De teller staat op drie. Drie beren, elke dag een, dat is de score tot nu toe. Zo werkt dat hier. Wil je een praatje maken met een onbekende, is dat het eerste wat je vraagt: ‘Did you see any wildlife yet?’. Succesvolle uitwisseling gegarandeerd!
Zo hebben we gisteravond wat zitten babbelen met een ouder stel uit New Zealand die -net als wij- in de lobby wachtten tot we aan tafel konden. Over wildlife dus, hoeveel beren en Elk zij en wij gezien hadden en waar en hoe dichtbij. Standaard zeg je dan -als een gespotte beer genoemd wordt- ‘Oh, are you lucky’ om daarna vooral een eigen ervaring toe te voegen.
Zo gaan die gesprekken, je hoort ze overal. Terwijl iedereen hier ongeveer hetzelfde ziet. Rij een rondje en kijk vooral goed om je heen waar auto’s in de berm geparkeerd staan. Als je mensen achter hun camera’s aan de bosjes in ziet rennen, kun je er donder op zeggen dat er Elk langs de weg aan het grazen zijn. En een dikke file is een loepzuivere graadmeter van een beer in de buurt. Grote kans dus dat je het tijdens zo’n praatje over hetzelfde hebt: dezelfde file, dezelfde beer.
Intermezzo: we zijn vandaag naar Grand Teton gereden. Het is hondeweer. Vanuit de lodge waar we ons blog bijwerken heb je prachtig uitzicht op ‘de drie tieten’, maar die zijn de halve dag in een dikke mist gehuld.
[geo_mashup_map]