In de openingsscènes van deze biopic over de in 2020 overleden opperrechter Ruth Bader Ginsburg zien we een parade van blanke mannen in donkere pakken die door Harvard University marcheren, begeleid door het lied Ten Thousand Men of Harvard. In hun midden loopt Ruth, eerstejaars student rechten en een van de slechts negen vrouwen (van de bijna 500 studenten) in haar klas. Twintig jaar later, als afgestudeerd advocaat die nergens aan de bak kwam en noodgedwongen maar een positie als professor heeft geaccepteerd, stuit ze op een zaak waarin een man financiële hulp wordt geweigerd om voor zijn bejaarde moeder te zorgen. Ze hoopt daarmee een precedent te scheppen voor andere voorbeelden van discriminatie op grond van geslacht. In die zaak vecht ze tegen onrechtvaardigheden die zo diepgeworteld zijn dat ze volkomen natuurlijk lijken.
Het scenario (geschreven door de neef van RBG) weet goed om te gaan met de stapels jargon die de wereld van het recht beheersen en zet dat om in dynamisch en menselijk verhaal. Ook de cast is goed met een prima rol van Felicity Jones als RBG, Armie Hammer als Ginsburgs echtgenoot Martin die zijn vrouw in alles steunt, Sam Waterston (George Shultz in The Dropout) als de conservatieve dean van Harvard Law, Kathy Bates als de activiste Dorothy Kenyon en (vooral) Justin Theroux (ook al zo goed in The Leftovers) als de ervaren Mel Wulf van de ACLU. On the Basis of Sex is soms wat te licht, ontkomt niet aan een aantal biopic clichés en een goed beeld van RBG heb ik nog steeds niet (dan zou ik de documentaire moeten zien), maar als startpunt in het complexe debat (dat 50 jaar later nog steeds loopt) rond man-vrouwverhoudingen, sekseverschilllen, maatschappelijke verwachtingen en juridische haarkloverij hierover voldoet de film prima.