Of in de lange titel: Dodgeball: A True Underdog Story. Het maakt niet veel uit. Het is geen beste film. Had ik ook kunnen verwachten, maar ja. Je probeert eens wat. Niet dat er is nix te lachen valt. In al z’n voorspelbaarheid en banale humor heeft Dodgeball toch wel z’n momenten. Maar het is allemaal zo van dik hout dat het kijken ervan nog best een zware klus is.
Ik was over zijn rol in Greenberg wel enthousiast, maar daar was Ben Stiller helemaal niet bezig om grappig te zijn. Hier wel, op extreme wijze zelfs, maar zijn personage is zo vet aangezet dat het allemaal teveel wordt. Daartegenover staat de totaal humorloze rol van Vince Vaughn, een acteur die vaak in comedies staat maar nergens grappig doet. Hier is hij dat ook niet, en daardoor raakt de film volkomen uit balans. Het onderwerp is dan wel weer leuk omdat het herinneringen oproept aan de spelletjes trefbal die we vroeger met de gymles deden.