It’s among the greatest gifts God has given me.’ Met deze uitsmijter kwam Apple CEO Tim Cook publiekelijk uit de kast in oktober 2014, in een ingezonden brief op de website van Bloomberg Businessweek. Cook voegde eraan toe dat hij er trots op was om homoseksueel te zijn. De Apple baas zegt dat hij geen activist is maar dat hij er zich bewust van is dat zijn positie hem unieke kansen biedt iets te betekenen voor de LGBT gemeenschap. Een echte verrassing was zijn coming out niet maar toch betekent het nog steeds veel als een bekendheid zijn of haar geaardheid publiekelijk maakt.

Cook is een prominent uit de zakenwereld maar het was vooral de filmindustrie waar veel homoseksuelen emplooi vonden. Er moeten er honderden zijn geweest maar zichtbaar waren ze niet. Het filmpubliek zou het niet accepteren. Een bekend voorbeeld van een grote ster wiens geaardheid voor het grote publiek verborgen werd gehouden, was Montgomery Clift. De mooiste man in Hollywood volgens velen. Met zijn dromerige oogopslag werd hij in de jaren 40 gelanceerd als romantische vrouwenverslinder, maar hij zelf worstelde jarenlang met andere gevoelens. In films als Red River (1948), The Heiress (1949), A Place In The Sun (1951) en From Here To Eternity (1953) toonde hij zowel zijn viriele als gevoelige kant en het waren topjaren voor de acteur. Maar gelukkig was hij niet. Na een auto-ongeluk in 1956 ging het bergafwaarts met hem en de periode tot aan zijn dood in 1966 wordt wel de ‘longest suicide in history’ genoemd. Clift werkte veel speculaties zelf in de hand door nauwelijks publiekelijk met vrouwen te verschijnen en niet te trouwen. Veel van zijn lotgenoten kozen wel voor die veilige weg. Acteurs als Anthony Perkins en Cary Grant (een van de grootste sterren die veel gesignaleerd werd met collega Randolph Scott maar nooit als biseksueel uit de kast kwam) en actrices als Joan Crawford, Barbara Stanwyck en Claudette Colbert trouwden om zo geruchten over hun homo- of biseksualiteit de kop in te drukken.

All That Heaven Allows

All That Heaven Allows

De man die het grootste contrast tussen persona en geaardheid in zich wist te verenigen, was Rock Hudson. Een charismatisch acteur met een enorme torso en een krachtige kaaklijn. Een hartenbreker die in films als Magnificent Obsession (1954), All That Heaven Allows (1955) en Giant (1956) liet zien dat hij ook prima kon acteren. Ook Hudson was getrouwd en het lukte hem jaren zijn homoseksualiteit te verbergen, totdat hij keihard ingehaald werd door de werkelijkheid. Hudson werd in 1985 de eerste ster die zou overlijden aan AIDS. Zijn lijdensweg was publiekelijk te zien in de roddelbladen en hij werd een icoon van zowel de slopende kracht van de ziekte als van de kast waarin hij meer dan 30 jaar verborgen zat.

behind-the-candelabra

Behind The Candelabra

Het probleem lijkt in het Hollywood van nu niet te spelen. Als een acteur homoseksueel is, wordt dat met de golf van publiciteit die ze vergezelt meestal wel duidelijk. Vaak komen ze er zelf mee naar buiten. Denk aan Neil Patrick Harris, Rupert Everett, Ian McKellen en Stephen Fry. Als ze dat niet doen dan zal het ook wel niet zo zijn. In een interview met de bekendste lesbienne ter wereld, Ellen DeGeneres, raadt Matt Damon zijn homoseksuele collega’s niettemin aan lekker in de kast te blijven. De acteur, die heel overtuigend was als gay in Behind The Candelabra (2013), veel te maken heeft gehad met geruchten over zijn geaardheid maar toch echt hetero is, zei dat het beter was voor hun carriere. ‘Je bent een betere acteur als mensen minder van je weten. Seksualiteit maakt daar een groot deel van uit. Dat mysterie zou je acterend zelf in stand moeten kunnen houden.’ Een acteur kan dat ook. Voor Tim Cook lag dat anders. Een CEO kan speculaties als deze missen als kiespijn in zijn of haar zakelijke rol. Daarbij missen ze de skills om de facade acterend overeind te houden. Cook’s stap was dan ook een heel logische.

Dat Hollywood heel goed was in het verhuld tonen van homoseksuele thema’s in films, wordt mooi geillustreerd in de documentaire The Celluloid Closet (1995). Die laat je met heel andere ogen kijken naar klassiekers als Rebecca (1940), The Maltese Falcon (1941), Rope (1948), Ben Hur (1959) en Suddenly Last Summer (1959, met Montgomery Clift en Katherine Hepburn)

Ben-Hur en Messala

Ben-Hur en Messala

Dit stuk verscheen eerder in MacFan 127 (november/december 2016)