Het is altijd fijn om te zien dat ook de zeer gefortuneerden op aarde er soms een enorme zooi van maken. In dit geval zijn dat Grace Fraser (Nicole Kidman) en Jonathan Sachs (Hugh Grant, die ik onlangs ook zag in een andere fijne miniserie) en hun zoontje Henry die samen tot de elite van New York behoren. Grace is een succesvol relatietherapeut en Jonathan een evenzo succesvolle oncoloog. De vader van Grace (Donald Sutherland) is schatrijk en zorgt er wel voor dat het haar en Henry aan niets ontbreekt. Henry zit op de duurste privéschool van de stad en het verhaal begint met een fundraiser voor die school. Er zitten namelijk ook een aantal kinderen op die school die niet zo gefortuneerd zijn en met een beurs een plek kunnen bemachtigen. Als een moeder van een van hen dood wordt gevonden in haar atelier, haar hoofd tot moes geslagen met een hamer, is Jonathan de hoofdverdachte. Hij had namelijk een relatie met deze Elena, buiten medeweten van Grace. Dan begint het fort van Grace en Jonathan langzaam uiteen te vallen.
Wat deze miniserie zo sterk maakt is de voortdurende ambiguïteit. Iedereen heeft iets te verbergen en voortdurend wordt je als kijker uitgedaagd om mee te denken over wat er nu precies is gebeurd. Elena is dood maar ze was niet bepaald een onschuldig slachtoffer van Jonathans avances. Ze krijgt de kans niet maar wellicht was het zo erg geworden als in Fatal Attraction. Grace schippert voortdurend tussen afschuw over de escapades van haar echtgenoot maar ook empathie voor het lot dat hem wacht als hij schuldig bevonden wordt. Iets dat onmogelijk zou moeten zijn omdat hij zoiets nooit gedaan kan hebben. Dat denk je als kijker ook maar dat beeld verandert steeds, afhankelijk van zijn gedrag of opmerkingen. Kidman en Grant zijn beiden ijzersterk en het is fijn om de aanwezigheid van Sutherland weer eens mee te maken. Met zijn gegroefde gelaat en witte lokken kan hij zowel liefdevol als ijzingwekkend zijn. Zelfs zoon Henry, die nog het meest stabiel over komt, is nooit alleen maar slachtoffer. Regisseur Susanne Bier maakt er een prachtig drama van dat eindigt met een daverend slotakkoord.