Zolang ze zich kunnen herinneren is er een vete tussen de families McKay en Canfield. Willie McKay’s vader werd gedood in een duel met zijn Canfield rivaal en Willie groeit op bij zijn tante in New York. Dan krijgt hij erfenis die hem noodzaakt naar het grondgebied van de Canfields terug te keren. Buster Keaton is geweldig als de serieuze Willie die de Canfield broers van zich af dient te houden. De grap is dat hij bij de Canfields op bezoek is omdat hij amoureus is geworden met de dochter des huizes. Zolang hij in hun huis is kunnen zijn gastheren hem niet vermoorden. Dat zou immers niet gastvrij zijn.
Keaton plaatste zijn verhaal in 1830 om gebruik te kunnen maken van zijn liefde voor oude treinen. De reis van New York naar het het Westen in de zeer gammele trein is alleen al hilarisch. Zo zit Our Hospitality vol met visuele grappen, met als hoogtepunt een stunt bij een waterval waarin Willie zijn geliefde met ware doodsverachting weet te redden. En dan te bedenken dat Keaton, in tegenstelling tot veel van zijn collega’s, al zijn stunts zelf deed…