De eerste drie films van het festival, in een vrijwel verlaten Lantaren Venster. Gelukkig zijn 8W collega´s George en Arman er wel, dus er valt genoeg te praten tussen de films door.
Black Blood – Bright Future
Miaoyan Zhang • China/Frankrijk, 2011
Het ochtendnieuws staat aan in het huis van de straatarme Xialolin en zijn vrouw Xiajuan. Terwijl de radiostem uitgebreid verslag doet van de door de Chinese staat behaalde resultaten, kneedt de vrouw brood en drinkt de man water. Het fanatisme waarmee de eerste kneedt, wordt gematcht door de gulzigheid waarmee de tweede drinkt. In prachtige lang aangehouden shots laat regisseur Zhang zien waarom Xialolin zoveel water drinkt. In een uiterste poging om geld binnen te halen en zijn dochter misschien ooit te laten studeren besluit hij zijn bloed te verkopen aan een op een tractor rondreizende handelaar. Door heel veel te drinken denkt hij zijn voorraad te vergroten. Als zijn vrouw ook mee wil doen, verzet hij zich in eerste instantie, maar tegen haar vasthoudendheid is geen kruid gewassen. De zaken gaan aanvankelijk goed, maar dan gaat het mis.
De combinatie van onderwerp en filmstijl had een loodzwaar drama op kunnen leveren, maar Black Blood is verre van dat. Zhang Miaoyan legt voortdurend de nadruk op de liefde tussen de twee mensen en hij heeft oog voor grappige situaties. De steeds terugkerende scènes waarin Xialolin liters water drinkt uit een steelpan, zijn bijzonder grappig. Hij boert er flink op los en ook zijn vrouw laat zich niet onbetuigd. Zelfs als het noodlot toeslaat en Xialolin geen uitweg meer ziet, laat de regisseur de humor niet los. Maar ook maatschappijkritiek is hem niet vreemd. De wonderen die volgens de radiobulletins door de heilstaat behaald worden, steken schril af tegen de bittere armoede in deze afgelegen streek.
Wasted Youth – Tiger Awards Competition
Argyris Papadimitropoulos, Jan Vogel • Griekenland, 2010
Deze titel kun je vrij letterlijk nemen, als je kijkt naar het drankgelag waarin de 16-jarige Harry op het einde van de film belandt. Voor de rest toont hij het typische gedrag van een opstandige puber. Hij slaapt lang, drinkt als ontbijt wat uit een pak melk, maakt wat ruzie met z’n vader en gaat de rest van de dag skaten in de stad met zijn vrienden. Maar ‘wasted‘ is hij niet. Harry is in zijn hart een goeie jongen, hij heeft alleen wat tijd nodig om uit te razen. Politieagent Vasilis had Harry’s vader kunnen zijn qua leeftijd, maar is er veel erger aan toe dan hij. Hij hangt tegen een midlifecrisis aan, maar hij durft niet toe te geven aan de gedurfde dingen die daar bij horen. Zoals zijn baan opzeggen en met een vriend een pizzarestaurant openen. Liever vreet hij zichzelf op of reageert hij zich af op zijn vrouw en dochter. Op een verzengend hete dag in Athene zullen de levens van de twee zich op onfortuinlijke wijze kruisen.
Dat dit gebeurt zie je van ver aankomen, maar de afloop verrast toch. De regisseurs schetsen een beeld van een moderne miljoenenstad, waarin mensen langs elkaar heen leven maar waarin explosieve situaties vlak om de hoek liggen. Athene was in 2008 het toneel van heftige rellen, en Wasted Youth laat een scenario zien van hoe het zover had kunnen komen. Hoewel het allemaal niet bepaald vernieuwend is — er bestaan al talloze films over dit soort personages — is de film wel met veel energie gemaakt. De straatopnames van de skaters, het rondscheuren op de scooter, het appartement van Billy, het Griekse trouwfeest waar de vrienden belanden, de nachtelijke politiepatrouille en de hectiek in de club waar alles bij elkaar komt. Het voelt allemaal authentiek aan.
Essential Killing
Mooi achtervolgingsavontuur over een Talibanstrijder (zonder woorden en met een intense blik gespeeld door Vincent Gallo) die op de vlucht is voor het leger in een winters Pools landschap. Kaal en minimaal, maar met voldoende spanning en sterk camerawerk. Nu doet een concept als dit het altijd wel goed, maar regisseur Jerzy Skolimowski weet er toch weer een nieuwe draai aan te geven. De scene bij de alleenwonende vrouw vond ik wat clichématig al klink dat raar bij een film met zo’n hoofdrolspeler in dit decor.