De laatste film van de Dardennebroers past aan de ene kant heel goed in hun oeuvre, maar wijkt tegelijk op cruciale punten af. Lorna, een jonge Albanese die in België woont, wil samen met haar geliefde Sokol een snackbar openen. Maar daarvoor moet ze wel eerst de Belgische nationaliteit zien te verwerven. Enter huwelijksmakelaar Fabio. Die zet voor haar een schijnhuwelijk op met Claudy, een junk die het geld dat hij ermee verdient goed kan gebruiken. Het is Fabio’s  bedoeling om Claudy te laten sterven aan een overdosis en Lorna daarna te laten trouwen met een Russische maffioso, die bereid is om veel te betalen om Belg te worden. Als Claudy dreigt af te kicken wil Fabio hem vermoorden, maar dat kan Lorna niet over haar hart krijgen.

Aan deze premisse is al te horen dat dit een wat meer plotgedreven film is dan hun eerdere werk. Waar de beklemming daar uit de personages zelf kwam is het hier meer het verhaal dat spanning oproept. Tegelijk stemt de portrettering van de betrokkenen, de cameravoering en realistische mise-en-scene overeen met die eerdere films. Le silence de Lorna is wat de plot betreft dan ook een traditionelere film, met zelfs thrillerelementen erin. Aan het einde krijgt hij zelfs een magische lading als Lorna haar eigen weg zoekt. Maar de film is wel weer net zo hypnotiserend als hun andere werk. Je wordt in hun wereld opgezogen en kan niet anders dan met de personages meeleven.

De Dardennebroers zijn op zoek naar nieuwe vormen, en Lorna is een logische stap in dit onderzoek. Na hun zeer sterke serie sociaal-realistische drama’s is het afwachten waar deze zoektocht toe leidt.