4.5/5 

Kijk, 5 afleveringen van een uur. Dan heb je de ruimte om een karakter echt uit te diepen (zie bv ook Mildred Pierce). En dat gebeurt ook. Heen en weer schietend door de tijd en met flinke gegoochel met flashbacks leer ik over het tragische leven van Patrick Melrose. De man die alles had maar zo fucked up is dat hij er niet mee om kan gaan. Langzaamaan leer ik hoe dat komt. 

Rijk geboren, wordt van hem niet echt iets verwacht in het leven. Lange zomers in het Franse buitenhuis en terug in de UK steeds zoekend naar de volgende high. Benedict Cumberbatch is fenomenaal in de lead. Je kunt gewoon niet genoeg krijgen van deze zelfdestructieve en hedonistische maar ook lieve snob die door het leven strompelt, her en der slachtoffers maakt maar toch vooral zelf de lijdende partij is.

De serie is een verfilming van de boeken van Edward St. Aubyn en elk boek uit de serie (Never Mind, Bad News, Some Hope, Mother’s Milk en At Last) is een aflevering. Elk boek omspant ca. 24 uur uit het leven van Patrick (in elke aflevering staat een kantelpunt centraal) en ze bevatten dan ook een grote hoeveelheid details en heel veel interior monologue. Daar gaat uiteraard wat van verloren in de verfilming maar er blijven genoeg bittere oneliners en erupties van destructief gedrag over. De toon per aflevering verschilt nogal. Van de uitzinnige drugsescapades in Bad News (het 2e boek maar de 1e in de serie) naar de drukkende trage en wurgende zomer van 1965 als Patrick 5 jaar oud is en de stervende vijgen op het terras een hoofdrol opeisen.