Payback

Nogmaals Mel Gibson. Valerius beweert al jaren dat Payback de beste film ooit is. Nu is ie meestal dronken als hij dat beweert, dus ik ben er nooit achtergekomen of het een serieuze mening is of met een flinke korrel zout genomen moet worden. Dat laatste, dat kan niet anders. Payback is namelijk een rampzalig slechte film.

Een plot dat met elke wending ongeloofwaardiger wordt, acteurs die geen idee hebben wat er van ze verwacht wordt, en een script dat nergens de scherpte krijgt die het had kunnen hebben. Alsof regisseur Brian Helgeland niet wist of hij een c0medy of een serieuze actiethriller wilde maken. Het resultaat is in elk geval dat er flink gelachen kan worden, zij het om redenen die de maker niet heeft bedoeld. Daar ligt waarschijnlijk ook de aantrekkingskracht.

Payback is een bewerking van de roman The Hunter van Richard Stark, nu  Donald Westlake geheten. Dat boek heb ik niet gelezen, maar de eerste verfilming bewees dat er wel degelijk een sterke film van gemaakt kan worden. Dat was namelijk Point Blank, een van de beste thrillers van de jaren 60 met in de hoofdrol een weergaloze Lee Marvin.