Fenomenaal. Ik moet bekennen dat ik wat sceptisch was, ondanks mijn waardering voor regisseur Denis Villeneuve. Hij moest opboksen tegen een film met een mythische status waarbij alle bewonderaars met argusogen de vorderingen van zijn sequel zouden volgen. Zelfs toen ik de juichende recensies las had ik nog twijfels. Zou het niet slechts een prachtig vormgegeven film zijn zonder inhoud?
Nee dus. Blade Runner 2049 slaagt erin het origineel op talloze fronten aan te vullen en te verdiepen. Het briljante van dit vervolg is dat de verhaallijn van het origineel op intelligente wijze is geïntegreerd maar dat deze film tegelijkertijd volledig op zichzelf staat. De dystopische wereld van Blade Runner, waarin het constant regende en altijd donker was, is op vele fronten verrijkt. Het weer is hier grilliger, het licht veranderlijker en de wereld veel groter. Blade Runner 2049 gooit alle remmen los als het gaat om het weergeven van een aarde waarin het volledig is misgegaan. De schaal en de ambitie waarmee dit gedaan wordt zijn werkelijk adembenemend.
Ik neem me voor om m nog een aantal keren te gaan zien want er zit gewoon teveel in. Van de indrukwekkende shots van de LA skyline, de soms hallucinerende interieurs, de prachtige zuigende soundtrack en de bizarre debriefing-scenes van agent K, tot de vele verwijzingen naar het origineel en een scala aan andere SF-films en neo-noirs en de topacteurs die in dit landschap rond mogen lopen. Met voorop Sylvia Hoeks die weergaloos is als de mooie maar kille, efficiënte en meedogenloze Luv.