In One False Move vlucht een trio dat een paar gruwelijke moorden heeft gepleegd in LA naar het plaatsje Star City in Arkansas. Dat gaat uiteraard mis. Ik ben altijd op zoek naar pareltjes en deze dook op in een aantal lijstjes die ik online tegen kwam. Ook de review in de Time Out filmbijbel is lovend. De verwachtingen waren dan ook hoog. Toch vond ik m een beetje tegenvallen.

Dat komt vooral door het ontbreken van achtergrond of motivatie bij de ‘bad guys’, de gezochte samenstelling van dat trio en de versimpelde weergave van het contrast tussen de city cops en de plattelandsdiender. Al kan het zijn dat de agenten op het platteland van Arkansas (of die andere lege Midwest staten) allemaal van die bierdrinkende, barbecuende en niet al te snuggere hillbillies zijn als deze Dale “Hurricane” Dixon. Toegegeven, het contrast tussen de serieuze LAPD agenten en de enthousiaste Dale (die eindelijk eens wat real policework kan doen), is leuk. En de connectie die er blijkt te zijn tussen Dale en Fantasia, de vrouw in het trio, is mooi gevonden. Maar One False Move is vrij lelijk gefilmd, komt vast door het lage budget, en ik werd dus nogal afgeleid door de andere genoemde tekortkomingen.

Toch is het ook een plezier om de film te zien, zij het een bitterzoet plezier. De hoofdrol is voor de fantastische Bill Paxton, een acteur die gemaakt is om dit soort cops te spelen maar wiens carrière altijd wat in de luwte bleef. Ik zag hem voor het eerst in 1986, als de ook al niet zo snuggere private W. Hudson in Aliens. Een film vol fantastische oneliners, niet in het minst uitgesproken door Bill Paxton. ‘Hey, maybe you haven’t been keeping up on current events, but we just got our asses kicked, pal!’

Paxton had hartproblemen en overleed in 2017, op 61-jarige leeftijd.