Voor Looper geldt hetzelfde als voor Argo: ik had veel goeds over de film gehoord en bij het bekijken viel het toch wat tegen. Bij Looper nog sterker dan bij Argo. Looper zou iets echt vernieuwends weten te doen met een afgekloven SF-fenomeen als tijdreizen, maar ik werd vooral voortdurend herinnerd aan andere films waarin het al aan bod kwam.
De elementen die Looper toevoegt zijn wel sterk: een looper vermoordt mensen die nog 30 jaar te leven hebben. Daardoor voelt het toch anders. En als Joe zijn oudere zelf tegenkomt en daarmee in conflict raakt weet de film een interessante laag toe te voegen over wat belangrijk is in een mensenleven. Wat ik erg origineel vond is dat de film zich afspeelt in Kansas, met de eindeloosheid van de lege akkers als achtergrond. En er zitten goed bedachte uitvingen in als een drug die als oogdruppels wordt toegediend, een lomp maar effectief wapen dat blunderbus heet en TK (telekinese). Het is een slimme film maar zoals zo vaak bijt het concept tijdreizen de makers weer eens in de staart: ergens gaat het onherroepelijk mis.
Bij mij overheersen dus vooral deja-vugevoelens. Joseph Gordon-Levitt en Jeff Daniels zag ik eerder samen in The Lookout, en hoewel GL’s rol heel anders is doet Daniels hier wel erg denken aan zijn personage in die film. En het wemelt van andere tijdreisreferenties. Back to the Future uiteraard, al is het tijdreizen in films sindsdien een stuk complexer geworden. De romantische encounter doet sterk denken aan die tussen Sarah Connor en Kyle Reese in The Terminator. Zou het toeval zijn dat de vrouw die Joe ontmoet op de afgelegen boerderij ook Sara heet? Ik dacht nog even dat ze zwanger zou raken, wat voor een mooie maar zeer complexe aftakking van de plot had gezorgd. Ook het feit dat er in het verleden een kind gedood moet worden is een link met de film van James Cameron. Bruce Willis’ tijdreis doet me onwillekeurig terugdenken aan Twelve Monkeys en GL’s rol aan de dubbele laag in Inception en de what-iffs in 500 Days of Summer. En de eenzame maar sterke vrouw in een afgelegen boerderij roept sowieso van alles op, van klassieke SF (bv Close Encounters of the Third Kind) en horror (vrijwel alle redneckhorror) tot een thriller als Witness en een recent drama als Take Shelter.
En dan nog iets: die Gordon-Levitt ziet er echt belachelijk uit met die nepneus. Hij deed me vooral denken aan Mickey Rourke in Sin City.