Author: Erik Kersten
Pagina 33/39
Dead & Buried
De regisseur van deze horrorfilm doet weinig bellen rinkelen: Gary Sherman (al heeft hij wel ooit onze eigen Rutger Hauer geregisseerd in de ‘ klassieker’ Wanted: Dead or Alive). Nee, het zijn de scriptschrijvers die verwachtingen wekken. Dat zijn namelijk Ronald Shusett en Dan O’Bannon, samen verantwoordelijk voor alle Alien films. Dead & Buried is […]
Lees meer
Monkey Business
Het eerste hoogtepunt in het oeuvre van de Marx Brothers, waarin ze als verstekelingen op een oceaanstomer de boel onveilig maken. Een stroom van grappen stort over je heen, variërend van de achtervolgingen door Harpo, de muzikale gags van Chico en de onnavolgbare woordenstroom van Groucho. Zeppo is de beschaafde van de 4, en valt […]
Lees meer
Once
Mooie film over een straatmuzikant annex stofzuigerreparateur (jaja) met liefdesverdriet. Dan leert hij een Tsjechisch meisje kennen dat ook muzikale talenten heeft, maar nog te bescheiden is er iets mee te doen. Glen Hansard speelt de muzikant en omdat hij zelf een populair artiest is in Ierland als zanger van The Frames, komt dat spel heel […]
Lees meer
Bug
William Friedkin is een voorbeeld van een regisseur die zijn creatieve piek al vroeg in zijn carriere beleefde. Ik vergelijk hem altijd met Peter Bogdanovich die eenzelfde pad heeft bewandeld. Bug is voor Friedkin een terugkeer naar het horrorgenre, al is de film mijlenver verwijderd van zowel zijn eigen Exorcist (al vallen er in Bug […]
Lees meer
Orca
Of Orca The Killer Whale, zoals de film ook wel heet. In de slipstream van de enorme blockbuster Jaws probeerde menig producent een graantje mee te pikken van dat enorme succes. Daardoor doken er ineens allerlei films op waarin de antagonist een sea creature was. Producent Dino de Laurentiis en scriptschrijvers Luciano Vincenzoni en Sergio […]
Lees meer
Das weisse Band
Deze zeer indrukwekkende nieuwe film van Michael Haneke zit al dagen in m’n kop. In tegenstelling tot al zijn eerdere films komt Das weisse Band niet in de zaal heftig binnen, maar later pas. Als je erover na gaat denken wat je gezien hebt en, vooral, wat niet. Tussen de regels door suggereert Haneke namelijk […]
Lees meer
Le silence de Lorna
De laatste film van de Dardennebroers past aan de ene kant heel goed in hun oeuvre, maar wijkt tegelijk op cruciale punten af. Lorna, een jonge Albanese die in België woont, wil samen met haar geliefde Sokol een snackbar openen. Maar daarvoor moet ze wel eerst de Belgische nationaliteit zien te verwerven. Enter huwelijksmakelaar Fabio. […]
Lees meer
Wolf Creek
Geïnspireerd door de genrefilms in Not Quite Hollywood besluit ik eens een moderne Australische horrorfilm te kijken. Wolf Creek gaat over een drie jongeren (twee jonge Britse toeristes en hun Australische vriend) die een roadtrip maken naar het natuurreservaat Wolf Creek. Op die plek is ooit een meteoriet ingeslagen die een gigantische krater heeft achtergelaten. Als […]
Lees meer
Not Quite Hollywood
Erg leuke documentaire over opkomst en ondergang van de Australische genrecinema, de zogenaamde ozploitation. Het blijkt dat er veel meer films down under gemaakt zijn dan alleen die van Peter Weir, Nicolas Roeg en George Miller (Mad Max). Dat we er hier niet veel van weten is overigens niet zo gek. Het meeste is echt […]
Lees meer
Che, part 2
Soderbergh heeft geen interesse in de apotheose van de revolutie. In deel 2 duikt hij gelijk Bolivia in, waar Che na de succesvolle opstand in eigen land naartoe is getrokken om het geloof te verkondigen. Maar daar gaat het een stuk moeizamer. Waar Che, part 1 verslag doet van Che’s opmars gaat deel 2 over zijn […]
Lees meer
Che, part 1
Regisseur Steven Soderbergh heeft 4 uur nodig om het verhaal van Che Guevara te vertellen. Vanavond deel 1, waarin hij gevolgd wordt in de Cubaanse revolutie en de strijd tegen Batista. Ik zie de opmars van de troepen naar Havana, de hoofdstad die ze 1 januari 1959 zouden veroveren. Het wordt al snel duidelijk dat […]
Lees meer
T-Men
Deze vroege film noir van regisseur Anthony Mann gaat over twee agenten van het Treasury department (T-Men) die infiltreren in een grote valsemuntersbende. Mann start en eindigt zijn film bij het hoofdkantoor in Washington, en hij laat een hoge pief daar een inleiding geven over de 6 pijlers waarop die organisatie rust. Het bestrijden van […]
