Ik had de hoop dat dit 2 seizoen wat meer urgentie uit zou stralen, dat er wat meer vaart in kwam, dat de inzet nog wat hoger was, de gevechten wat intenser, de dreiging wat groter. Verhaaltechnisch staat er immers meer op het spel. Sauron heeft zich gemeld met zijn plannen voor Middle-Earth, de ringen waarmee hij de bevolking aan zich wil onderwerpen moeten gesmeed worden. Maar nee. Seizoen 2 kabbelt al net zo als seizoen 1. Er is af en toe een eruptie maar over het algemeen is het een gezapige boel. Het helpt zeker niet dat Sauron zich hier vermomt als een zachtmoedige Brit met lang blond haar. Daar gaat werkelijk geen enkele dreiging van uit. Dan is Adar in elk geval wat enger, ook al is hij uiteindelijk ook niet echt een bedreiging.

Het basisprobleem van deze prequel, zowel seizoen 1 als 2, is dat er heel veel uitgelegd wordt zonder dat het echt tot drama komt. Ze proberen het wel met het verraad in Numenor, de band tussen de zichzelf ontdekkende Gandalf en de harfoots, de elfen die onderling twisten over de gevaren die de al gesmede ringen in zich herbergen en Sauron die Celebrimbor voor zich wint en hem ervan overtuigd de ringen voor de mensen voor hem te smeden. Maar het voelt allemaal zo afstandelijk. Het helpt niet dat de elfen allemaal zo enorm serieus zijn en de harfoots en orcs vooral komisch. Dwergenprins Durin en zijn vader zitten daar het meest tussenin en hun conflict vind ik daarom nog het meest aangrijpend. Ook op het eind, als de aanval op elvenstad Eregion echt losbarst, lijkt het alsof er echt iets op het spel staat. Het ziet er allemaal wel schitterend uit. Als een reuzenspin aanvalt, is hij overtuigend. Als er een horde orcs nodig is dan zijn het er honderden, allemaal net anders en aandoenlijk in hun viezigheid. De landschappen met watervallen, vulkanen en uitbundige bomen, de grotten van Khazad-dûm, de aanval op Eregion, het wordt allemaal spectaculair weergegeven. Ook leuk om Rory Kinnear te zien als de mythische Tom Bombadil. Daar heb je de prime minister uit The Diplomat, riep ik uit.

Maar over het algemeen vind ik het een teleurstelling. The Rings of Power voelt als een extreem dure tv-serie met een plot waarin iedereen bezig gehouden wordt maar dat niet echt ergens heen gaat en allemaal acteurs die hun best doen, maar die nooit de intensiteit bereikt om kijkers echt bij de strot te pakken.