 1 ding daar zit het vol mee: ruimte… Eindeloos glooiende en geelgroene weilanden trekken aan ons voorbij terwijl we vol gas vooral rechtuit rijden, heuvel op en af. Eenzame windmolentjes wuiven enthousiast wanneer we voorbijstormen, maar tot een echte ontmoeting komt het nooit. Pas halverwege, in het plaatsje Torrington, met een industrie-achtige entree, wagen we een stop. We zijn toe aan koffie, en waarom dan niet ook gelijk een beetje boodschappen doen. In een supermarkt worden we vriendelijk geholpen door een dame zonder lach. Noch in haar ogen, noch in haar mond is …
Lees meerDag 10: pancakes en rodeo
Hoe goed kun je iets organiseren? Het is maandag en we steken de straat van ons hotel over naar de overkant waar free pancakes worden geserveerd, een traditioneel onderdeel van de frontier days. De straat is afgezet en daarmee de toegang voor iedereen versoepeld. Bij elke ingang naar het grote plein staat iemand om ons door te verwijzen naar de enorme rij een eindje verderop. Iemand houdt een groot bord omhoog (the line starts here) en we worden voorzien van een fles water. Een dame laat ons precies weten hoe lang het duurt (20 minutes) en dat lijkt extreem weinig …
Lees meerDag 9: boots, belts & hats
Nauwelijks bekomen van ons avontuur van gisteren pakken we snel onze boel weer in en vertrekken we naar Centennial. We hebben honger. In the friendly store (‘because nice matters’) eten we omelet met tomaat en drinken koffie dat geserveerd wordt door een dame op leeftijd met trillende handen. Het is full house in de diner, waar een enorme kok met dikke lippen en een bril zijn eigen fantastische systeem erop na houdt in de keuken. Met een bodem in onze maag rijden we door naar Cheyenne. Het is tijd voor de Frontier Days, HET jaarlijkse rodeo festijn van America. Dreigende …
Lees meerDag 8: het duistere sprookje van Bob Ross
Het begon allemaal zo mooi met Bob Ross op televisie in ons hotel in Walden (the moose viewing capital of the world). Terwijl ik op de bank een stukje schreef was Erik in de ban van de zalige stem van Bob die zoals altijd vertelde over ‘happy little trees who need a friend’ en al schilderend een sprookjesachtig landschap tevoorschijn toverde. In zo’n landschap belandden wij diezelfde middag nog. Na een swingende tocht over route 130 met de tingtings op kwamen we aan op sugarloaf campground, een idyllisch plekje waar hout al gesprokkeld voor ons klaarlag naast de vuurkorf. Het …
Lees meerDag 7: een iets te lange hike
Wakker worden in de Hot Springs was een feest. We kunnen immers direct vanuit de tent het bad induiken. Om 7.45 uur zaten wij er in. Helemaal alleen. Heerlijk. Maar daarna moet er toch ontbeten en ingepakt worden. Om 10.00 uur nemen we afscheid van de bronnenbaden en we overleggen wat voor hike we willen doen. Want dat is de bedoeling vandaag. We hebben gisteren een wandelkaart van het gebied gekocht en daar staan er genoeg op. Annemet wil graag naar de waterval bij Fish Creek. De jongen bij de ingang van de hot springs wijst ons er op dat …
Lees meerDag 6: Blote billen in strawberry hotsprings
De zondelinge zwitser uit het motel waarschuwde ons er al voor: ‘naked people’, en terwijl hij dit zei glinsterde zijn ogen en wachtte hij met spanning op een reactie van onze kant. Toen die uitbleef ging hij net zo makkelijk weer over tot de orde van de dag, en kwam met een ander verhaal, over zijn reizen tot nu toe en dat je nooit weet waar je terechtkomt. Dat hij nu alweer 32 jaar vastzat aan een motel in Steamboat Springs, en hoe hij zijn vrouw veroverd had met een mortgage. Telkens keek hij ons uitdagend aan, wachtte even en …
Lees meer