4/5 

Die titel zegt veel. All is ook lost als ik de monoloog van Robert Redford aan het begin van de film hoor. Maar hoe is dat zo gekomen? Die drijvende container waarmee de solozeiler Redford ergens midden op de Pacific in aanraking komt is er in elk geval maar ten dele schuld aan.

Er wordt nauwelijks gesproken in All is lost. Logisch, de man is nou eenmaal alleen, maar het heeft een enorme impact op de film. Ik zit direct met hem op die zeilboot en Redford kruipt als het ware in m’n hoofd. Hij heeft voortdurend een blik in zijn ogen die zowel getuigt van vastberadenheid als van ongeloof en onnozelheid. Maar hij blijft volhouden, hoe zwaar het ook wordt. Zijn acties zijn me echter niet altijd duidelijk. Hij haalt capriolen uit die eerder voor versnelling van de ellende lijken te zorgen dan voor afremming. Ik heb niet veel verstand van zeilen maar volgens mij doet hij dingen die je echt niet moet doen in zo’n situatie. Maar ik blijf in hem geloven. De camera zit hem voortdurend dicht op de huid en de soundtrack is ijzersterk in het begeleiden van de sfeer en het versterken van het realisme.  De nietigheid van de man en zijn boot wordt schitterend in beeld gebracht. Nietig tegenover de natuur maar ook nietig tegenover de gigantische tankerschepen van wie hij het voor zijn redding zou moeten hebben. Zo kijk ik toch ineens weer anders aan tegen het slachtofferschap van kapitein Phillips.
Een prachtige kleine film die mij er nog eens extra van overtuigt dat solozeilen gekkenwerk is.