Cameraman: The Life and Work of Jack Cardiff

4/5 

Prima docu over een man die als vierjarige in 1918 in de cinema begon, zich opwerkte tot camera-assistent en uiteindelijk director of photography, een periode actief was als regisseur, zich daarna weer concentreerde op zijn camerawerk en die bij aanvang van de film nog actief is, ruim 90 jaar oud. Jack Cardiff overleed in 2009 en deze film is een mooi tribute aan zijn legendarische status.

Cameraman ontkomt niet aan de talking heads, maar dat past hier prima. Acteurs en regisseurs die met hem hebben samengewerkt blikken terug en zijn unaniem van mening dat Cardiff een zeer aimabel mens is/was, in een wereld die toch vooral beheerst werd door geld en succes. Cardiff wordt vooral geroemd om de films die hij met Michael Powell en Emeric Presburger heeft gemaakt, maar de kwaliteit van zijn werk bleef gedurende zijn hele carrière hoog. Maar een cameraman staat altijd in dienst van de visie van een regisseur, en het geniale en grensverleggende duo stelde Cardiff in staat zijn stijl te perfectioneren. Cardiff was de koning van de Technicolor, en films als Black Narcissus en The Red Shoes getuigen daar 60 jaar later nog steeds van. Het mooie aan Cardiff is echter dat hij totaal geen pretenties had en voor alles open stond. Zo maakte hij in zijn periode als regisseur veel B-films waaronder een aantal behoorlijke vage horrorwerkjes, en was hij in de jaren 80 DP voor The Dogs of War, Conan The Destroyer en Rambo. Jack had de grootste lol met Christopher Walken, Arnold Schwarzenegger en Sylvester Stallone.