Het laatste seizoen van The Wire is dan wellicht niet het beste, het is wel het meest bizarre en veelzeggende. Met de Barksdales uit de weg heeft Marlo Stansfield het voor het zeggen in de drugsscene van Baltimore. Zijn nietsontziende regime laat geen ruimte voor concurrentie. Hij doet voor de vorm wel mee aan de coop van Proposition Joe, maar het wordt al snel duidelijk dat hij zijn eigen plan trekt. Jimmy McNulty en Lester Freamon zitten hem met hun unit echter op de hielen. Maar dan wordt de geldkraan dichtgedraaid. De unit dreigt te worden opgedoekt, maar Jimmy komt met een snood plan.
Hoewel dat plan op mij nogal ongeloofwaardig overkomt leidt het wel tot vele interessante discussies en confrontaties. Van de journalisten bijThe Baltimore Sun die meer moeten doen met minder, de naar herverkiezing hengelende burgemeester Carcetti en de hele politiestaf die zich werpt op Jimmy’s serial killer. En ineens is er wel geld. Jimmy en Lester zetten dat geld goed in en komen zo steeds dichterbij Stanfield. Maar ze moeten zien te voorkomen dat alle belanghebbenden door krijgen dat hun seriemoordenaar een verzinsel is. Althans, tot Marlo gepakt is. Tussen al dit politieke en drugsgeweld bewegen zich nog allerlei andere interessante personages, waardoor het me soms moeite kost alles te blijven volgen. Mijn engels is toch echt wel goed maar hier gebeurt het met regelmaat dat ik de helft van een dialoog niet kan volgen. Maar mooi blijft het.
Een waardig slotseizoen van wat een van de beste series ooit is.