Lees meer
Payback
Nogmaals Mel Gibson. Valerius beweert al jaren dat Payback de beste film ooit is. Nu is ie meestal dronken als hij dat beweert, dus ik ben er nooit achtergekomen of het een serieuze mening is of met een flinke korrel zout genomen moet worden. Dat laatste, dat kan niet anders. Payback is namelijk een rampzalig […]
Lees meer
Lethal Weapon
Stevig weekend gehad, met oa de Museumnacht in Amsterdam en een indringende theatervoorstelling (prachtige monoloog van Halina Reijn op basis van Jean Cocteau’s La Voix Humaine). Ben dus toe aan stukje escapisme. Dat komt in de vorm van de eerste Lethal Weapon, met Mel Gibson als ongeleid projectiel Martin Riggs en Danny Glover als zijn […]
Lees meer
Tideland
Terry Gilliam heeft een voorkeur voor het surreele en het bizarre. Soms pakt dat goed uit, soms verdwaalt hij in zijn eigen fantasie. Hij is een genie dat een beetje strak gehouden moet worden voor de beste resultaten. In Tideland heeft hij toch iets teveel ruimte gehad. Jeliza-Rose vertrekt na de dood haar gekke moeder met […]
Lees meer
Heat Wave
De Japanse cinema is er een van archetypen en terugkerende motieven. Variërend van de eenarmige zwaardvechter en de mythe van de 47 ronin tot de hardwerkende salarymen en het naïeve schoolmeisje. Een minder bekend archetype is dat van de nomadische gokker. Een nobel figuur dat in zijn reizen betrokken raakte bij vetes tussen yakuzaclans, of tussen een groep gangsters […]
Lees meer
Rome, seizoen 2
Tijdens het kijken van de 2e serie Rome wordt ik geconfronteerd met het feit dat ik niet meer zo goed weet hoe het ook weer zat in het Rome na de moord op Julius Caesar. Het eerste seizoen had een heldere spanningsboog: de opkomst en ondergang van JC. Seizoen 2 begint direct na de moord, […]
Lees meer
Night Moves
Schitterende psychologische thriller van Arthur Penn over een privé-detective Harry Moseby die de weggelopen tiener Delly moet zien te vinden. Wat begint als een routinezaak blijkt al snel een diepe put te worden waar Harry langzaam maar zeker steeds verder intuimelt. De titel verwijst naar het draagbare schaakspel dat Harry bij zich draagt om de […]
Lees meer
Abel
Tijdens de borrel na Visual Acoustics hadden we het over Abel. De debuutfilm van Alex van Warmerdam is ook qua architectuur erg interessant. Hij maakt gebruik van bestaande locaties en maquettes. Zo is de ingang van de Maastunnel in Rotterdam gebruikt voor Naakte Meisjes, de club waar Zus (Annet Malherbe) werkt. En door maquettes van […]
Lees meer
Visual Acoustics
De openingsavond van het AFFR moest uiteraard een knaller bevatten. Visual Acoustics is een sterke documentaire over architectuurfotograaf Julius Shulman, de godfather van het genre die onlangs is overleden. Mooi vormgegeven en met een hoofdpersoon die ondanks zijn hoge leeftijd nog erg gevat is en je als kijker direct meevoert in zijn geheugen.
Lees meer
Somersault
Heidi is jong en mooi. Een klassieke Lolita lijkt het, als ze toenadering zoekt tot de vriend van haar moeder. Tegelijkertijd is duidelijk dat ze ook niet precies weet waar ze mee bezig is. De hoogoplopende ruzie leidt tot het vertrek van Heidi, die uiteindelijk in het gehucht Jindabyne belandt. Daar komt ze in contact […]
Lees meer
Friday Night Lights, seizoen 1
Ik heb zaterdag een ongeluk gehad en loop de komende dagen met mijn rechterhand in een mitella. Veel doen kan ik niet op zondag, dus ik ben in een nieuwe serie gedoken. Friday Night Lights gaat over het wel en wee van een footballteam in Dillon, een klein stadje in Texas. Op allerlei manieren wordt […]
Lees meer
The Prince of Darkness
Niet de beste van John Carpenter, maar toch zitten er wel wat interessante dingen in. Het Kwaad dat op het punt staat zich te manifesten op aarde is niet het meest originele uitgangspunt. Talloze horrorfilms zijn gebaseerd op dit principe. Carpenter gebruikt ook weer de setup van een groep die belaagd wordt en tegelijk onderling […]
Lees meer
Valkyrie
Tom Cruise begint met een paar zinnen Duits maar gaat toch al snel over op het Engels. We zijn op zich wel gewend dat de Duitsers in oorlogsfilms uit Hollywood Engels spreken, maar omdat hier heel veel Duitsers in zitten die vrijwel allemaal door Britten (Kenneth Branagh als een Nazi is nogal bizar) en Amerikanen […]
Lees meer