Christian VII, koning van Denemarken van 1766 tot zijn dood in 1806, was gek. Nou ja, mentaal instabiel. Hij speelde liever met zijn hond of met prostituees dan leiding te geven aan zijn koninkrijk. Al duidt die voorkeur niet echt op krankzinnigheid. Toen hij in 1768 een persoonlijk lijfarts aan moest trekken koos hij voor Johann Struensee, een gewone dorpsdokter die er nogal radicale Verlichtingsideeën op na bleek te houden. Struensee oefende grote invloed uit op Christian en hij kreeg de koning zelfs zover alle staatszaken aan hem over te laten. Ondertussen kreeg de arts een verhouding met de eenzame en gefrustreerde prinses Caroline Mathilde.
Struensee begon direct met het uitvaardigen van progressieve wetten, zoals de afschaffing van lijfstraffen en verregaande vrijheid van meningsuiting. Door dit regime werd Denemarken korte tijd het meest Verlichte land in Europa. Maar het duurde maar kort. De oude kliek rond Christian kon de situatie niet verkroppen en ze begonnen aan een succesvolle ondermijning van Struensee’s macht. Mede door de relatie met de prinses en de bastaard die daaruit geboren was werd de situatie onhoudbaar. In 1772 werd de arts opgepakt en geëxecuteerd.
A Royal Affair is de verfilming van dit verhaal. De altijd sterke Mads Mikkelsen is de stuurse en intelligente arts, en in zijn confrontaties met de heersende macht en de band met de dolende koning is de film op z’n sterkst. Daar verbleekt de kasteelromantiek van zijn relatie met Caroline toch wat mee. A Royal Affair blijft boeiend door het bijzondere verhaal dat duidelijk maakt veranderingen van de wet heel wat sneller kunnen gaan dan veranderingen in de hoofden van de heersende macht èn de burgerij. Vertwijfeld kijkt Struensee de naar bloed snakkende menigte aan als hij zijn hoofd op het hakblok legt. ‘Ik ben toch een van jullie?’.