Tag: film noir
Pagina 1/2
Get Carter
De debuutfilm van Mike Hodges vormde ook direct zijn hoogtepunt. Get Carter wordt vaak genoemd als een van de beste gangsterfilms ooit gemaakt. Dat hij sterk is, is zeker. Het predikaat gangsterfilm verdient echter wat nuance. De film is gebaseerd op het boek Jack’s Return Home en gaat over Jack Carter, een meedogenloze maffiakracht met […]
Lees meer
Nightmare Alley
Guillermo del Toro is gek op outcasts, dropouts, misfits, midgets en freaks. Nightmare Alley past naadloos in die fascinatie: het verhaal speelt zich af in de wereld van de travelling carnivals, waarin al die types voorbij komen. De film deed me denken aan Carnivale, de serie over zo’n travelling carnival die ik jaren geleden zag. […]
Lees meer
Klute
Het gezin van de rijke industrieel Tom Gruneman zit bijeen en ze hebben het goed, ergens in Pennsylvania. In het midden zit een zwijgzaam man die dit alles met een glimlach aanschouwt. Deze John Klute (Donald Sutherland) is geen familie maar het voelt bijna wel zo. Hij is Grunemans beste vriend en toevallig ook politieman. […]
Lees meer
The Driver
Kaler kan een film niet zijn. Alle personages hier zijn gepolijste abstracties. De Driver zelf, de Speler (Isabelle Adjani) en de Detective (Bruce Dern) zijn naamloos en hebben geen ander bestaan dan dat van hun professie. De bestuurder rijdt, de speler speelt en de detective jaagt. De bestuurder is goed in zijn werk en duldt […]
Lees meer
Under the Silver Lake
Een cultfilm in de dop. Zo kun je Under the Silver Lake toch wel samenvatten. Of het zo zal gaan als bij The Big Lebowski, die andere Los Angeles dwaalfilm met personages die geen echt doel in het leven hebben en waar dingen gewoon ‘gebeuren’, is de vraag. Maar de potentie is er zeker. Net […]
Lees meer
The Killers
Het is een van de vroegste en meest bekende noirs, maar ik had The Killers nooit gezien. Ik had er wel een beeld bij, door de hoofdrollen van Burt Lancaster en Ava Gardner, de poster, de titel en omdat ik wist dat er verhaal van Ernest Hemingway aan ten grondslag lag. Maar dat beeld blijkt niet […]
Lees meer
Nocturnal Animals
Ik heb wel genoten van de nieuwe Tom Ford. Pretentieus, dat zeker, maar ook intrigerend. De plot is nogal vergezocht en door de dubbele lijn met het manuscript Nocturnal Animals en de flashbacks, ook iets te kunstmatig. Maar Ford houdt je wel bij de les. Door de nachtelijke scenes doet de film vaak denken aan […]
Lees meer
Inleiding Synchronicity op Imagine 2016
Op filmfestival Imagine heb ik inleidingen gehouden bij Embers en Synchronicity. Die stonden geprogrammeerd bij een verzamelonderdeel met postapocalyptische films. Voor Embers heb ik het verhaal uit het hoofd gedaan maar voor de tweede heb ik het toch uitgeschreven. Films maken kost veel geld en dat geldt zeker voor science fiction. Soms ontsnapt een filmmaker aan die ijzeren […]
Lees meer
Sunrise
Sunrise begint met een man die de Sirene aan zijn raam niet kan weerstaan. De geliefden ontmoeten elkaar in het maanlicht, kussen en dan gaat ze over tot het Grote Plan: is het geen goed idee als hij zijn vrouw vermoordt, jong en oh zo onschuldig? Zacht fluistert ze hem in zijn oor hoe hij […]
Lees meer
Heat
De directe reden om de beste crimefilm van de jaren 90 te herzien was dat Irene m nog niet gezien had. Maar ik moet toegeven dat het vooral op mijn aandringen was. Ik heb Heat al vele malen gezien, maar nooit zal die allereerste keer overtroffen worden. In het filmhuis in Nijmegen, ergens in het […]
Lees meer
Blade Runner
Als de zaallichten uit gaan in EYE, de openingscredits verschijnen en de fameuze score van Vangelis de zaal in stroomt, ben ik verkocht. Dan verdwijnt ook direct die immense legacy van Blade Runner (de beste SF-film ooit volgens velen) uit mijn hoofd en geef ik me over aan wat ik zie. Een film die uiterst […]
Lees meer
Rififi
De moeder van alle heistfilms. Met die bagage kijk ik naar dit zenuwslopende verhaal over de voorbereiding, uitvoering en nasleep van een overval op een juwelier. Ondanks die voorkennis blijft dit gewoon een vijfsterrenfilm. Fantastisch. Rififi is beroemd geworden door de overval die volledig in stilte wordt gepleegd. Juist door die stilte, afgedwongen door een […]
Lees meer
Les Salauds
