Deze zeer indrukwekkende nieuwe film van Michael Haneke zit al dagen in m’n kop. In tegenstelling tot al zijn eerdere films komt Das weisse Band niet in de zaal heftig binnen, maar later pas. Als je erover na gaat denken wat je gezien hebt en, vooral, wat niet.

Tussen de regels door suggereert Haneke namelijk van alles, maar het is aan de kijker zijn eigen waarheid te construeren over dit dorp, zijn bewoners en de reeks merkwaardige voorvallen die er in 1913 en 1914 zijn voorgevallen. Maar vooral over de rol van de kinderen daarin. Ook visueel en qua acteerwerk is Das weisse Band schitterend. Zorgvuldige kadrering, prachtige landschappshots en een acteursregie om je vingers bij af te likken.

Reblog this post [with Zemanta]

Lees ook:

  • The Band Wagon Waarom is het toch dat comedies en musicals nooit in canonlijstjes komen? Zeker voor musicals geldt dat zowel critici als publiek (bij films dan, die...
  • Das Cabinet des Dr. Caligari Das Cabinet des Dr. Caligari is een van de eerste Duitse expressionistische films, maar staat toch vooral op zichzelf als een van de meest unieke kunstwerken uit...
  • The Assassin De aankomst van vier Amerikaanse fregatten voor de kust van Japan in juli 1853 was een cruciaal moment in de Japanse geschiedenis. Admiraal Matthew Perry...