3.5/5 

Losjes gebaseerd op het ontstaan, de opkomst, de glorie, de ondergang en de wederopstanding van een van ’s werelds grootste bands. Nou ja, vooral over de frontman daarvan. Er valt van alles te zeuren over niet kloppende details en chronologische fouten in Bohemian Rhapsody en de film wordt op veel momenten echt te simplistisch. Maar als ik Freddy te keer zie gaan op het toneel of zie worstelen met zijn geaardheid wordt ik toch meegesleept.

Ik heb de afgelopen jaren meerdere docu’s over de band gezien dus ik weet wel zo’n beetje hoe het ging. Maar van grote liefde Mary Austin had ik nog nooit gehoord. Wel van de kwade genius Paul Prenter, de persoonlijke manager van Freddy die hem introduceerde in de gay wereld van de jaren 80. Niet dat hij er nog geen geweest zou zijn als Prenter er niet was. Farrokh Bulsara liet zich weinig ontzeggen en was altijd op zoek naar nieuwe kicks.

De film begint en eindigt met Live Aid, een te rechtvaardigen keuze. Het optreden van Queen was het hoogtepunt van een event waar talloze wereldsterren optraden. Daarom laat het script een aantal punten voor dat moment plaatsvonden, die in het echt pas later gebeurden. Ook is de band nooit uit elkaar geweest en hadden ze na het album The Works juist wel veel recente stage ervaring. Maar hé, dit is een film. Geen docu 🙂

De grote ster van de film is Rami Malek. IJzersterke rol en de gelijkenis met de echte Freddy is werkelijk uncanny.