Marco Silvestri is kapitein op de grote vaart. Hij wordt naar huis geroepen omdat zijn beste vriend Jacques, de man van zijn zus Sandra, zelfmoord heeft gepleegd en zijn nichtje Justine naakt, verward en gewond op straat is aangetroffen. Zo begint deze brute film van Claire Denis, de Franse filmmaakster die geen remmingen kent en […]
Lees meer
Nightcrawler
Van de twee kemphanen uit The Sweet Smell of Succes kun je zeggen dat ze vilein, egoïstisch en nietsontziend zijn, maar Jake Gyllenhaal’s Louis Bloom is een regelrechte psychopaat. Iets dat hem overigens flink van pas komt bij zijn nieuw gevonden werk. Louis Bloom leeft vooral ’s nachts en heeft weinig respect voor zijn eigen lichaam. Dat is ook […]
Lees meer
The Sweet Smell of Succes
Ik had me een tijd geleden voorgenomen om eens flink in het oeuvre van Alexander MacKendrick te duiken maar nu ik terug kijk is het bij The Man in the White Suit gebleven. Al die films die om aandacht vragen, het is om gek van te worden. The Man in.. is een film uit zijn […]
Lees meer
Leave her to heaven
Gene Tierney was een van de mooiste vrouwen die op het witte doek te zien was, in de jaren 40. En dat wil wat zeggen met concurrentes als Rita Hayworth, Lana Turner, Lauren Bacall en Ava Gardner. Maar door persoonlijke problemen was haar carrière uiteindelijk minder indrukwekkend. Toch heeft ze een paar prachtrollen op haar […]
Lees meer
Le Doulos
Ik ben een groot liefhebber van het werk van Jean-Pierre Melville, maar ik moet er wel voor in de stemming zijn. Zijn films zijn zorgvuldig opgebouwd, met een maximum aan ambiguïteit, sfeer en plotconstructie en een minimum aan dialogen en uitleg. Het is genieten op de vierkante centimeter, waarbij er van mij als kijker veel […]
Lees meer
Lost Highway
Zelfs na 3 of 4 keer kijken valt er weinig chocola te maken van de plot van deze droom/nachtmerriefilm (al wemelt het van de theorieen), maar dat geeft niet echt. David Lynch leeft zich uit met identiteitswisselingen en een suggestieve beeld- en geluidsmontage waarmee hij me voortdurend op het verkeerde been zet. Het kijken van […]
Lees meer
Shallow Grave
De debuutfilm van Danny Boyle mag er bijna 20 jaar na release nog steeds zijn, al is het wel een typisch voorbeeld van style-over-substance. Hij lokt ons het verhaal in met de grappige openingsscenes waarin drie flatbewoners een vierde zoeken voor een leegstaande kamer. Die flat oogt als een veelgekleurd canvas waarbinnen alles mogelijk lijkt. […]
Lees meer
Se7en
Het is een aantal jaar geleden dat ik m zag en bij het herzien van Se7en valt me weer op hoe nihilistisch en misantropisch Finchers (en die van scenarioschrijver Andrew Kevin Walker) visie op de Westerse cultuur is. De zoektocht van detectives Somerset (Morgan Freeman) en Mills (Brad Pitt) naar de serial killer die zijn slachtoffers […]
Lees meer
The Naked City
Collega Jorn wees me al op de kwaliteiten van Jules Dassins Rififi nadat ik een tijdje geleden Brute Force zag. Die fameuze heistfilm komt zeker aan bod, maar ik werk me er naar toe via een aantal vroegere films van Dassin. The Naked City volgde direct op zijn gevangenisdrama en vertelt een verhaal over New […]
Lees meer
Brute Force
Een heftige titel voor een heftige film. Brute Force is een vroege film voor zowel regisseur Jules Dassin als acteur Burt Lancaster. Lancaster is Joe Collins, een gevangene die als een leider onder zijn collega’s gezien wordt door zijn rust en uitstraling. Allen lijden onder het sadistische bewind van bewaarder Munsey (een heerlijke rol van […]
Lees meer
Red Riding Trilogy
Schitterend drieluik dat zich afspeelt in 3 afzonderlijke jaren (1974, 1980 en 1983) maar met een gedeelde thematische lijn: het stikt van de misstanden in Yorkshire (Noord-Engeland), vooral binnen het politieapparaat. Dat is vooral bezig met allerlei louche zaakjes en corruptiepraktijken, waardoor een seriemoordenaar jarenlang zijn gang kan gaan. Het motto van de politie is […]
Lees meer
The Killer Inside Me
Michael Winterbottom is als regisseur van alle markten thuis, en hij heeft ook al aardig wat meegemaakt als het om gedoe rond zijn films gaat. Controverse is hem niet vreemd, maar de reacties op zijn nieuwste waren wel erg heftig. Ik was dus nieuwsgierig. The Killer Inside Me gaat over de op het eerste oog […]
Lees meer