We zijn wel een beetje klaar met Las Vegas. Daarom was het niet zo erg om vanochtend uit te checken en alles weer in de auto te laden. We gaan de natuur weer opzoeken. Flink rijden vandaag, dat wel. Maar dan heb je ook wat. We verlaten Vegas in het zuiden en zetten koers naar de Hoover Dam. In het plaatsje Boulder City gaan we lekker lunchen in het groene park. Wat een verschil met de hectiek waar we net uit komen. De Hoover Dam is indrukwekkend, maar we besluiten toch door te rijden. We hebben nog een lang stuk te gaan richting Kingman, en vervolgens route 40 naar Flagstaff.

Als we de dam passeren zijn we in Arizona, en de sfeer van het land verandert mee. Geen casino’s, neon en naked girls meer, maar krakkemikkige zelfbeschilderde gebouwtjes waarin van alles aan de man gebracht wordt. Vooral ‘native american art’. Maar ze zijn dungezaaid in dit rotsachtige maanlandschap. Tot Kingman is het 65 mijl, en de kaarsrechte weg ernaartoe biedt weinig afleiding. Als we route 40 opdraaien Oostwaarts verandert het beeld wel iets. Langzaam wordt het groener en zien we meer bebouwing. Ook grazen er koeien en we zien iets dat we lang niet gezien hebben: wolken.
Ze werpen gigantische schaduwen op de heuvels en dat biedt veel hoop op verkoeling. Het kwik daalt inderdaad. In Vegas zaten we nog op 120, maar inmiddels is het 85. Bij Williams gaan we eraf, om dan nog eens 60 mijl noordwaarts te rijden. De weg voert over het Coconino plateau, en ook hier weer veel wolken en bomen. Als we het Grand Canyon National Park naderen duiken we zelfs een groot bos in.

Wij plannen nauwelijks iets op deze vakantie, en ook voor een overnachting in het Grand Canyon Village (het toeristische hart van het park) hebben we niets geregeld. De camping blijkt dan ook volgereserveerd. Net als in Yosemite moet je hier 5 maanden vantevoren je bezoek aankondigen. Alleen stond hier niet een vriendelijke familie klaar om ons hun reserveringen in de schoot te werpen. Helaas.
In de village zijn ook veel lodges en hotels, dus eerst daar maar eens checken. El Tovar en Maswik hebben nog een paar kamers, zo blijkt. 180 dollar per nacht, + tax. Dat is andere koek dan Vegas. Toch maar ff doorzoeken. In Yavapai hebben ze nog 1 kamer, voor 120 dollar. De opties afwegend, een eind terugrijden naar Tusayan en daar iets hopen te vinden, maken we de keuze hier te blijven.
De zonsondergang boven de canyon roept.

Dus de tassen maar volgeladen met lekkers en de rand opzoeken. Daar is het heerlijk genieten van het eerste zicht op de diepte. Je bereid je er geestelijk op voor, maar de echte aanblik is toch weer anders. Als het donkerder wordt verdwijnen ook de mensen, en in het maanlicht drinken we ons wijntje terwijl we op een rots zitten. Er beweegt iets in het donker. Langs de rand loopt een dier maar we zien niet wat het is. In de flits van het fototoestel zien we een soort vosje, met grote oren en een flinke staart. Zijn verschijning maakt de dag helemaal af.
[geo_mashup_map]