Moonraker

3.5/5 

Van alle Bondacteurs is Roger Moore (George Lazenby tel ik ff niet mee met maar 1 film) mijn minst favoriete. Niet omdat hij een slecht acteur is maar zijn versie van Bond is er vooral een van grappen, veel vleierij met vrouwen, een mannelijkheid die nauwelijks nog fysiek is en een alles overheersende ironie. James Bond is bij hem nooit echt in gevaar wat het moeilijk maakt met hem mee te leven. Ook de plotlijnen van zijn Bondfilms worden steeds grotesker en schetsmatiger. Dat gezegd hebbende, Moonraker is wel een van de sterkere uit Moore’s serie.

Dat komt vooral door de look en schaal van de film. Alles ziet er geweldig uit, van de exotische locaties (met hier onder andere Rio de Janeiro, Venetië en Centre Pompidou dat dient als onderzoekscentrum), de prachtige sets van Ken Adam, een aantal spectaculaire stunts en special effects en een volkomen megalomaan plot dat zelfs eindigt in de ruimte. Tegelijk is dat plot ook erg mechanisch en nooit meer dan een opeenvolging van locaties en losse scènes  Wat verder opvalt is de zeer sterke aanwezigheid van productreclames, soms zelfs letterlijk in de vorm van billboards langs de weg. Moonraker voelt daardoor soms aan als een commercial van 2 uur. Omdat Bond dus nooit echt in gevaar is en door de ijzige Lois Chiles (Dr Goodhead..), de saaie Michael Lonsdale (als tegenstander Hugo Drax) en de stuntelende Jaws (Richard Kiel) is Moonraker qua acteerwerk totaal onmemorabel. Maar die look maakt dus veel goed. Wat dat betreft is het maar goed dat er erg weinig gesproken wordt in deze film.

Zo jong als op de posters zag Moore er in ieder geval al lang niet meer uit.
Mooie Duitse titel ook; Streng Geheim.