4/5 

Peping is een goeie jongen. Hij studeert hard, is lief voor zijn vriendin en het kind dat ze net samen hebben gekregen en hij heeft een vriendengroep die met hem wegloopt. In het eerste deel van Kinatay laat regisseur Brillante Mendoza dit allemaal uitgebreid zien. Ook toont hij dagelijkse routine in de miljoenenstad Manilla, waar tegelijk van alles onder het oppervlak borrelt. Juist door die portrettering, waarbij ik als kijker vooral denk hoe goed hij het allemaal voor elkaar heeft, komt de waanzin waarin Peping later belandt zo hard aan.

Tegelijk ben ik, in tegenstelling tot veel andere kijkers en recensenten, niet zo geschokt door de vreselijke gebeurtenis waarvan hij getuige is. De schok zit vooral in de passieve houding die Peping aanneemt als hij meegetroond wordt op een nachtelijk avontuur waarvan de gruwelijke afloop mij en Peping zelf al van verre duidelijk is. En in de routineuze achteloosheid waarop die daad door de betrokkenen wordt uitgevoerd. Na afloop gaan ze zelfs nog gezellig wat eten. Ik ben het dan ook helemaal eens met Pauls mooie stuk over de film op 8W.